Küçük Grup Tartışmalarındaki Öğrenci Rollerinin Dil Becerilerine Katkısı

Çağdaş eğitim yaklaşımları ile birlikte öğrencileri derslerde daha aktif bir duruma getirecek yöntem ve teknikler kullanılmaya başlanmıştır. Öğrencilere Türkçeyi doğru, güzel ve etkili kullanma, eleştirel düşünme, yaratıcı düşünme, iletişim kurma, problem çözme ve karar verme gibi becerileri kazandırmayı amaçlayan Türkçe dersleri için en uygun tekniklerden biri de küçük grup tartışmasıdır. Küçük grup tartışması, sınıfın küçük gruplara ayrılması ve bu küçük gruplar içerisinde öğrencilere birtakım rol ve görevler verilmesi şeklinde uygulanan bir tartışma tekniğidir. Bu çalışmada Türkçe öğretmenlerinin küçük grup tartışmalarına ve bu tartışmalardaki öğrenci rollerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, nitel araştırma desenlerinden fenomenolojik desende gerçekleştirilmiştir. Katılımcı görüşlerinin belirlenmesinde betimsel analiz ve içerik analizi yöntemleri kullanılmıştır. Çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenen, Diyarbakır ilinin Dicle ilçesinde görev yapan 12 Türkçe öğretmeninden oluşmaktadır. Verileri toplamak amacıyla araştırmacıların kendileri tarafından hazırlanmış yarı yapılandırılmış 8 sorudan oluşan bir görüşme kılavuzu kullanılmıştır. Elde edilen bulgular, frekans dağılımları belirlenerek tablolaştırılmıştır. Katılımcıların görüşlerinin değerlendirilmesi sonucunda, küçük grup tartışmalarında öğrencilere verilen bu rol ve görevler ile dersin birçok amacına ulaşıldığı tespit edilmiştir. Bunun yanında katılımcılar; iki dillilik, merkezi sınavlar, sınıf mevcutlarının kalabalık olması, düşük öğretmen ve öğrenci yeterlikleri nedenleriyle Türkçe derslerinde bu tekniği çok sık uygulayamadıklarını, uyguladıkları durumlarda ise tekniğin ve dersin amaçlarına ulaşamadıklarını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Tartışma, Küçük grup tartışması, Öğrenci rolleri, Türkçe öğretimi

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2016). Etkili öğrenme ve öğretme. Biliş Yayıncılık.
Al Jawad, A. S. H., & Abosnan, S. H. (2020). The ımpact of using small group discussion technique on enhancing students’ performance in speaking skill: A case study of benghazi university. International Journal of Linguistics, Literature and Translation, 3(7), 189–198. [CrossRef]
Aslan, S. (2010). Ortaöğretim 10. sınıf öğrencilerinin üst bilimsel süreç ve eleştirel düşünme becerilerinin geliştirilmesine bilimsel tartışma odaklı öğretim yaklaşımının etkisi (Tez No. 279586) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Anabilim Dalı, Kimya Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Aykaç, N. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri. Pegem Akademi. Bekmezci, B., & Ünlü, M. (2007). Coğrafya öğretiminde grupla çalışma metodunun öğrenci başarısına etkisi. Marmara Coğrafya Dergisi, 16, 53–64.
Bennett, J., Hogarth, S., Lubben, F., Campbell, B., & Robinson, A. (2010). Talking science: The research evidence on the use of small group discussions in science teaching. International Journal of Science Education, 32(1), 69–95. [CrossRef]
Bohari, L. (2019). Improvıng speakıng skills through small group discussion at eleventh grade students of SM plus munirul arifin NW praya. Journal of Languages and Language Teaching, 7(1), 68–81.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2018). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
Cengizhan, S. (2016). Öğretim yöntemleri. In T. Y. Yelken & T. C. Akay (Eds.), Öğretim ilke ve yöntemleri (ss. 223–256). Anı Yayıncılık.
Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (S. B. Demir, Çev.). Eğiten Kitap.
Darise, N. (2018). The effectiveness of small group discussion method in the teaching of reading comprehension to the second grade students of state senior high school (sma negeri) 3 south sinjai [Doktoral dissertation thesis. Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Sarjana Pendidikan in English Education Department, Tarbiyah and Teaching Science Faculty, UIN Alauddin Makassar].
