___

• Ak Parti Kalkınma ve Demokratikleşme Programı. Ankara, 2002.
• Akşit, Bahattin vd.. Türkiye’de Dindarlık : Muhafazakarlık ve Laiklik Ekseninde İnanma Biçimleri ve Yaşam Deneyimleri. İstanbul: İletişim Yayınları, 2012.
• Aktay, Yasin vd. Türkiye’de Ortak Bir Kimlik Olarak Ötekilik. Ankara: Eğitim-Bir-Sen Yayınları, 2010.
• Akyüz, İsmail. Adalet ve Kalkınma Partisi’nin Din Politikaları(Recep Tayyip Erdoğan Dönemi). Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2016.
• Altıntaş, Muhammed Esat. Ateist Çevrelere Göre Z/Sorunlu Din Dersleri. Ankara: Maarif Mektepleri Yayınları, 2019.
• Altıparmak, Kerem. Hasan ve Eylem Zengin/Türkiye Kararının Uygulanması: İzleme Raporu. Ankara: İnsan Hakları Ortak Platformu, 2013.
• Arslan, Z. Şeyma Arslan. “Röportaj, Prof. Dr. Ali Bardakoğlu: Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Kurulması ve Din Öğretiminin Okullarda Verilmesi Cumhuriyet’in Önemli Kazanımlarıdır.”. Dem Dergi 1/2(Ekim, Kasım, Aralık 2007). 30-35.
• Arslan, Z. Şeyma & Ocakoğlu, Ömer Faruk. “Röportaj, Prof. Dr. İsmail Kara: Türkiye’de Din Eğitimi Yoktur Diyen Bir Tartışma Başlatmamız Lazım”. DEM Dergi 1/2(Ekim, Kasım, Aralık 2007). 42-49.
• Arslantürk, Zeki. Sosyal Bilimciler İçin Araştırma Metod ve Teknikleri. İstanbul: Çamlıca Yayınları, 5. Basım, 2001.
• Aşıkoğlu, Nevzat Yaşar & Genç, M. Fatih. “Yeni Anayasa Tartışmaları ve Zorunlu Din Dersleri”. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 16/2(2012). 7-20.
• Aşlamacı, İbrahim. “Din Eğitimi Politika ve Uygulamalarında Ak Parti’nin 15 Yılı”. Ak Parti’nin 15 Yılı: Toplum, (ed.) İsmail Çağlar & Ali Aslan. 181-209. İstanbul: SETA Yayınları, 2017.
• Aşlamacı, İbrahim. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinin Çoğulculuk Açısından Değerlendirilmesi”. Hikmet Yurdu, 6/12(2013), 267-282.
• Atay, Mesude. “Din Eğitiminin Pedagoji ve Çocuk Hakları Açısından Değerlendirilmesi”. Türkiye’de Zorunlu Din Dersleri: Yurttaşın Devletle Karşılaştığı Yer. (ed.) Sevgi Özçelik.33-43. İstanbul: Helsinki Yurttaşlar Derneği, 2015.
• Aydanoğlu, Erkan. Eğitimde AKP’nin 10 Yılı, Ankara: Eğitim-Sen Yayınları, 2. Basım, 2012.
• Aydın, Muhammed Şevki. Din Eğitimi Bilimi. Kayseri: Kimlik Yayınları, 2017.
• Ayhan, Halis. “Din Eğitim ve Öğretimi: 21. Yüzyılda Beklentiler”. 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. (ed.) Orhan Oğuz vd.. 227-254. İstanbul: DEM Yayınları, 2.Basım, 2004.
• Birsen, Hasan. Adalet ve Kalkınma Partisi Hükümetleri Dönemi Din Eğitimi Uygulamaları(2002-2018). Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
• Bora, Nurullah. Çoğulculuk Açısından Alevilere Göre Din Eğitimi ve Öğretimi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2009.
• Çağdaş, Bilimsel ve Laik Bir Eğitim İçin Zorunlu Din Dersine Hayır. Alevi Bektaşi Federasyonu(ABF), 2005 akt. Kaymakcan, Recep. “Türkiye’de Din Eğitimi Politikaları Üzerine Düşünceler”. EKEV Akademi Dergisi 10/27(2006), 21-36.
