Dil öğreniminde öğrenenler bilişsel olarak tahmin edilebilir bir sıralama takip ederler yani önce dinler sonra konuşur, okur ve yazarlar ve bu bilgi materyal geliştiriciler tarafından ders kitabı gibi dil öğretim materyallerine uygulanmaktadır. Gerçekte sınıf içi uygulamalarda dinleme becerisi başta olmak üzere bazı dil becerileri isteyerek ya da istem dışı öğretmenler tarafından arka plana itilmektedir. Oysaki dinleme becerisine yeterince maruz bırakılmayan birisi hedef dilde iletişim kurarken yeterince etkili olamayacaktır. Dinleme becerisini geliştirebilmek için uygulama öncesi bazı teorik bilgiler oldukça faydalı olacaktır. Bu bilgilerden biriside o dilin ayırt edici özelliklerini bilmektir. Örneğin, bir dil öğrencisi mesajı algılayabilmeli, işitsel hafızası hedef dil yapılarını hatırlayabilmeli ve son olarak mesaj hedefini bulmalıdır. İlaveten alt beceriler hakkındaki bilgi başka bir teorik bilgi türüdür: hedef dil seslerini ayırt edebilmek ve nasıl işleneceğini bilmek, bağlam ve bilginin nasıl işleneceğini ve son olarak anlamın nasıl işleneceğini bilmek. Kısacası, dinleme becerisi eğitimi günümüzde yetim çocuk muamelesi görmekten uzaklaşmalı ve hak ettiği yeri mutlaka almalıdır. Öğretmenler de ders kitaplarına bağımlı kalmaktan kurtulmalı ve öğretim materyallerini uyarlamada ve değiştirmede daha esnek olmayı denemelidirler. Hedef dilin yabancı dil olduğu ülkelerde dinleme becerisini geliştirmek ve eğitim etkinliklerini sınıf dışına taşımak zordur fakat öğretmenler öğretim materyallerini çeşitlendirerek bu zincirleri kırabilirler. Unutulmamalıdır ki, örnek uygulamaların ve deneyimlerin öğretmenler tarafından paylaşılmaması Amerika’yı yine ve yeniden keşfettirecektir. Bu çalışmanın amacı dinleme becerisi alan yazınını taramak ve eksikliği duyulan Türk dilinde paylaşmaktır.

In language learning, the learners cognitively follow the same predictable order - first they listen then they speak, read and write - and this knowledge is applied by the materials developers to language teaching materials such as course-books. In reality, in class interaction some language skills, especially the listening skill, are neglected consciously or sub-consciously by language teachers. However, someone who does not have enough exposure to listening skill will not be effective enough in communicating in the target language. In improving the listening skill, some theoretical knowledge is then crucial important. One of such knowledge is knowing the distinctive features of language. For example, a language learner should be able to perceive the message, learners’ auditory memory should be able to recall target language structure, and finally the message needs find its target. Additionally, knowledge about micro skills is another type of theoretical knowledge: knowing how to discriminate and process target language sounds, how to process the context and knowledge, and finally how to process the meaning. In short, in language classrooms teaching listening skill should be abandoned to be threatened as an orphan language ability and take its well-deserved place. Teachers should also leave their dependence on course-books as book-teachers and try to be more flexible in adopting and changing the teaching materials. It is difficult to improve the listening skill and carry the teaching activities beyond the classroom walls in countries where the target language is a foreign language, however, teachers can vary the teaching materials to break the chains. It should also not to be forgotten that unshared experience and sample applications will lead teachers to invent the wheel once and again. The aim of this study is to search the literature on listening skills and to present it in Turkish language.