Demirbağ, M. (2011). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının kullanıldığı fen sınıflarında modsal betimleme eğitiminin öğrencilerin fen başarıları ve yazma becerilerine etkisi (Tez No. 294859) [Yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Fen Bilgisi Eğitimi Programı, Kırşehir]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Demirel, Ö. (2017). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Pegem Akademi.
Erciyeş, G. (2019). Öğretim yöntem ve teknikleri. In Ş. Tan (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (ss. 143–218). Pegem Akademi.
Erdem, E., & Morgil, İ. (2002). Kimya Dersinde Küçük Grupta Öğrenme Konusunda Öğrenci Görüşleri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, I, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi.
Ergin, B. (2013). Tartışma yöntemine dayalı etkinliklerin sınıf öğretmen adaylarının genetiği değiştirilmiş (GD) besinlere ilişkin risk algılarına ve eleştirel düşünme eğilimlerine etkisinin incelenmesi (Tez No. 352036) [Yüksek lisans tezi, Adıyaman Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Adıyaman]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Ergin, M. (2013). Edebiyat ve eğitim fakültelerinin Türk dili ve edebiyatı bölümleri için Türk dil bilgisi. Bayrak Basım/Yayım/Tanıtım.
Erginer, E. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri uygulamalı bir çalışma. Pegem Akademi.
Gillies, R. M. (2011). Promoting thinking, problem‐solving and reasoning during small group discussions. Teachers and Teaching: Theory and Practice, 17(1), 73–89.
Gültepe, N. (2011). Bilimsel tartışma odaklı öğretimin lise öğrencilerinin bilimsel süreç ve eleştirel düşünme becerilerinin geliştirilmesine etkisi [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Anabilim Dalı, Kimya Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara]. Gazi Üniversitesi Açıkerişim.
Gümrah, A. (2013). Bilimsel tartışma yönteminin ortaöğretim öğrencilerinin kimyasal değişimler konusunu anlamaları, bilimin doğası hakkındaki görüşleri, bilimsel süreç, iletişim ve argüman becerileri üzerine etkisi (Tez No. 349953) [Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Anabilim Dalı, Kimya Öğretmenliği Bilim Dalı, İstanbul]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Güneş, F. (2017). Türkçe öğretimi yaklaşım ve modeller. Pegem Akademi.
Gür, E. (2019). Argümantasyon modelinin maddenin değişimi ünitesinin öğretiminde öğrencilerin başarı, tartışmacı tutum ve problem çözme algısına etkisi (Tez No. 597242) [Yüksek lisans tezi, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Matematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Anabilim Dalı, Hatay]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Güven, M. (2013). Öğretme-öğrenme süreci. In B. Duman (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (ss. 154–261). Anı Yayıncılık.
Hamann, K., Pollock, P. H., & Wilson, B. M. (2012). Assessing student perceptions of the benefits of discussions in small-group, large-class, and online learning contexts. College Teaching, 60(2), 65–75. [CrossRef]
İlhan, B. (2006). Müfredat laboratuvar ilköğretim okullarında 6., 7. ve 8.sınıflarda görev yapan alan öğretmenlerinin küçük grupla öğretim yöntem ve tekniklerini uygulama durumları (Tez No. 187920) [Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Bölümü, Eğitim Programları ve Öğretimi Ana Bilim Dalı, Eskişehir]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
İnam, A. (2020). Argümantasyon temelli matematik öğretiminin 6. sınıf öğrencilerinin akademik başarı, tartışma istekliliği, bilgi transferi ve matematiksel süreç becerilerine yönelik öz yeterliğine etkisi (Tez No. 657083) [Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kabataş Memiş, E. (2017). Argümantasyon uygulamalarına katılan öğretmen adaylarının küçük grup tartışmalarına ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 2037–2056.
