Türkiye’nin ihracatta orta-uzun vadeli hedeflerini gerçekleştirebilmesi, ihracatının yapısal bir dönüşüm yaşamasını gerektirmektedir. Bu çalışmada amaç Türkiye’de ihracatın 1995-2013 döneminde nasıl bir dönüşüm yaşadığının ve söz konusu dönüşümün yönü ile derecesinin araştırılmasıdır. Çalışmada, ihracatın ürün çeşitliliğinin arttığı ve daha yüksek teknoloji gruplarının ihracattan aldığı payda bir artışın olduğu tespit edilmiştir. Buna karşın, teknoloji gruplarının performansı karşılaştırmalı üstünlükler çerçevesinde incelendiğinde, Türkiye’nin halen emek yoğun ve sermaye yoğun olan, görece düşük teknoloji ve araştırma faaliyeti içeren sektörlerde uzmanlaşmaya devam ettiği görülmüştür. Son olarak, incelenen dönemde pazar çeşitliliğinde kayda değer bir artış gerçekleştiği; bu bağlamda pazar risklerinin yayılma vesilesiyle azaldığı, bununla birlikte önümüzdeki dönemde pazarı çeşitlendirerek ihracatı artırabilmenin daha sınırlı bir potansiyel taşıdığı tespit edilmiştir

In order to accomplish medium to long term targets, Turkey has to transform its structure of exports. This study aims to explore the structural transition in exports between 1995 and 2013. The calculations confirm increasing sectoral diversification and technological intensity in terms of share in total exports. On the other hand, when we focus on revealed comparative advantages, it shows that, Turkey still specializes in labor and capital intensive sectors which involves less research activity. Lastly, between 1995 and 2013 there has been a strong market diversification which implies lessening market risk via lessening market concentration. However it should be stated that, this also implies a weak potential for export growth generated by exporting same products to new markets