Merkeziyetsiz Kamusal Alan: Metaverse Bağlamında Kamusal Alanı Yeniden Düşünmek

Kamusal alan, vatandaşların siyasi, ekonomik ve toplumsal konuları bir araya gelerek tartışmasına olanak tanıyan bir alan olarak tanımlanmaktadır. Fikir paylaşımı ve bilgi akışına imkân veren kamusal alan ile mümkün olan etkileşime girme imkânı, bireylerin pasif dinleyicilerden potansiyel katılımcılara dönüşmesine olanak tanır. Günümüzde fiziki ortamların yanı sıra dijital ve sanal ortamlar da bireylerin siyasi ve kültürel konuları tartışması için platformlar sağlamaktadır. Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki ve yazılım destekli platformlardaki hızlı gelişmeler, kamusal alanın fiziki ortamların yanı sıra dijital ve sanal ortamlara genişlemesine imkân verirken, kamusal alana erişimi de artırmıştır. Web2.0 tabanlı dijital ve sosyal medya platformları kamusal alanı mekânsızlaştırarak erişimi artırırken, büyük teknoloji şirketleri ve kamu kaynaklı kısıtlamaların da etkisi altında bırakmaktadır. Bu kısıtlamalar odağında, dijital iletişim platformlarının merkezi olmayan bir şekilde yönetilmesine imkân veren Web3.0 vizyonu, erişim ve ifade özgürlüğünün olduğu alternatif bir kamusal alanı tartışmaya açmaktadır. Merkeziyetsiz etkileşime imkân veren Web3.0 teknolojisi üzerinde geliştirilen metaverse platformları üzerine yapılan bu araştırmada, bu platformların sağladığı demokratik katılım ve özgür fikir paylaşımı potansiyeli incelenmektedir. Bu makalede, mekânsallığı sanal bir formda geri getirerek sansürsüz katılım ve fikir paylaşımına imkân veren blokzincir tabanlı açık metaverse platformlarının kamusal alan üzerinde tetiklediği yapıcı yıkım üzerine bir tartışma sunulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Kamusal alan, dijital iletişim, yeni iletişim teknolojileri, metaverse, web3.0

Decentralized Public Sphere: Rethinking the Public Sphere Within the Context of the Metaverse

Public sphere is defined as an area that allows citizens to discuss collectively political, economic, societal issues. The easy possibility of communicating effectively into the public sphere that allows a flow of information, also allows individuals to reorient themselves from passive readers and listeners to potential speakers and participants in a conversation. Today, in addition to physical environments, digital and virtual environments also provide platforms for individuals to discuss political and cultural issues. Rapid developments in information and communication technologies and software-supported platforms have allowed the public sphere to expand into digital and virtual environments as well as physical environments, while also increasing access to the public sphere. While Web2.0-based digital and social media platforms increase access by decentralizing the public sphere, they are also under the influence of large technology companies and public-sourced restrictions. In the focus of these constraints, the Web3.0 vision, which enables the decentralized management of digital communication platforms, opens up an alternative public sphere with permissionless access and freedom of expression. In this research on metaverse platforms developed on Web3.0 technology that enables decentralized interaction, the potential for democratic participation and free idea sharing provided by these platforms is examined. This article presents a discussion on the constructive destruction triggered on public sphere by blockchain-based open metaverse platforms that bring back spatiality in a virtual form and enable uncensored participation and sharing of ideas.

Keywords:

Public sphere, digital communication, new communication technologies, metaverse, web3.0,

PDF

___

Aggrawal, N. ve Arora, A. (2016). Vulnerabilities issues and melioration plans for online social network over Web 2.0. Communications in Dependability and Quality Management, 19(1), 66-73.
Aktan, C. C. ve Tunç, M. (1998). Bilgi toplumu ve Türkiye. Yeni Türkiye Dergisi, 4(19), 118-134.
Arendt, H. (1994). İnsanlık durumu, (B. S. Şener, Çev.). (10. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 1958).
Devmane, M. A. ve Rana N. K. (2012). Privacy issues in online social networks. International Journal of Computer Applications. 41(13), 5-7.
Foucault, M. (1984). The foucault reader. Paul Rabinow (Ed.) New York: Pantheon Books.
Gul Senkardes, C. (2021). A discussion on the effects of blockchain technology within the context of sustainable development. Journal of Information and Communication Technologies, 3(2), 243-262. https://doi.org/10.53694/bited.1021926
Habermas, J. (1964). The public sphere: an encyclopaedia article. New German Critique 3. 49-56. Erişim adresi: http://thecheaprepository.pbworks.com/w/file/fetch/68779135 /habermas.pdf
Habermas, J. (1991). The structural transformation of the public sphere: An inquiry into a category of bourgeois society. Cambridge, MA: MIT Press.
Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
Keane, J. (1984). Public life and late capitalism: Toward a socialist theory of democracy. New York: Cambridge University Press.
Kemp, R. (1985). Planning, Public Hearings, and the Politics of Discourse. John Forester (Ed.), Critical Theory and Public Life içinde, (ss.177-201). Cambridge, MA: MIT Press.
Mahlouly, D. (2013) Rethinking the public sphere in a digital environment: Similarities between the Eighteenth and the TwentyFirst Centuries. Esharp, 20, 1. Erişim adresi: https://eprints.soas.ac.uk/31127/1/Mahlouly_Rethinking_the_Public_Sphere.pdf
Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
Nakamoto, S. (2008). Bitcoin: a peer-to-peer electronic cash system. Erişim adresi: https://bitcoin.org/bitcoin.pdf
Poor, N. (2005) Mechanisms of an online public sphere: the website slashdot, Journal of Computer-Mediated Communication, 10(2). Erişim adresi: https://doi.org/10.1111/j.1083-6101.2005.tb00241.x
Rasool, F. (2013). Analysis of the role of communication devices shared on the internet - web 2.0 in the process of emergence of public sphere and democratization of Pakistan civil society. Computers and Society. Erişim adresi: https://www.semanticscholar.org/paper/Analysis-of-the-role-of-communication-devices-on-in-Rasool/3d02be7c6b3e4105f8b03cac1c6b1787dbd80c72
Stephenson, N. (1992). Snow crash. New York: Bantam Books.
Wilson, D.W., Lin, X., Longstreet, P. ve Sarker, S. (2011). Web 2.0: A Definition, literature review, and directions for future research. 17th Americas Conference on Information Systems. AMCIS 2011 Proceedings,All Submissions, 368. Erişim adresi: http://aisel.aisnet.org/amcis2011_submissions/368
Yolmo, U. T. L. (2014). Social media: The new public sphere. International Conference on Arts & Humanities. Erişim adresi: https://www.academia.edu/40416028/Social_Media _The_New_Public_Sphere