Saffârîler (861-1003), yılları arasında Doğu İran'ın Sistân bölgesinde hakimiyet kuran bir İslâm hanedanıdır. Bu hanedanın kurucusu, Ya‘küb b. Leys es-Saffâr'dır (ö.265/879). Ya‘küb'tan sonra hanedanın en önemli ikinci ismi ise ‘Amr b. Leys'tir (ö.289/902). Zamanla güçlenen hanedanlık, sınırlarını Gazne, Gerdiz ve Kâbül-Bâmiyân bölgesine kadar genişletmiştir. Saffârîler, bu bölgede Tâhirîler'le savaşmışlar ve onların varlığına son vermişlerdir (259/873). Bu bölgede, kimi zaman Sâmânîler'le de mücadele eden Saffârî yöneticileri, babadan oğula geçen bir kraliyet sistemi kurmuşlardır. Bu hanedanın benimsemiş olduğu askerî ve idarî teşkilât, ilk İslâm devletlerinde uygulanan askerî ve idarî gelenekle birebir örtüşmektedir. Benimsenen söz konusu askerî ve idarî vesayet, aynı zamanda dinî tutum ve inanış biçimlerini de doğrudan etkilemiştir. Bu çalışmada, Horasan bölgesinde tarihin belli bir döneminde varlığını hissettiren Saffârî devletinin uyguladığı askerî ve sivil idare konu edinilecektir.

Saffarids, who between the years of (861-1003) domination in Eastern Iran an Islamic dynasty in Sistan. The dynasty's founder Jacob, b. Leys as-Saffar (ö.265/879). The name of the dynasty is the second most important after Ya'qüb. He name is 'Amr b. Leys (ö.289/902). Over time, strengthening dynasties the boundaries of Ghazni, Gardiz, Khabul-Bamiyan region until acceptance and expanded. Saffarids, Thahirids fought and their presence in this region have ceased (259/873). In this region, sometimes also struggling Samanids the Saffarids managers passing from father to son have established a royal system. Military and administrative organization that has adopted this dynasty fully corresponds to the first Islamic states, the military and administrative tradition. Adopted by the military and administrative tutelage; but also directly affected the forms of religious attitudes and beliefs. In this article, a particular period of history in Khorasan state imposed military and civil administration Saffarids presence felt be dealt with.