Kan Transfüzyonunda Hemşirenin Dikkat Etmesi Gereken Noktalar

HIV ve hepatit C gibi bilinen virüsler kontrol edildiğinde, genellikle kan transfüzyonu güvenli kabul edilir. Oysaki enfeksiyonla ilgili olmayan ve tamamen ortadan kaldırılamayan pek çok transfüzyon riski bulunmaktadır. Kan transfüzyonu yapılan hastalar, gözlem eksikliği nedeniyle yanlış kan uygulamasından, ortaya çıkan reaksiyonlara etkin müdahale edilememesine kadar birçok risk altında bulunmaktadırlar. Hayat kurtarma amaçlı yapılan transfüzyon uygulamasının hayatı tehdit eden bir sorun haline gelmemesi sağlık çalışanlarının elindedir. Ekip çalışmasını gerektiren kan ve kan ürünlerinin transfüzyonunda yaşanan olumsuzlukların giderilmesinde hemşirelerin daha etkin olmaları zorunludur. Bunun için de kanın donörden alınmasından transfüzyonun sonlanmasına kadar olan aşamaları bilerek hareket etmeleri önemlidir

Anahtar Kelimeler:

Kan transfüzyonu, hemşirenin sorumlulukları, hemşirelik

IMPORTANT POINTS IN BLOOD TRANSFUSION FOR NURSE

Blood transfusion is generally considered safe when the infused blood is tested only known viruses like HIV and hepatitis C. However, there are varieties of transfusion risks, many of which are non-infectious in nature, cannot be entirely eliminated, Patients having blood transfusion are put at risk of getting the wrong blood infusion or of delayed management of adverse reactions, through misidentification and lack of observation. Thus, it lies on the hands of health teams not to have life threatening problems of transfusion, that is performed for life saving. Nurses must be more active on this matter in order to avoid the possible problems of transfusion of blood and blood products. Therefore, they should follow the steps, from blood letting from the donor to the end of the transfusion

Keywords:

Blood transfusion, responsibilities of nurse, nursing,

PDF

___

Atterbury C, Wilkinson J (2000). Blood transfusion. Nursing Standard, 14; 34, 47-52.
Baret NA., Kam PCA (2006). Transfusion-related acute lung injury: a literature review. Anesthesia, 61, 777-785.
Bulut T (1998). Cerrahi Kanama ve Transfüzyon. (içinde) Değerli Ü (ed). Genel Cerrahi. İstanbul, Nobel Tıp Basımevi, 77-91.
Celkan T (2007). Kan ve kan ürünlerinin kullanımı ve sorunlar. XIII. TPOG Ulusal Pediatrik http://www.tpog.org.tr/pdf/hem_15.pdf adresinden indirildi. Hemşire Programı.. 20 Haziran 2007’de
DeWit, S.C. (1999). Essentials of Medical-Surgical Nursing, Fourth Edition, W.B. Saunders Company, Philadelphia, 127-129.
Ezidiegwu CN, Lauenstein KJ, Rosales LG. ve ark. (2004). Febrile nonhemolytic transfusion reactions. Arch Pathol Lab Med,128, 991-995.
Goodnough LT. (2005). Risks of blood transfusion. Anesthesiol Clin North America, 23:2, 241-252. [Medline].
Gürkan A (1998). İstanbul ili genel cerrahi kliniklerinde kan ve kan ürünlerinin kan bankasından alınması, saklanması, kullanılması ve yeniden değerlendirilmesi ile ilgili uygulamaların saptanması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, M.Ü Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Newman BH, Satz SL, Janowicz NM ve ark. (2006). Donor reactions in high-school donors: the effects of sex, weight, and collection volume. Transfusion, 46, 284-288.
Perrota PL., Synder EL (2001). Non-infectious complications of transfusion therapy. Blood Reviews, 15, 69-83.
Potter PA, Perry AG. (1997). Fundamentals of Nursing. Fourth Edition, Mosby, St. Louis, 1283-1290.
Short R. (2006). Poor cecks for bedside lood transfusion put patients at risk. British Medical Journal, 332; 7551, 1171.
Smeltzer CS, Bare GB. (2000). Brunner & Sudarth’s Textbook of Medical-Surgical Nursing, Lippincott, Baltimore,778-787.
Stainsby D, Russell J, Cohen H ve ark.(2005). Reducing adverse events in blood transfusion. British Journal of Haematology,131, 8-12.
Torpy JM (2004). Blood transfusion.JAMA patient page. JAMA, 292; 13, 1646.
Zou S, Musavi F, Notari EP ve ark. (2005). Prevalence of selected viral infections among temporarily deferred donors who returned to donate blood: American Red Cross blood donor study. Transfusion, 45, 1593-1600.