THE ROLE OF GREEN BUILDINGS IN SUSTAINABLE PRODUCTION: EXAMPLE OF INCI AKU INDUSTRIAL BATTERY FACTORY, TURKEY

SÜRDÜRÜLEBİLİR ÜRETİMDE YEŞİL BİNALARIN ROLÜ: İNCİ ENDÜSTRİYEL AKÜ FABRİKASI ÖRNEĞİ, TÜRKİYEÖzDoğal kaynakların aşırı tüketimi geleneksel kalkınma yaklaşımlarının gözden geçirilmesini zorunlu kılmıştır. Bu zorunluluktan doğan sürdürülebilirlik, birçok alanda olduğu gibi üretimde de değişimin anahtarı olmuştur. Sürdürülebilir üretim olarak tanımlanan bu modelde, kaynakların etkili kullanımıyla birlikte çevreye ve insana saygılı bir üretim amaçlanmıştır. Günümüzde üretimde olduğu gibi önemli bir kaynak kullanım alanı olan binalarda da çevre dostu uygulamalar yaygınlaşmaktadır. Yeşil bina olarak tanımlanan bu uygulamalarda amaç, çeşitli derecelendirme sistemleriyle binaları çevreye duyarlı hale getirmektir. 1990’da İngiltere’de başlayan BREEAM, bu derecelendirme sistemlerinin ilkidir. Bu çalışma, Türkiye’deki ilk BREEAM sertifikalı yeşil binada üretim yapan İnci Akü örneğinde; çevre – kalkınma tartışmalarındaki güncel literatürü değerlendirmeyi, yeşil binaların sürdürülebilir üretimdeki yerini ortaya çıkarmayı ve çevre - sanayi ilişkisine sanayicinin gözünden bakmayı amaçlamıştır. Bu amaçla, İnci Akü yetkilileri ile görüşmeler yapılmış ve üretim sahasında incelemelerde bulunulmuştur. Çalışma sonucunda: (I) Yeşil binaların sürdürüelibilir üretimde etkili bir yöntem olabileceği, (II) çevre yatırımlarının sanılanın aksine firmaların kar oranlarını artırabileceği ve (III) sürdürülebilir üretim anlayışının çevre – kalkınma tartışmalarında bir çözüm olabileceği ortaya koyulmuştur.Anahtar kelimeler: Sürdürülebilir üretim, yeşil bina, çevre koruma, sürdürülebilirlik.

THE ROLE OF GREEN BUILDINGS IN SUSTAINABLE PRODUCTION: EXAMPLE OF INCI AKU INDUSTRIAL BATTERY FACTORY, TURKEY

The excessive consumption of natural resources has required a reinterpretation of traditional development approaches. Thus, the term sustainability was suggested in the late 1980s as a key to change in production, as in many other areas and it ultimately leads to the eco-friendly manufacturing model called sustainable production. Today, the understanding of sustainability is becoming widespread, not only in the manufacturing sector but also in building construction. Green building applications are the reflection of the idea of sustainability in the construction sector and their aim is to transform structures into eco-friendly buildings using various grading systems. This paper’s goal is to discuss the dilemma between environmental protection and development and to point out the role of green buildings in sustainable production. The perspectives of industrialists on environmental sensitivity were investigated based on the interviews conducted by the authorities of an industrial battery firm, INCI, which has the first facility with a green building certificate in Turkey. This paper’s conclusions are: (1) Construction of green buildings can be effective in sustainable production. (2) Investments on environment protection can increase the interest rates of firms and (3) Sustainable production can be a solution for the environment-development dilemma.Keywords: Sustainable production, Green building, environment production, sustainability.

