İşsizlik, beverıdge eğrisi ve Türkiye işgücü piyasasına ilişkin bir değerlendirme

İşsizlik tüm dünyanın ortak bir sorunudur. Ekonomik krizler, konjonktürel etkiler, yapısal ve hukuki nedenler sorunu daha da derinleştirmekte ve bölge, ülke ve hatta dünya geneline yayılmasına neden olabilmektedir. İşsizlikle ilgili hızlı ve kalıcı çareler üretmek için Beveridge eğrisi kullanılabilir. Eğri ile koordinatlar düzlemi dik ekseninde açık iş oranı ve yatay ekseninde işsizlik oranı değişkenlerinin yer aldığı ters yönlü ilişki ifade edilmektedir. Eğriyi temsil eden açık iş-işsiz oranları bileşimlerini gösteren noktaların eğri üzerindeki hareketi, işgücü piyasasının konjonktürel durumu hakkında bilgi vermektedir. Ayrıca, eğinin orijine göre konumu işgücü piyasasındaki açık iş-işsiz eşleşmesi sürecindeki yapısal etkinliğe dair bilgi vermektedir. Bu bağlamda, çalışmada öncelikle işsizlik, nedenleri ve türleri hakkında genel bilgiler verilecek, daha sonra teorik çerçeveyle birlikte genel ve bölgesel işgücü piyasası değerlendirmesi yapılacaktır.

Unemployment, beveridge curve and an evaluation about labor market of Turkey

Unemployment is a common problem all over the World. Economic crises, cyclical effects, structurel and juristic causes deepen this problem and can also be cause to spread to region, country and also throughout the World. Beveridge Curve can be used for generating solutions quickly and permanently related with unemployment. Negative correlation is expressed with curve where places on coordinates plane has vacancy job rate on its vertical axis and has unemployment rate in its horizontal axis. The movement on the curve of points, shows combinations of vacancy job and unemployment rates as representative of the curve, gives information about cyclical situation of labor market. Besides, according to origin, position of curve gives information about structural efficiency in process of vacancy-job matching. In this context, general informations will be given primarily about unemployment with causes and types of it, and afterwards general and regional evaluation of labor market will be made together with theoretical framework.

PDF

___

BİÇERLİ, K. ( 2009). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta, s. 431.
BLEAKLEY, H. ve JEFREY C.F. (1997). “Shifts in the Beveridge Curve, Job Matching and Labor Market Dynamics”, New England Economic Review, Sep./Oct., pp. 3–19.
Çalışma Bakanlığı İş Kurumu Genel Müdürlüğü 2010 Yılı İstatistik Yıllığı, http://portalint.iskur.local:5253/LoadExternalPage.aspx?uicode=statikistatistikindex. 15.02.2012.
DOW, J.C.R. ve DICKS-MERAUX, L. (1958). "The Excess Demand for Labor: A Study of Conditions in Great Britain, 1946-1956". Oxford Economic Papers 10 (1), p. 1-33.
DUMAN, Y.K. ve ZANBAK, M. (2008). İstihdam Yaratmayan Büyüme: Türkiye Örneği, 27–30 Mart 2008 Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu Bildirisi, Akdeniz Üniversitesi Yayın No: 12, s. 147–157.
EKİN, N. (2000). “Türkiye’de Yapay İstihdam ve İstihdam Politikaları”, İstanbul Ticaret Odası, Yayın No: 33, s. 188.
KESKİN, A. ve ŞEN, H. (2010). “Beveridge Eğrisi, Teori ve Türkiye Uygulaması”, TİSK Akademi, Cilt 5 Sayı:10, s. 198–208.
LAYARD, R. ve NICKELL, S. (1997). “Labour Market Institiutions and Economic Performance”, Oxford Univ Inst. of Economics and Statistics Discussion, Paper Series, p. 11.
LORDOĞLU, K. ve ÖZKAPLAN, N. (2003). Çalışma İktisadı. İstanbul: Der.
PARASIZ, İ. (1996). İstihdam, İşsizlik ve Philips Eğrileri, İktisadın İlkeleri. Ankara: Alkım.
PAYA, M. (1997). Makro İktisat. İstanbul: Filiz, s. 30.
TİRYAKİ, M. (2007). Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Tarımdan Kopan İşgücünün İstihdam Edilmesinde Aktif İstihdam Politikalarının Rolü ve Etkinliği, İŞKUR Uzmanlık Tezi, Ankara.
TÜRKAY, O. (1968). Gizli İşsizlik. Ankara: A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Türkiye İstatistik Kurumu, (2010). İstatistik Yıllığı.
ÜLGENER, S. (1991). Milli Gelir, İstihdam ve İktisadi Büyüme. İstanbul: Der.
YILDIRIM, K. ve KARAMAN, D. (2001). “Makro Ekonomi”. Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı, Yayın No: 145, s. 308.
YÜCEOL, H.M. (2004). İşsizlik Kuramları ve İşsizlikle Mücadele Politikaları. Adana: Baki, s. 14.