• Demir, Özge. Laiklik İlkesi Bağlamında Türkiye’de Zorunlu Din Dersi ve Muafiyet Sistemi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi, Lisansüstü Programlar Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2018.
• Demirel, Ayşe. Yazılı ve Görsel Medya ile İnternette Alevilik Meselesinin Din Eğitimi Açısından İncelenmesi (2000 Sonrası). İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2011.
• Diler, Ramazan. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi İle İlgili Gazetelerdeki Tartışmaların Değerlendirilmesi (2003-2006). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2011.
• Eğitimciler Birliği Sendikası(Eğitim-Bir-Sen), Gecikmiş Bir Reform: Müfredatın Demokratikleşmesi. Ankara: Eğitim-Bir-Sen Yayınları, 2017.
• Ensar Vakfı, 4+4+4 Eğitim Sistemi Yeni Anayasada Dini Kurumlar Din Eğitimi ve Öğretimi İsteğe Bağlı Din Eğitimi. İstanbul: Ensar Vakfı Yayınları, 2012.
• Erdem, Fazıl Hüsnü & Heper, Yunus. Türkiye Cumhuriyeti Anayasaları ve Anayasa Önerileri: Madde Karşılaştırmalı. Ankara: SETA Yayınları, 2011.
• Eren, Abdurrahman. Türkiye Cumhuriyeti Anayasa Önerisi. İstanbul: MÜSİAD Yayınları 2011.
• Genç, Özge vd. Eğitimde Çoğulculuk ve İnanç Özgürlüğü: Yetişkinlerin ve Çocukların Gözünden Okullarda Din Dersleri ve Dinin Görünümleri. İstanbul: PODEM Yayınları, 2017.
• Gümüşoğlu, Dursun. “Alevilerin Örgün Eğitimi”. Günümüz Aleviliğinde Eğitim Çalıştayı. (ed.) M. Saffet Sarıkaya vd. 79-82. Isparta: S.D.Ü. İlahiyat Fakültesi Yayınları, 2009.
• Günaydın, Mehmet. “Zorunlu Din Öğretimi Meselesine Yaklaşımlar: Tarihi Sürece Bakış ve Değerlendirmeler”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/17(Ocak-Haziran 2011).163-203.
• HDP, Halkların Demokratik Partisi, “HDP”. Erişim 15 Mart 2019. https://www.hdp.org.tr/tr/parti/parti-programi/8
• Kaboğlu, İbrahim Ö. Özgürlükler Hukuku. Ankara: İmge Kitabevi, 6. Basım, 2002.
• Karasar, Niyazi. Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık, 17. Basım, 2007.
• Karatepe, Şükrü. Yeni Bir Anayasa İçin Görüş ve Öneriler. İstanbul: MÜSİAD Yayınları, 2008.
• Kaymakcan, Recep. “Alevilik Üzerinden Din Dersini Tartışmak”. DEM Dergi 2/6(Mart-Ağustos 2009). 66-71.
• Keçeli, Şakir. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri Kaldırılmalıdır”. Günümüz Aleviliğinde Eğitim Çalıştayı, (ed.) M. Saffet Sarıkaya vd. 88-98 (Isparta: S.D.Ü. İlahiyat Fakültesi Yayınları, 2009).
• Keskin, Yakup. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerine Göre Değer Eğitimi ve DKAB Derslerinin Zorunluluğu(Samsun Örneği)”. Milli Eğitim 203 (2014), 225-249.
• Keskiner, Emine. “Bir İnsan Hakları Meselesi Olarak Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri”. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 38/1 (2010), 5-24.
• Kızılabdullah, Yıldız & Yürük, Tuğrul. “Din Eğitimi Modelleri Çerçevesinde Türkiye’deki Din Eğitimi Üzerine Genel Bir Değerlendirme”. Kuram ve Eylem Yönüyle Din Eğitiminin Teolojik ve Felsefi Temelleri Sempozyumu. 124-143. Konya: Konya İlahiyat Derneği Yayınları 2009.