Kardaş, N. (2013). Fen eğitiminde argümantasyon odaklı öğretimin öğrencilerin karar verme ve problem çözme becerilerine etkisi (Tez No. 344310) [Yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, Eskişehir]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Küçük Demir, B. (2014). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının öğrencilerin matematik başarılarına ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi (Tez No. 381624) [Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Fen ve Matematik Eğitimi Anabilim Dalı, Matematik Eğitimi Bilim Dalı, Erzurum]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kuşat Lanpir, C. (2010). İlköğretim görsel sanatlar dersinde küçük grup çalışmaları: Bir eylem araştırması (Tez No. 258116) [Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı, Resim-İş Öğretmenliği Programı, Eskişehir]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Çev.). Nobel Akademik Yayıncılık.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (2019). Genişletilmiş bir kaynak kitap: Nitel veri analizi (S. A. Altun & A. Ersoy, Çev.). Pegem Akademi.
Yıldızlar, M. (2018). Öğretim ilke ve yöntemleri. Pegem Akademi.
Oradee, T. (2012). Developing speaking skills using three communicative activities (discussion, problem-solving, and role-playing). International Journal of Social Science and Humanity, 2(6), 533–535.
Özçetin, K. (2019). Akademik tartışma modelinin Türkçe derslerinde kullanılabilirliği üzerine bir durum çalışması [Doktora tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkçe Eğitimi Ana bilim Dalı, Türkçe Öğretmenliği Bilim Dalı, İstanbul]. Marmara üniversitesi akademik veri yönetim sistemi.
Özer, M. A. (2005). Etkin öğrenmede yeni arayışlar: Işbirliğine dayalı öğrenme ve buluş yoluyla öğrenme. Bilig, 35, 105–131.
Parlak, Y. (2011). Tarih öğretiminde güdümlü küçük grup tartışmasının öğrencilerin demokratik tutumlarına etkisi (Tez No. 290559) [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ortaöğretim Sosyal Alanlar Ana Bilim Dalı, Tarih Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Saira (2021). A critical review on discussion and traditional teaching methods. Psychology and Education Journal, 58(1), 1871–1886. [CrossRef]
Sarıgöz, O. (2013). Sınıfla ve grupla tartışma yöntemlerinin meslek yüksekokulu öğrencilerinin akademik başarılarına etkisi. Electronic Journal of Vocational Colleges, 3(3), 100–106.
Sönmez, V., & Alacapınar, F. G. (2018). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Anı Yayıncılık.
Tokdemir, A., & Hayta, N. (2014). Tarih öğretmenlerinin ortaöğretim tarih derslerinde tartışma yönteminin kullanılmasına ilişkin görüş ve uygulamaları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 3(22), 1243–1262.
Tonus, F. (2012). Argümantasyona dayalı öğretimin ilköğretim öğrencilerinin eleştirel düşünme ve karar verme becerileri üzerine etkisi (Tez No. 315068) [Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı, İlköğretim Bilim Dalı, Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Tümay, H., & Köseoğlu, F. (2011). Kimya öğretmen adaylarının argümantasyon odaklı öğretim anlayışlarının geliştirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(3), 105–119.
Türkçe sözlük. (2011). haz. Şükrü Halûk Akalın ve diğerleri. Türk Dil Kurumu Yayınları.
Van Blankenstein, F. M., Dolmans, D. H. J. M., van der Vleuten, C. P. M., & Schmidt, H. G. (2009). Which cognitive processes support learning during small-group discussion? The role of providing explanations and listening to others. Instructional Science, 39, 189–204.
Yasul, A. F., & Samancı, O. (2015). Sınıf öğretmenlerinin grup çalışmaları’na ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 131–156.
Yazıcıoğlu, A. (2017). Sosyal bilgiler dersinin Toulmin Tartışma Modeli’ne dayalı öğretimi [Doktora tezi, Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, Denizli]. DSpace@PAÜ.
Yeşil, R. (2003). Tartışma etkinliğine ilişkin öğrenci tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetim, 36, 606–624.
Yeşil, R. (2004). Tartışma etkinliğine ilişkin öğretim elemanı tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 51–65.
Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmenlerin öğretim yöntemlerini kullanma amaçları ve karşılaştıkları sorunlar. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 163–188.
Yoon, S. Y., Bennett, W., Mendez, C. A., & Hand, B. (2010). Setting up conditions for negotiation in science. Teachingscience, 56(3), 51–55.