Naim UZUN, Necdet SAĞLAM, Funda Varnaci UZUN

Yeşil Sınıf Modeline Dayalı Uygulamalı Çevre Eğitimi Projesinin Çevre Bilinci ve Kalıcılığına Etkisi

Bu çalışmada Yeşil Sınıf Modeline göre yürütülen Uygulamalı Çevre Eğitimi Projesi nin öğrencilerin çevre bilincine ve kalıcılığına etkisi araştırılmıştır Söz konusu proje Ankara nın alt sosyo ekonomik düzeye sahip Altındağ İlçesi nde yürütülmüştür Bu çalışmaya bölgenin iki ilköğretim okulunda öğrenim görmekte olan 6 ve 7 sınıf öğrencilerinden toplam 229 öğrenci dahil edilmiştir Çalışma öntest sontest izleme testi desenli olup veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen ve geçerlik güvenirlik çalışmaları yapılmış 3 lü Likert tipi Çevre Bilinci Ölçeği ile toplanmıştır Verilerin analizinde SPSS kullanılmış betimsel istatistiklerin yanında kontrol ve deney gruplarının öntest sontest izleme testi çevre bilinci puanları arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığı Karışık Ölçümler İçin İki Faktörlü ANOVA ile kontrol edilmiştir Yapılan istatistiksel analizlerde uygulama sonucunda projeye dahil edilen 6 ve 7 sınıflara ait her iki deney grubunun sontest ve izleme testi ortalamalarının projeye dahil edilmeyen kontrol gruplarının ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir Sonuç olarak denemesi yapılan bu projedeki yeşil sınıf modeli uygulaması öğrencilerin çevre bilinci düzeylerini önemli derecede arttırmış ve kalıcılığını sağlamıştır Uygulamanın aktif öğrenme yöntem ve tekniklerine uygun olması da önemini artırmaktadır Ayrıca söz konusu proje alt sosyo ekonomik düzeydeki bir bölgede çevre bilinci kazandırma ve kalıcılığını sağlama bakımından etkili olmuş özgün bir çalışmadır

Anahtar Kelimeler:

yeşil sınıf modeli, uygulamalı çevre eğitimi, çevre bilinci, sürdürülebilirlik

The Effect of the Green Class Model Based Applied Environmental Education Project on Environmental Consciousness and its Retention

Keywords:

-,

PDF

___

Aksoy, B. (2003). Problem çözme yönteminin çevre eğitiminde uygulanması, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2 (14), 83-98.
Anonim (2003). Jahresbericht 2002/2003 des vorsitzendes der Deutsche geselschaft für Deutsche umwelterziehung (DGE) http://lbs.hh.schule.de/umwelterz/DGU/PDF/DGUNachrichten/No27/ 2%20DGU%20intern.doc
Brisk, M.A. (2000). Çevre dostu 1001 proje, öğrenciler için uygulamalı çevrecilik eğitimi, (Çev: Seniha Yavaş vd.), İstanbul: Beyaz Yayınları: 109.
Environment Protection Authority. (2003). Patches of gren, Sydney: EPA Social Research Series, http://www.penrithcity.nsw.gov.au/uploadedFiles/patchesofgreen.pdf.
Emrealp, S. (2006). Yerel gündem 21 – uygulamalarına yönelik kolaylaştırıcı bilgiler – El kitabı, İstanbul: Birmat matbaası.
Erten, S. (2002). Planlanmış davranış teorisi ile uygulamalı öğretim metodu, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 19 (2), 217-233.
Fishman, L. (2005). The effects of local learning on environmental awareness in children: an empirical investigation, The Journal of Environmental Education, 36 (3), 39-50.
Illinois Environment Protection Agency (2003). Green school checklist: environmental actions for schools to consider, ED479733: http://eric.ed.gov/ERICDocs/data/ericdocs2/content_storage_01/ 0000000b/80/23/0d/ea.pdf
Ministerium für Bildung, Wissenschaft und Weterbildug des Landes Rheinland-Pfalz (1995). Ummwelterziehung in den schulen des landes Rheinland-Pflalz gesamtkonzeption pedagogisches grundsatzreferat II, http://www.staff.unimainz.de/necos/main/geskonz.htm
Özdemir, O. & Uzun, N. (2006). Yeşil sınıf modeline göre yürütülen fen ve doğa etkinliklerinin ana sınıfı öğrencilerinin çevre algılarına etkisi. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi 1,2, 12-20.
Özkan, Ö., Tekkaya, C. & Geban, Ö. (2001). Ekoloji konularındaki kavram yanılgılarının kavramsal değişim metinleri ile giderilmesi, Yeni Bin Yılın Başında Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı, İstanbul, 191-194.
Selby, D. (2000). A darker shade of green: the importance of ecological thinking in global education and school reform. Theory into Practice, 39(2), 88-96 http://search.epnet.com/login.aspx?direct= true&db=eric&an=EJ609021
Stroh, S. & Sabel, P. (2005). Grüne klassenzimmer. Umwelterziehung praktisch aktüel IV/05 Rheinland-pfälzische Umwelt- und Nachhaltigkeitserziehung im Netz, http://www.nachhaltigkeit.bildung-rp.de/Materialien/upa/ Heft%20IV.pdf
Şahin, N., Cerrah, L., Saka, A. & Şahin, B. (2004). Yüksek öğretimde öğrenci merkezli çevre eğitimi dersine yönelik bir uygulama, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (3), 113- 128.
Tempel, R. (2005). Umwelterziehung praktisch aktüel IV/05 Rheinland-pfälzische umwelt- und nachhaltigkeitserziehung im netz. http://www.nachhaltigkeit.bildung- rp.de/Materialien/upa/ Heft%20IV.pdf
UNESCO (1997). Education for a sustainable future: a transdisciplinary vision for concerted action.
Uzun, N. (2006). Altındağ İlçesi'nde çevre eğitimi: "yeşil sınıf" modeli, Ankara İl Milli Eğitim Müdürlüğü Yayın Organı "Çevre Sayısı", 8 (49), 14-15.
Ün Açıkgöz, K. (2006). Aktif öğrenme, İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Vizyon 2023: Bilim ve Teknoloji Stratejileri Teknoloji Öngörü Projesi (2003). Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Tematik Paneli Vizyon ve Öngörü Raporu, 24 Ocak 2003, Ankara.
Wilson, R.A., Kimler S.J., & Krauerhase, V. (1996). Developing an environmental outdoor space. Young Childern, 56, 23-29.
Wong, K. (2003). The environmental awareness of university students in Beijing, China, The Journal of Contemporary China, 12 (36), 519-536.
Wu, Z. (2002). Gren schools in China. The Journal of Environmental Education, 34 (1), 21–25.
Yıldız, K., Baykal, T. & Altın, M. (2002). Çevrenin tanınması ve öneminin kavranmasına yönelik örnek bir sulak alan çalışması, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (3), 1-9.