• Konuk, Yurdagül. Okul Öncesi Çocuklarda(5-6 Yaş) Dini Duygunun Gelişimi ve Eğitimi. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı, 1994.
• Kutlu, Sönmez. “Laik Örgün Eğitim Sisteminde Doktrin Merkezli Çoğulcu Din Öğretimi Mümkün mü?”. Günümüz Aleviliğinde Eğitim Çalıştayı. (ed.) M. Saffet Sarıkaya vd..99-112. Isparta: S.D.Ü. İlahiyat Fakültesi Yayınları, 2009.
• Meral, Ziya. Türkiye’de Zorunlu Din Eğitimi: Ders Kitaplarına Yönelik İnceleme ve Değerlendirme. ABD Uluslararası Din Özgürlüğü Komisyonu, 2015.
• Metin, Yüksel. “Zorunlu Din Dersi Sorunu ve Çözüm Önerilerinin Değerlendirilmesi”. Günümüz Aleviliğinde Eğitim Çalıştayı, (ed.) M. Saffet Sarıkaya vd. 163-186. Isparta: S.D.Ü. İlahiyat Fakültesi Yayınları, 2009.
• Okçu, Davut. “Türk Eğitim Sisteminde Din Öğretiminin Zorunluluğu Sorunu”. Uluslararası Eğitim Felsefesi Kongresi: Küreselleşme Sürecinde Eğitim Sorunlarının Felsefi Boyutu. (ed.) Halil Rahman Acar. 215-226. Ankara: Eğitim-Bir-Sen Yayınları, 2009).
• Okulda Din Eğitimi ve Öğretimi: Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi İle İlgili Durum Değerlendirmesi Çalıştayı, (ed.) Recep Kılıç. Ankara: Ankara Merkez İmam-Hatip Lisesi Öğrencileri ve Mezunları Vakfı, 2009.
• Onat, Hasan. “Din Alanında Doğru Bilgi Sahibi Olmanın Gerekliliği ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri”. Eğitime Bakış 1/4(Ekim, Kasım, Aralık 2005).15-20.
• Önder, Mustafa. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretiminin Temelleri Üzerine”. Abant İzzet Baysal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/1(2013), 24-40.
• Özenç, Berke. “AİHM ve Danıştay Kararlarının Ardından Zorunlu Din Dersleri Sorunu”. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 66/2(2008). 191-226.
• Özenç, Berke. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve İnanç Özgürlüğü: Başörtüsü, Zorunlu Din Dersleri, Diyanet İşleri Başkanlığı. İstanbul: Kitap Yayınevi, 2005.
• Özeri, Zeynep Nezahat. Okul Öncesi Din ve Ahlak Eğitimi. İstanbul: DEM Yayınları, 2004.
• Sambur, Bilal. “Yeni Anayasada Din ve Vicdan Özgürlüğünün Düzenlenmesi”. Liberal Düşünce 17/66 (2012), 93-102.
• Selçuk, Mualla. Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı, 1990.
• Süt, Abdulnasır. “İnanç Hürriyeti Açısından Zorunlu Din Dersi”. Geçmişten Günümüze Alevilik 1. Uluslararası Sempozyumu, (ed.) Mehmet Yazıcı. 141-155. Bingöl: Bingöl Üniversitesi Yayınları, 2013.
• Şaşmaz, Aytuğ vd.. Türkiye’de Din ve Eğitim: Son Dönemdeki Gelişmeler ve Değişim Süreci. İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi, 2011.
• Tarhan, Metin. “Alevi Bektaşi Toplumunun Hukuki Niteliği”. I. Uluslararası Hacı Bektaşi Veli Sempozyumu, (ed.) Osman Eğri vd.2/766-771. Çorum: Hitit Üniversitesi Hacı Bektaş Veli Araştırma ve Uygulama Merkezi, 2010.
• Taştekin, Osman & İnan, Mesut. Alevi Gözüyle Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi: (Erzincan Örneği). İstanbul: Rağbet Yayınları, 2013.
• TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi , “Türkiye Büyük Millet Meclisi”. Erişim 14 Mart 2019. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/tutanak_sd.birlesim_baslangic?P4=15625&P5=B&PAGE1=50&PAGE2=&web_user_id=17452242
• TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi , “Türkiye Büyük Millet Meclisi”. Erişim 14 Mart 2019. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/tutanak_sd.birlesim_baslangic?P4=11865&P5=B&PAGE1=26&PAGE2=&web_user_id=17452242
• TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi , “Türkiye Büyük Millet Meclisi”. Erişim 14 Mart 2019. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/tutanak_sd.birlesim_baslangic?P4=23029&P5=H&PAGE1=109&PAGE2=&web_user_id=17452455
• T.C. Devlet Bakanlığı. 4. Alevi Çalıştayı. Ankara, 2009.
• Tok, Türkay Nuri. “Türkiye’de Siyasal Partilerin Eğitim Söylemleri ve Siyasaları”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 18/2(2012), 273-312.
• Tosun, Cemal. “Türkiye Cumhuriyeti’nin Laiklik ve Din Öğretimi Tecrübesi”. Ülkemizde Laik Eğitim Sisteminde Sosyal Bilim Olarak Din Öğretimi Kurultayı, (ed.) İkram Çınar & Hakan Atılgan.142-161. Malatya: İnönü Üniversitesi Yayınları, 2005.
• Turan, İbrahim. Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye’de Din Eğitimi Politikaları. İstanbul: İz Yayıncılık, 2013.
• Türkiye Barolar Birliği. Türkiye Cumhuriyeti Anayasa Önerisi. Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınları, 4. Basım, 2007.
• Türkiye Büyük Millet Meclisi Anayasa Uzlaşma Komisyonu Anayasa Taslak Metni.
• Türk Sanayicileri ve İş Adamları Derneği (TÜSİAD). Yeni Anayasa Yuvarlak Masa Toplantıları Dizisi: Yeni Anayasanın Beş Temel Boyutu. TÜSİAD: İstanbul, 2011).
• Uyanık, Mevlüt. “Okullarda İsteğe Bağlı Din Öğretimi Tartışmasına Felsefi Bir Katkı”. Türkiye’de Okullarda Din Öğretimi. (ed.) Recep Kaymakcan vd. 379-399. İstanbul: DEM Yayınları, 2009.
• Uzpeder, Ebru Uzpeder vd.. Gündelik Hayatta Laiklik Pratikleri. İstanbul: Helsinki Yurttaşlar Derneği, 2010.
• Ünal, İlhami. Alevilerin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinden Beklentileri(Ankara Örneği). Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2010.
• Yavuz, Kerim. Çocukta Dini Duygu ve Düşüncenin Gelişmesi(7-12 Yaş). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı, 1987.
• “Yeni Anayasa Taslağı ve Türkiye’de Din Eğitimi Meselesi Hakkında Ensar Vakfı’nın Görüşü”. Dem Dergi 1/2(Ekim, Kasım, Aralık 2007), 50-52.
• Yıldız, İlhan. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi: Zorunlu Mu Kalmalı, Yoksa Seçmeli Mi Olmalı?”. TÜBAV Bilim Dergisi 2/2 (2009), 243-256.
• Yürük, Tuğrul. “Cumhuriyet Döneminde Din Derslerinin Statüsü İle İlgili Tartışma ve Öneriler”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 52/1 (2011), 239-254.
• Zengin, Mahmut. Cumhuriyet Dönemi Din Dersi Öğretim Programları ve Ders Kitaplarında Dinler, İnançlar ve İslam Düşüncesinde Yorumlar. İstanbul: DEM Yayınları, 2017.
• Zengin, Mehmet Ali. “AİHM’İN Hasan ve Eylem Zengin-Türkiye Kararının Değerlendirilmesi”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 19/2 (2011), 41-67.
• “Zorunlu Din Dersleri Hakkında Öğretmenler Ne Düşünüyor?”. Öğretmenler, Öğrenciler, Veliler ve STK’lar Açısından Eğitim Sisteminde Din Öğretiminin Rolü. (ed.) Sevgi Özçelik.63-75. İstanbul: Yurttaşlık Derneği, 2016.