MESLEKİ VE TEKNİK EĞİTİMDE ÖĞRENCİ UYGULAMA BECERİLERİNİN ARTIRILMASI: LEONARDO DA VINCI PROJELERİ

Teknolojik gelişimin hızlanmasıyla birlikte, dünyada mesleki ve teknik eğitime büyük önem verilmeye başlanmıştır. Ülkemizde de özellikle Cumhuriyetin ilanından sonra mesleki ve teknik eğitimde büyük atılımlar yapılmıştır. Avrupa Birliği ile ilişkilerin artmasıyla Avrupa'daki eğitim projelerine ülkemiz de katılmaya başlamış, özellikle Leonardo da Vinci (LdV) projelerinde Avrupa'daki pek çok ülkenin önüne geçilmiştir. Uygulanan projelerde öğrenci, öğretmen, uzman ve yeni mezunlar mesleki olarak eğitilmekte ve projeler başarı ile sonuçlandırılmaktadır. Bu çalışmada, resmiyette başarıyla uygulandığı görülen LdV projelerinin uygulama sonuçları “odak grup görüşmesi” yöntemiyle araştırılmıştır. Bu kapsamda, öğrencilerin Türkiye ve Avrupa’da yaptıkları stajların verimliliği üzerinde durularak, sanayinin ihtiyaç duyduğu kalifiye elemanların nasıl yetiştirilmesi ve hangi tür uygulama becerileriyle donatılması gerektiği üzerinde durulmuştur

MESLEKİ VE TEKNİK EĞİTİMDE ÖĞRENCİ UYGULAMA BECERİLERİNİN ARTIRILMASI: LEONARDO DA VINCI PROJELERİ

In the world that is growing rapidly great importance is attached to vocational and technical training. In our country especially after the proclamation of Republic great breakthroughs were made in vocational and technical training. Promoting relations with European Union our country participated in educational projects and got ahead of many other countries in Europe especially in Leonardo da Vinci (LdV) projects. Students, teachers, experts, and newly graduated students are vocationally educated by projects which are applied and successfully accomplished. In this study, the results of application of the LdV projects "focus group interview” method was investigated. Especially efficiency of the applications applied by trainees who undergo training in Turkey and Europe was emphasized. Also it is underlined that what kind of application skills do qualified employees which are needed by industry equipped with and how should been they trained

___

  • ADIGÜZEL, O.C. ve BERK, Ş. (2009); “Mesleki ve Teknik Eğitimde Yeni Arayışlar; Yeterliliğe Dayalı Modüler
  • Sistemin Değerlendirilmesi”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Haziran 2009, Cilt: VI, Sayı: 1, Erzurum.
  • AKHUN, İ. (1987); Okul-Sanayi Ortaklaşa (OSANOR) Eğitimi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:2, Ankara.
  • ÇOKLUK, Ö. vd., (2011); Nitel Bir Görüşme Yöntemi: Odak Grup Görüşmesi, Afyon Kocatepe Üniversitesi,
  • Kuramsal Eğitimbilim, 4 (1), Afyon. EREŞ, F. (2004); “Eğitim Yönetiminde Stratejik Planlama”, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim
  • Fakültesi Dergisi, Sayı: 15, Ankara. GÖKSAN, T.S. vd. (2009); “Yaşam Boyu Öğrenme ve Avrupa Birliği'nin Yaşam Boyu Öğrenme Programları”, N.
  • Gündoğan, O. Akbaş, ve S. M. Özdemir, S. Turan, I. İnşaat Mühendisliği Eğitimi Sempozyumu, 6-7 Kasım 2009, Antalya.
  • GÜROL, M. (1997); Okul-Sanayi İşbirliği, Pegem Yayınları, Ankara.
  • KIRCAALİ ve İFTAR, G. (2004); “Özel Eğitimde Fokus Grup Araştırmaları”, Ankara Üniversitesi Eğitim
  • Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (1), Ankara. ÖZCAN, K. (2010); Mesleki ve Teknik Ortaöğretimde Finansman Harcamalar ve Maliyet, İstanbul Ticaret
  • Odası, Yayın No: 2010-20, İstanbul.
  • ÖZSOY, C. (2007); Türkiye’de Mesleki ve Teknik Eğitimin İktisadi Kalkınmadaki Yeri ve Önemi, A.Ü.
  • Yayınları No.1780, İİBF Yayınları No.203, Eskişehir.
  • TOPBAŞ, E. Ve TOY B.Y. (2007); “Kalabalık Sınıflarda Öğrenci Merkezli Öğretim Uygulaması Etkinliklerinin
  • Değerlendirilmesi: Öğretimde Planlama ve Değerlendirme Dersi Örneği”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Yaz 2007, Ankara.