TÜRKİYE’DE KAMU EĞİTİM HARCAMALARININ CİNSİYETE GÖRE İŞGÜCÜ KATILIMINA ETKİSİ

Sivil nüfusun ne kadarının çalışmak istediğini gösteren işgücüne katılım oranının yüksek olması, ekonominin üretimgücünü arttırarak, büyümesine ivme katmaktadır. Türkiye’de, Mart 2017 itibarıyla işgücüne katılım oranı kadınlarda% 32,9 iken, erkeklerde % 71,9’dur. Türkiye, kadınların işgücüne katılım oranı açısından 138 ülke içinde, 125. sıradayer almaktadır.Türkiye’de kamu eğitim harcamaları ile kadınların ve erkeklerin iş gücüne katılımları arasındaki ilişkiyi ortayakoyabilmek amacıyla yapılan bu çalışmada 2006-2016 dönemine ilişkin aylık veriler, VAR modeli ile incelenmiştir.Sonuç olarak, kamu eğitim harcamalarındaki artışın, kadınların erkeklere göre daha yüksek oranda işgücünekatılımlarını sağladığı, erkek işgücündeki değişimin de eğitim harcamaları üzerindeki etkisinin görece daha fazlaolduğu bulunmuştur.

THE EFFECT OF PUBLIC EDUCATION EXPENDITURES IN TURKEY ON LABOR FORCE PARTICIPATION ACCORDING TO THE GENDER

That the heightness of labor force participation rate showing that how much of the civilian population wants to work give acceleration to the growth of the economy by increasing its production power. The labor force participation rate in Turkey as of March 2017 is 32.9% for women and 71.9% for men. Turkey ranks 125th among 138 countries in terms of labor force participation rate of women. The aim of this study is to demonstrate the effect of public education expenditures on the participation of women and men to the labor force in Turkey. For this purpose, the relationship between public education expenditures in Turkey and the participation of women and men to the labor force was investigated via the VAR model using monthly data for the period 2006-2016 in this study. Finally, it was found that the increase in public education expenditures cause women to participate to labor force in higher rate than men, and that the the effect of the change in male labor force on education expenditures is relatively more.

PDF

___

Arısoy, İ. (2005). Wagner ve Keynes hipotezleri çerçevesinde Türkiye’de kamu harcamalar ı ve ekonomik büyüme ilişkisi. ÇÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(22), 63-80.
Awan, R. U., Anjum, A., & Rahim, S. (2015). An econometric analysis of determinants of external debt in Pakistan. British Journal of Economics, Management & Trade, 5(4), 382-391.
Blankenau, W. F., & Simpson, N. B. (2004). Public education expenditures and growth. Journal of Development Economics, 73(2), 583-605.
Bocutoğlu, E. (2011). Makro iktisat (8. Baskı). Ankara: Murathan Yayınevi.
Campano, F., & Salvatore, D.(2006). Income distribution. New York: Oxford University Press.
Çatalbaş, K. G. (2015). Kadınların işgücüne katılımını belirleyen faktörlerin belirlenmesi: Panel veri yaklaşımı. Kafkas Üniversitesi, İİBF Dergisi, 6(10), 249-280.
Devlet Planlama Teşkilatı (2010). Binyıl kalkınma hedefleri raporu Türkiye 2010. https://www.tuseb.gov.tr adresinden erişildi.
Glomm, G., & Ravikumar, B. (1992). Public versus private investment in human capital: Endogenous growth and income inequality. Journal of Political Economy, 6(1), 818– 834.
Granger, C. W. J. (1969). Ivestigating causal relations by econometric models and crossspectral methods. Econometrica, 37 (3), 428-431.
Granger, C. W. J., & Newbold, P. (1977). Forecasting economic time series. New York: Academic Press.
Greene W. H. (1997). Econometric analysis. (3rd Edition). New Jersey: Prentice Hall Internation.
Gwartney, J., Holcombe, R., & Lawson, R. (1998). The size and functions of government and economic growth. http://www.itstheeconomystupid.us/portals/47/pdf/ adresinden erişildi.
Ison, S., & Wall, S. (2007). Economics (4th Edition). England: Pearson Education Limited. Juselius, K. (2006). The cointegrated VAR model – methodology and applications. Oxford University Press.
Kasa, H., & Alptekin, V. (2015). Türkiye’de kadın işgücünün büyümeye etkisi. Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 18(1), 1-24.
Kaya, D. G., Kaygısız, A. D., & Altuntepe, N. (2015). Türkiye’de kamu harcamalarının toplam istihdama etkisi üzerine bir değerlendirme. AKÜ İİBF Dergisi, 17(1), 83-96.
Lucas, R. (1988). On the mechanics of economic development. Journal of Monetary Economics, 22, 3-42
Mcconnell, C. R., & Brue, S. L. (1989). Contemporary labor economics (2nd Edition). New York: McGraw-Hill.
Ram, R. (1986). Government size and economic growth: a new framework and some evidence from cross-section and time-series data: reply. American Economic Review, 79(1), 272- 280.
Saxton, J. (2000). Investment in education: Private and public returns. Joint Economic Comittee United States Congress, www.house.gov/jec/ adresinden erişildi.
Savaş, V. (1986). Kalkınma ekonomisi (4. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Stotsky, J. G. (2006). Gender budgeting (IMF Working Paper No. WP/06/232). IMF Research web sitesinden erişildi: https://www.imf.org/External/pubs/ft/wp/2006/wp06232.pdf
Sohlman Å., & Turnham, D. (1994). What can developing Countries Learn from OECD Labour Market Programmes and Policies? (Development Center Working Papers No. 93.) OECD Library web sitesinden erişildi: http://www.oecd.org/dev/1919260.pdf.
Tsakloglou, P., & Cholezas, I. (2005). Education and inequality in Greece (IZA Discussion Papers No. 1582). IZA Publications web sitesinden erişildi: http://ftp.iza.org/dp1582.pdf Türkiye İstatistik Kurumu. (2017, Mart). Haber bülteni, işgücü istatistikleri (Sayı 24628) http://www.tuik.gov.tr/, adresinden erişildi.
T.C. Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü. (t.y.). http://www.bumko.gov.tr adresinden erişildi.
Ünsal, E. M. (2016). İktisadi büyüme. (2. Baskı). Ankara: BB101.
Ünsal, E. M. (2017). Makro iktisat (11. Baskı). Ankara: Murat Yayınları.
Warne A. (2000). Lecture notes on structural vector autoregression (Lecture notes). http://www.bseu.by/russian/faculty5/stat/docs/4/lecture_notes.pdf adresinden erişildi.
World Economic Forum. (2016). The Global Competitiveness Report 2016-2017.
https://www.weforum.org/reports/the- global-competitiveness-report-2016-2017-1 adresinden erişildi.
World Bank. (2001). Engendering development: Through gender equality in rights, resources and voice. New York: Oxford University Press.
Yıldırım, K., Karaman, D., & Taşdemir, M. (2013). Makro ekonomi (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yüce, M. (2002). Türkiye’de gelir dağılımı bozukluğunun izlenen kamu gelir ve harcama politikaları ile bağlantısı. Bilig, 23, 1-38.