Yasin AŞIK, Cengiz YÜCEDAĞ, Latif Gürkan KAYA

Kamusal Çocuk Oyun Alanlarının Güvenliğinin Değerlendirilmesi: Burdur Kent Merkezi Örneği

Çocuk oyun alanı, çocuklara özel olarak tasarlanmış tek kamusal mekandır. Bu alanlarda güvenlik öncelikli konulardan biridir. Bu araştırmanın amaçları, Burdur kent merkezindeki çocuk oyun alanlarının ekipman ve koruyucu yüzey kaplaması açısından güvenlik düzeyleri ile çocuk oyun alanlarında güvenliğe etki eden faktörleri belirlemek ve güvenlik düzeyi haritası oluşturmaktır. Bu amaçla, kent merkezinde 12 mahallede yer alan 22 çocuk oyun alanı incelenmiştir. Çalışmada veriler, bir gözlem formu yardımıyla toplanmıştır. Çalışma, tüm çocuk oyun alanlarının 2-12 yaş grubuna yönelik olduğunu göstermiştir. İncelenen 12 mahalleden 6’sı ve 22 çocuk oyun alanından 12’si çok güvenli olarak sınıflandırılmıştır. Aydınlıkevler mahallesi en güvenli, Kuyu mahallesi en güvensiz mahalleler olmuştur. Burdur kent merkezi çocuk oyun alanlarında koruyucu yüzey kaplamaları en yüksek güvenlik sorununu oluşturmuştur. Genel olarak, Burdur kenti çocuk oyun alanları çok güvenli bulunmasına rağmen, hala bazı güvenlik sorunları (genel bakım, koruyucu yüzey kaplaması, ekipman dayanıklılığı, vb.) barındırmaktadır. Yerel yönetimlerin ivedilikle çocuk oyun alanlarında güvenlik sorunlarını çözecek adımlar atması ve halkın her kesimine eşit hizmet götürme anlayışını benimsemesi gerekmektedir. Çocuk oyun alanlarında farklı yaş gruplarına göre oyun ekipmanlarının bulunması, bakımlarının düzenli yapılması ve uygun koruyucu yüzey kaplamalarının kullanılması gibi güvenlik kriterlerinin dikkate alınması yaralanma risklerini azaltacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Burdur, Çocuk oyun alanı, Oyun ekipmanı, Güvenlik, Koruyucu Yüzey kaplaması

Evaluation of Public Playgrounds Safety: The Case Study of Burdur City Center, Turkey

Playgrounds are the only public space designed especially for kids. In these areas, safety is one of the priority issues. This study aims to determine the safety levels of the playgrounds in Burdur city center in terms of equipment and protective surfacing and the factors affecting safety in the playgrounds and creating a safety level map. For this purpose, 22 playgrounds in 12 neighborhoods in the city center were examined. In the study, data were collected through an observation form. The study showed that all the playgrounds were for the 2-12 age group. 6 neighborhoods and 12 playgrounds were classified as very safe. The safest and the most unsafe neighborhoods were Aydınlıkevler and Kuyu, respectively. The highest safety problem in the playgrounds in Burdur was determined as protective surfacing. In general, the playgrounds in Burdur were found very safe, but they still had some safety problems (e.g., general maintenance, protective surfacing, and equipment durability). Local authorities should immediately take steps to solve safety problems in playgrounds and adopt the understanding of providing equal service for each level of society. Consideration of safety criteria such as availability of equipment for different age groups, regular maintenance, and use of suitable protective surfacing in playgrounds will reduce the risk of injury.

Keywords:

