Omurga Stabilizasyonu,

Amerika Birleşik Devletleri’nde 200.000’den fazla kişinin spinal yaralanmalı olduğuve her yıl 10.000 yeni olgunun görüldüğü bildirilmektedir. Bu hastaların yaklaşık4.200’ünün hastaneye varmadan önce öldükleri tahmin edilmektedir. Yaralanmalarıönlemeye yönelik eğitim, hastane öncesi uygun değerlendirme, stabilizasyon vetransport ile spinal travmalara bağlı mortalite ve morbidite azaltılabilir.Spinal travmaların en sık nedeni motorlu araç kazalarıdır. Diğer nedenleri düşmeler,penetran yaralanmalar ve spor yaralanmalarıdır. Spinal travma sıklıkla omurganınfizyolojik hareket sınırından daha fazla zorlanması ile oluşur. Spinal travmaya sıklıklaneden olan spesifik yaralanma mekanizmaları aksiyel yüklenme, aşırı fleksiyon,hiperekstensiyon, hiperrotasyon, aşırı lateral eğilme ve distraksiyondur.Spinal travmayı düşündüren semptom ve bulgular; ağrı, hareketle ağrı, duyarlılık,deformite, spinal alanda kesi, morluk, paralizi, parestezi ve güçsüzlüktür.Spinal yaralanmalar sprain, strain, fraktür, dislokasyon ve kord yaralanması olaraksıralanabilir. Spinal kord primer ya da sekonder yaralanabilir. Spinal kord lezyonlarıkomplet ve inkomplet olarak sınıflanır. Spesifik spinal yaralanma türüne bakmazsızınolası spinal kord yaralanmasını düşündüren semptom ve bulguları olan tüm hastalarda klinik muayene bulguları ve radyolojik görüntüleme yöntemleri ile spinal kordyaralanması dışlanıncaya dek omurga stabilizasyonu sağlanmalıdır

Anahtar Kelimeler:

omurga stabilizasyonu, boyunluk, kütük çevirme

Omurga Stabilizasyonu,

Keywords:

-,

PDF

___

1. Domeier RM, Swor RA, Evans RW et al. Multicenter prospective validation of prehospital clinical spinal clearance criteria. J Trauma 2002;53:744-750.
2. Domeier RM, Evans RW, Swor RA et al. The reliability of prehospital clinical evaluation for potential spinal injury is not affected by the mechanism of injury. Prehosp Emerg Care 1999;3:332-337.
3. Sahni R, Menegazzi JJ, Mosesso VN. Paramedic evaluation of clinical indicators of cervical spinal injury. Prehosp Emerg Care 1997;1:16-18.
4. Domeier RM, Evans RW, Swor RA, Rivera EJ, Frederiksen SM. Prehospital clinical findings associated with spinal injury. Prehosp Emerg Care 1997;1:11-15.
5. Kennedy FR, Gonzalez P, Beitler A, Sterling-Scott R, Fleming AW. Incidence of cervical spine injury in patients with gunshot wounds to the head. South Med J 1994;87:621-623.
6. Miglietta MA, Levins T, Robb TV. Evaluation of spine injury in blunt trauma. J Am Osteopath Assoc 2002; 102: 87-91.
7. Spinal Trauma. In Sanders MJ. Paramedic Textbook 2 nd ed Mosby 2002; 655-683.
8. Spine and Spinal cord Trauma. In Advanced Trauma Life Support 1993; 191-217.
9. Bridget A, Landon PA, Driscoll JD.Travmalı Hastaya Yaklaşım Atlası. Goodall The Parthenon Publishing Group 1995;25-30.
10. Alexander M. Butman P, Richard W.Vomacka BA, Norman E. McSwain J. Comprehensive Guide to PreHospital Skills. Mosby Lifeline 1996;632-633. 11. Emergency Care in the Streets Coraline NL. 4 th ed 1991;670-671.
12. Heckman JD, Rosenthal RE, Worsing A. Hasta ve Yaralıların Acil Bakımı ve Nakledilmesi Amerikan Ortopedik Cerrahlar Akademisi Texas Türkçe 2. Baskı Nasetti Limited, Mısırlı Matbaası 1996;226-233.
13. Rossi GD, Heffernan TP, Horodyski M, Rechtine GR. The effectiveness of extrication collars tested during the execution of spine-board transfer techniques. Spine J 2004;4:619-623.
14. De Lorenzo RA. A review of spinal immobilization techniques. J Emerg Med. 1996;14:603-613.
15. Schou J, Kiermayer H, Ummenhofer W, Herion HP. In search of the most suitable technique for truncal spinal immobilization with associated radiography. Eur J Emerg Med 2001;8:89-92.
16. McGuire RA, Neville S, Green BA, Watts C. Spinal instability and the log-rolling maneuver. J Trauma 1987; 27:525-531.
17. Graziano AF, Scheidel EA, Cline JR, Baer LJ. A radiographic comparison of prehospital cervical immobilization methods. Ann Emerg Med 1987;16:1127-1131
18. Bauer D, Kowalski R. Effect of spinal immobilization