KURUM KÜLTÜRÜ ANALİZİ: EGE ÜNİVERSİTESİ İLETİŞİM FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ
Çalışanlar arasında paylaşılan değer ve inanç
sistemi olarak bilinen kurum kültürü günümüz artan rekabet ortamında daha da
önemli hale gelmiştir. Örgütsel amaçları gerçekleştirmek, çalışanları bu
amaçlar doğrultusunda birleştirip motive etmek için tüm örgütlerin - özel de
olsa kamu da olsa - güçlü kültürlere ihtiyacı vardır. Yapılan araştırmalar
kurum kültürünün iyisi ya da kötüsü olmadığını, tüm kurumların değerleriyle,
hikaye ve efsaneleriyle, lider ve kahramanlarıyla, tören ve sembolleriyle
kendine has bir kültürü olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, bazı araştırmacılar
farklı kurum kültürü sınıflandırmaları ortaya koymaktadır.
Bu
çalışmada kurum kültürü ve sınıflandırmaları hakkında genel bir teorik çerçeve
çizildikten sonra Goffee ve Jones’un kurum kültürü sınıflandırması temel
alınarak Ege Üniversitesi İletişim Fakültesinin kurum kültürü analiz edilmiştir.
Anket yönteminin kullanıldığı araştırmanın amacı, fakültemizin kültürünü ve iç
iletişim yapısını ortaya koymaktır. Araştırma neticesinde Ege Üniversitesi İletişim
Fakültesinin bölümlenmiş kültür özelliklerine sahip olduğu tespit edilmiştir.
Bu araştırma bugüne kadar fakültemizde kültür analizi yapılmamış olmasından ve
de benzeri araştırmaları yapmak isleyen diğer eğitim kurumlan için veri kaynağı
olması açısından önemlidir.
___
- ERDEM, F. (1996). İşletme Kültürü, Ankara: Friedrich Naumann Vakfı ve Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınlan.
- EREN, E. (2000). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta Basım Dağıtım.
- ERENGÜL, B. (1997). Kültür Sihirbazları, İstanbul: Evrim Yayınevi.
- GOFFEE, R. Jones, G. (2000). Kurum Kültürü, Çev: Kıvanç Kutmandu, Ankara: MediaCat Yayınları.
- HELLRIEGEL, D., SLOCUM Jr. J., RİCHARD, W., WOODMAN. (1995). Organizational Behavior, 7.Baskı, USA: West Publishing Co.
- HODGETTS, R., LUTHANS, F. (1996). International Management, 3rd Ed., McGravv-Hill.
- HOFSTEDE, G. (1980). Culture’s Consequences: International Differences in Work Related Values, Beverley Hills, CA: Sage Publications
- KIRÇIL, O. (1985). Z Tipi Organizasyonların Özellikleri ve Çevre Şartlarıyla İlişkileri, MPM Yayınları: 315, Ankara.
- MEEK, L. V. (1998). “Organizational Culture, and Weakness”, Organization Studies, 9/4.
- MONDY, R.W., NOE, R. M. (1987). The Management of Human Resources, Third Edition, Boston: Allyn and Bacon Inc.
- OKAY, A. (2000). Kurum Kimliği, Ankara: MediaCat Yayınları.
- PELTEKOĞLU, F. B. (1998). Halkla İlişkiler Nedir, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
SCHEIN, E. H. (Winter 1984). Coming To A New Awareness Of Organizational Culture, Sloan Management Review, London.