Siyasi propaganda bilimsel olarak incelenme ve uygulanma fırsatını, modern halk kitleleri ve bu kitleleri etkileyebilme, yeni iletişim ve ikna tekniklerinin geliştirilmesi gibi devrelerin yaşandığı yirminci yüzyılda bulmuştur. Siyasi propaganda, belirli tanımlamalara, kimi formüllere sığdırılacak bir ilim değildir. Öncelikle temelinde karmaşık ve net olarak tarif edilemeyen fizyolojik ruhi ve bilinçaltı unsurlara dayanır; diğer taraftan bilimle olduğu kadar kullanılan iletişimin estetiğiyle de ilgilidir. Siyaset adamlarının davaları uğrunda öteden beri kullandıkları hitabet, şiir, müzik, heykelcilik, velhasıl güzel sanatların gelenekçi bütün şekilleri yerine şimdi, halk kitlelerini inandırmak ve idare etmek için sağladığı imkânlardan faydalanan yepyeni bir teknik meydana gelmiş bulunuyor. Öyle bir teknik ki, bir dereceye kadar sistemli bir hal alıyor. Buna verilen isim de bu olayla birlikte ortaya atılmıştır: Propaganda kelimesi. Propagandanın dayandığı başlıca unsurlar yazılı, sözel ve görsel öğelerdir. Matbaanın icadından beri, propagandanın en kudretli makinesi olan yazı, günümüze kadar olan süreç dâhilinde hem üretim hem de dağıtım açısından çok pahalıya mal oluyordu ve halk kitlelerine yavaş iletiliyordu. Fakat iletişim teknolojilerinde yaşanan hızlı gelişmeler paralelinde propagandanın temel unsurları ve halk kitlelerini etkileyebilmek adına kullandığı unsurlar geniş kitlelere hızlı ve etkin bir şekilde aktarılır hale gelmiştir. Siyasal propaganda içerdiği çeşitli teknikler ve son günlerde teknolojinin de kazandırdığı ivme ile daha geniş bir spektrumda yansımaktadır. Ulusal seçim kampanyalarından, devletlerarası ilişkilere ya da hükümetlerin politikalarına kadar her alanda siyasal propaganda, kullandığı çeşitli izlenim ve temalarla etki alanını arttırmış bir görünüm vermektedir. Siyasal arenalarda yapılan propagandalar kapsamında çeşitli önyargılardan faydalanılmakta, kimi zaman faydalanılan bu önyargılar, propagandaların en önemli hayati noktasını teşkil edebilmektedir. Siyasal propagandalar kapsamında kamuoyunun sahip olduğu belirli hassasiyet ve önyargılar kullanılarak, bu önyargılar toplum belleğine kanalize edilmektedir. Bu kapsamda siyasal iletişim sürecinde uluslararası ilişkilerde tarihi önyargılar, ulusal seçim kampanyalarında ise ideolojik önyargılar kullanılmaktadır. Bu noktada propaganda faaliyetleri esnasında kullanılan ideoloji genel tanımı ile bir toplumda herhangi bir sosyal gruba özgü inanışları ifade edebilir. Siyasal ya da sosyal bir kapsamlı bir doktrin, bir hükümetin ya da bir partinin veya sosyal bir gurubun faaliyetlerini ifade eden bir kavram olarak nitelendirilebilir. Ya da ideoloji, bilişsel tasarım sürecinde yer alan çeşitli toplumsal imajların betimlenmesi olarak da nitelendirilebilir. Dolayısı ile ideoloji, bünyesinde çeşitli önyargı unsurlarını barındırmaktadır. Bu önyargılar, siyasal arenalarda propaganda amaçlı kullanılmaktadır. Günümüz siyasal yaşamında siyasal arenalarda çeşitli kesimler tarafından propaganda amaçlı kullanılan gerek ideolojik gerekse de tarihi önyargılar kimi zaman derin sorunların yaşanmasına neden olabilmektedir. Örneğin Yunanistan ve Türkiye Cumhuriyeti, uluslararası ilişkilerinde uzun yıllarca tarihsel önyargılarını kullanmışlardır. Kullanılan tarihsel önyargılar, siyasal iletişim sürecini kimi zaman objektiflikten ve bilimsellikten uzaklaştırmış, iki ülke arasında çeşitli konularda derin sorunların yaşanmasına neden olmuştur. Belki de Yunanistan ve Türkiye Cumhuriyeti, uluslararası ilişkiler kapsamında siyasal süreçlerinde tarihsel önyargıları propaganda amaçlı kullanmasalar idi iki ülke arasında yaşanan çeşitli sorunlar günümüzdeki kadar derinleşmeyebilirdi. “Siyasal Propaganda ve Önyargıların Kullanımı” konulu çalışma kapsamında, tarihsel ve ideolojik kökenli önyargıların siyasal propaganda amaçlı kullanımları, bilimsel temellerde irdelenecek, bu kullanımların siyasal süreçlere ve topluma olan etkisine değinilecektir.