Burdur, Playground, Play equipment, Safety, Protective surfacing,

PDF

___

Açık Y., Gülbayrak, C. ve Turacı Çelik, G. (2004). Investigatons of the level of safety and appropriate in Elazığ city in Turkey. Journal of Environmental Health Research, 14 (1), 75-82.
Adelson, S. L., Chounthirath, T., Hodges, N. L., Collins, C. L. ve Smith, G. A. (2018). Pediatric playground-related injuries treated in hospital emergency departments in the United States. Clinical Pediatrics, 57, 584–592.
Allen, E. M., Hill, A. L., Tranter, E. ve Sheehan, K. M., (2013). Playground safety and quality in Chicago. Pediatrics, 131, 233–241.
Anonim, (2020a). Dünya geneli şehirlerde iklim verileri. Erişim adresi https://tr.climate-data.org/asya/tuerkiye/burdur/burdur-184/ Erişim Tarihi: 08.12.2020
Anonim, (2020b). İl ve ilçe yüz ölçümleri. Erişim adresi https://www.harita.gov.tr/images/urun/il_ilce_alanlari.pdf Erişim Tarihi: 26.12.2020
Artan, İ., Alisinanoğlu, F., Bozkurt Yükçü, S., Uslu, A. E. I., İbiş, E. ve Akay, D. (2017). Türkiye’de oyun sokakları üzerine bir inceleme: Ankara ve İstanbul örnekleri. International EJournal of Advances in Education, 3(7), 87-99.
Aşık, Y. ve Kara, B. (2020). Aydın kenti örneğinde çocuk oyun alanlarının hizmet yarıçaplarının araştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 11 (Ek (Suppl.) 1), 301-312.
Beheshti M. H., Hajizadeh, R., Faghihnia Torshizi, Y., Alami, A. ve Samaei, S. E. (2019). Compliance of children's play equipment in urban parks of gonabad with national safety standards (case study). Iran Occupational Health, 16(3), 13-25.
Britton, J. W. (2005). Kids can't fly: preventing fall injuries in children. Wisconsin Medical Journal, 104(1), 33-36.
Bulut, Z. ve Kılıçaslan, Ç. (2009). Çocuğa özgüven kazandırmada önemli bir ilke; çocuk oyun alanlarında güvenlik. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10 (1), 78-85.
Chait, J. (2016). Playground hazards. https://safety.lovetoknow.com/Playground_Hazards Erişim Tarihi: 24.12.2020
Cheng, T. A., Bell, J. M., Haileyesus, T., Gilchrist, J., Sugerman, D. E. ve Coronado, V. G. (2016). Nonfatal playground-related traumatic brain injuries among children, 2001–2013. Pediatrics, 137(6), e20152721.
CPSC, (1997). Handbook for public playground safety. Washington DC: U.S. Consumer Product Safety Commission.
CPSC, (2015). Public playground safety handbook. Bethesda, MD: US Consumer Product Safety Commission.
Cradock, A. L., Kawachi, I., Colditz, G. A., Hannon, C., Melly, S. J., Wiecha, J. L. ve Gortmaker, S. L. (2005). Playground safety and access in Boston neighborhoods. American Journal of Preventive Medicine, 28(4), 357-363.
Çakırer Özservet, Y. (2018). Kent havası çocuğu özgür kılar mı?. Çocuk Üzerine Araştırmalar (Ed. Uludağ, G. ve Altunbay, M.), Ankara: Astana Yayınları. ss. 87-109.
Duman, G. ve Koçak, N. (2013). Çocuk oyun alanlarının biçimsel özellikleri açısından değerlendirilmesi (Konya İli örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 64-81.
Fiissel, D., Pattison, G. ve Howard, A. (2005). Severity of playground fractures: play equipment versus standing height falls. Injury Prevention, 11(6), 337-339.
Gülay Taşçı, B. (2010). Sokağın günümüz koşullarında çocuk oyun alanı olarak ele alınması ve değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Hanway, S. (2016). Injuries and investigated deaths associated with playground equipment, 2009-2014. Consumer Product Safety Commission. Erişim adresi https://www.cpsc.gov/s3fs-public/Injuries%20and%20Investigated%20Deaths%20Associated%20with%20Playground%20Equipment%202009%20to%202014_1.pdf?29GwYlhQ6fUwXskAQxLoGaHaE8aHZSsY Erişim Tarihi: 24.12.2020
Heck, A., Collins, J. ve Peterson, L. (2001). Decreasing children's risk taking on the playground. Journal of Applied Behavior Analysis, 34(3), 349-352.
Hendricks, B. E. (2011). Designing for play (design and the built environment). Farhnam: Ashgate Publishing Limited.
Howard, A. W., MacArthur, C., Willan, A., Rothman, L., Moses-McKeag, A. ve MacPherson, A. K. (2005). The effect of safer play equipment on playground injury rates among school children. Canadian Medical Association Journal, 172(11), 1443-1446.
Kodjebacheva, G., Sabo, T., Brennan, M. ve Suzuki, R. (2015). Boundless playgrounds in Southeast Michigan: Safety, accessibility, and sensory Elements. Children, Youth and Environments, 25, 132-146.
Loder, R. T. (2008). The demographics of playground equipment injuries in children. Journal of Pediatric Surgery, 43(4), 691-699. Mackay, M., (2003). Playground injuries. Injury Prevention, 9, 194–196.
Marshall, M. (2011). Playground surfacing materials ADA-Approved and Non-Appproved. https://www.ncemch.org/child-care-health-consultants/Part2/2-4_playground_surfacing.pdf Erişim Tarihi: 16.01.2021
Memiş, L. ve Gülcan, S. (2020). Kentsel alanda çocuk ve çocuk oyun alanları: Giresun Merkez İlçe örneğinde bir araştırma. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(27), 633-671.
Moorin, R. E. ve Hendrie, D. (2008). The epidemiology and cost of falls requiring hospitalisation in children in Western Australia: a study using linked administrative data. Accident Analysis & Prevention, 40(1), 216-222.
Mott, A., Rolfe, K., James, R., Evans, R., Kemp, A., Dunstan, F., Kemp, K. ve Sibert, J. (1997). Safety of surfaces and equipment for children in playgrounds. The Lancet, 349(9069), 1874-1876.
Nixon, J. W., Acton, C. H. C., Wallis, B., Ballesteros, M. F. ve Battistutta, D. (2003). Injury and frequency of use of playground equipment in public schools and parks in Brisbane, Australia. Injury Prevention, 9(3), 210-213.
Olsen, H. ve Kennedy, E. (2019a). Safety of school playgrounds: field analysis from a randomized sample. The Journal of School Nursing, 36(5), 369-375.
Olsen, H. ve Kennedy, E. (2019b). Final report for CPSC on the national study of public playground equipment and surfacing. Bethesda, MD: U.S. Consumer Product Safety Commission. https://www.cpsc.gov/s3fs-public/UNI_NPPS_for_CPSC__Final_Report_10.31.19_Redacted1.pdf?2aKcRQMlNSGzBqEkKiiJdauX6CnvHB9U Erişim Tarhi: 15.11.2020
Özaslan, H. ve Gültekin Akduman, G. (2018). Çocuk oyun parklarının güvenliğinin incelenmesi: Ankara ve Samsun illeri örneği. Electronic Turkish Studies, 13(19).
Özgüner, H. ve Şahin, C. (2009). Isparta kent merkezindeki çocuk oyun alanlarının mevcut durumu ve çocukların bu alanlara karşı davranış biçimleri. Türkiye Ormancılık Dergisi, 10(1), 129-143.
Ridgers, N. D., Stratton, G., Fairclough, S. J. ve Twisk, J. W. (2007). Long-term effects of a playground markings and physical structures on children's recess physical activity levels. Preventive Medicine, 44(5), 393-397.
Rommesmo, S., Garden-Robinson, J. ve Barnhart, T. (2018). Is your playground safe for kids? https://www.ag.ndsu.edu/publications/food-nutrition/is-your-playground-safe-for-kids Erişim Tarihi: 24.12.2020
Schwebel, D. C. ve Brezausek, C. M. (2014). Child development and pediatric sport and recreational injuries by age. Journal of Athletic Training, 49, 780–785.
Senyen, H. M. S., Erdoğan, E. (2019). Kamusal çocuk oyun alanlarında güvenliğin Avrupa standartları üzerinden değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 21(3), 1-1.
Sethi, D., Towner, E., Vincenten, J., Segui-Gomez, M. ve Raioppi, F. (2008). European report on child ınjury prevention, World Health Organization/Europe, Roma. Erişim adresi https://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0003/83757/E92049.pdf Erişim Tarihi: 20.12.2020
Şişman, E. E., Erdinç, L. ve Özyavuz, M. (2010). The evaluation of the playgrounds in respect of child safety: Tekirdağ (Turkey). Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(2), 141-150.
Tan, N. C., Ang, A., Heng, D., Chen, J. ve Wong, H. B. (2007). Evaluation of playground injuries based on ICD, E codes, international classification of external cause of injury codes (ICECI), and abbreviated injury scale coding systems. Asia Pacific Journal of Public Health, 19(1), 18-27.
Tuckel, P., Milczarski, W. ve Silverman, D. G. (2017). Injuries caused by fall from playground equipment in the United States. Clinical Pediatrics, 57, 563–573.
Tunçeli, H. İ. ve Zembat, R. (2017). Erken çocukluk döneminde gelişimin değerlendirilmesi ve önemi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(3), 1-12.
TÜİK, (2020). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi. Erişim adresi https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr (Erişim Tarihi: 08.12.2020) Türkan, E. E. ve Önder, S. (2011) Balıkesir kenti çocuk oyun alanlarının irdelenmesi. Journal of Tekirdag Agricultural Faculty, 8(3), 69-80.
Ulu Akşi̇t, A., Yücedağ, C., Kaya, L. G. ve Aşıkkutlu, H. S. (2020). Burdur kenti açık-yeşil alan potansiyelinin belirlenmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 21(2), 284-291.
Vollman, D., Witsaman, R., Comstock, R. D. ve Smith, G. A. (2009). Epidemiology of playground equipment-related injuries to children in the United States, 1996–2005. Clinical pediatrics, 48(1), 66-71.