PDF

___

Aracıoğlu,B. (2010). Üretim/işlemler yönetimi alanında yaşananlar paradigmal değişimler kapsamında sürdürülebilir üretim, Ege Akademik Bakış. 10 (1), 141-156.
Arslan, F. (2014). Türkiye’de sürdürülebilir doğal kaynak kullanımı arayışlarına bir örnek: Yeşil binalar, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2/1, 288 – 304.
Aşıcı, A.A., (2012a). Sürdürülebilir yaşam için bir dönüşüm önerisi: Yeşil yeni düzen, Aşıcı A. A. and Şahin Ü. (Ed.) Yeşil Ekonomi, 105 – 133. İstanbul: Yeni İnsan.
Aşıcı, A.A., (2012b). İktisadi düşüncede çevrenin yeri ve yeşil ekonomi, Aşıcı A. A. and Şahin Ü. (Ed.) Yeşil Ekonomi, 35 – 37. İstanbul: Yeni İnsan.
Bahro, R., (1996). Nasıl sosyalizm? Hangi yeşil? Niçin tinsellik?, (Çev. Bora, T.). 2. Basım, Ankara: Ayrıntı Yayınları.
Barlas, N. (2013). Küresel krizlerden sürdürülebilir topluma çağımızın çevre sorunları, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Bookchin, M. (1996). Ekolojik bir topluma doğru (çev. Yılmaz, A.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bulut, H. (2013). Günlük yaşamda enerji verimliliği ve tasarrufu. (A. D. 01.03. 2014). http://eng. harran.edu.tr /~hbulut/EnerjiTasarrufu.pdf
Costanza, R., Alperovitz, G., Daly, H., Farley, J., Franco, C., Jackson, T., Kubiszewski, I., Schor, J., Victor, P. (2013). Sürdürülebilir ve arzulanan bir “doğa içinde – toplum içinde” ekonomi inşa etmek, Worldwatch Enstitüsü Dünyanın Durumu Sürdürülebilirlik Hala Mümkün mü? (Çev. Ekiz, U. C; Ekiz, Ç.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 181 - 203 .
Crutzen P.J. (2002). Geology of mankind. Nature 415: 23
Çakmak, B., Yıldırım, M., Aküzüm, T. (2009). Türkiye’de tarımsal sulama yönetimi, sorunlar ve çözüm önerileri, TMMBO 2. Su Politikaları Kongresi, 20 – 22 Mart 2008, 2: 215 - 224, Ankara.
Çakmanus, İ., Kaş, İ., Künar, A., Gülbeden, A. (2010). Yüksek performanslı sürdürülebilir binalara ilişkin bir değerlendirme. (A. D. 21. 02. 2014). http://www.cakmanus. com.tr/doc/yuksek-performansli-binalara-iliskin-bir-degerlendirme.pdf
Davidson, E. (2004). Gayrisafi milli hasılayı yiyemezsiniz (Çev. Dişbudak, B.), Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.
Engelman, R. (2013). Sürdürülebilirlik sakızının ötesi, Worldwatch Enstitüsü Dünya’nın Durumu 2013, Sürdürülebilirlik Hala Mümkün mü? (Çev. Ekiz, U. C; Ekiz, Ç.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3 – 25.
Erten, D. (2011). Yeşil binalar. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Bölgesel Çevre Merkezi. Ankara.
Ewing B., D. Moore, S. Goldfinger, A. Oursler, A. Reed, and M. Wackernagel. (2010). The Ecological Footprint Atlas 2010. Oakland: Global Footprint Network.
Folke, C. (2013). Gezegen eşiklerine saygı göstermek ve biyosferle yeniden bağlantıya geçmek, Worldwatch Enstitüsü Dünyanın Durumu 2013, Sürdürülebilirlik Hala Mümkün mü? (Çev. Ekiz, U. C; Ekiz, Ç.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 27 – 38.
Garetti, M., Taisch, M. (2011). Sustainable manufacturing: trends and research. Production Planning & Control: The Management of Operations, 23(2-3), 83-104.
IGBC, (2012). Green building defind. (A. D. 17.03.2014) http:// www. igbc. in/site/igbc/index. jsp
İSO (2010). Yapı malzemeleri sanayi. İstanbul: İSO Yayınları.
Kaya, İ. (2014). Nitel araştırma yöntemleri, Coğrafya Araştırma Yöntemleri. Balıkesir: Coğrafyacılar Derneği Yayınları, 265 – 302.
Kayıkçı, M. (2012). Çevre ve kalkınma söylemi. Ankara: Orion Kitabevi.
Keatirng, M. (1993). Yeryüzü zirvesinde değişimin gündemi, Gündem 21 ve Diğer Rio Anlaşmalarının Popüler Metinleri. Ankara: UNEP Türkiye Komitesi Yayını.
Lawson, R. (2006). An overview of green economics, International Journal of Green Economics. 02/2006; 1(1):23-36.
LCSP (2009). A New way of thinking: The lowell center framework for sustainable products, (A.D. 10/10/2014). www.sustainableproduction.org
Mattar, H. (2012). Daha sürdürülebilir tüketimle ilgili kamu politikaları, Worldwatch Enstitüsü Dünya’nın Durumu 2012, Sürdürülebilir Refaha Doğru (Çev. Başcı, A.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 231 – 243.
O'Brien, C. (1999). Sustainable production - a new paradigm for a new millennium. Int. J. Production Economics (60-61), 1-7.
Olgun, B., Kurtuluş, O., Heperkan, H. (2009). Yeşil bina ve LEED (A. D. 12. 02. 2014). http://www. mmo. org. tr/ resimler/dosya_ekler/419fe2aa8c82cca _ek.pdf?dergi=748.
Patel, C., Chugan, P. K. (2013). Measuring awareness and preferences of real estate developers for green buildings over conventional buildings, Consumer Behaviour and Emerging Practices in Marketing, 332 – 341.
Rees, W. E. (1992). Ecological footprint and appropriated carrying capacity: What urban economics leave out, Environment and Urbanization, Vol. 4, No. 2, 121- 130.
Renner, M. (2012). Yeşil ekonominin herkesin işine yaramasını sağlamak, Worldwatch Enstitüsü Dünya’nın Durumu 2012, Sürdürülebilir Refaha Doğru. (Çev. Başcı, A.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3 – 35.
Robinson, J. (2004). Squaring the circle? Some thoughts on the idea of sustainable development, Ecological Economics, 48, 369 – 384.
Rockström, J., W. Steffen, K. Noone, A. Persson, F. S. Chapin, III, E. Lambin, T. M. Lenton, M. Scheffer, C. Folke, H. Schellnhuber, B. Nykvist, C. A. De Wit, T. Hughes, S. van der Leeuw, H. Rodhe, S. Sorlin, P. K. Snyder, R. Costanza, U. Svedin, M. Falkenmark, L. Karlberg, R. W. Corell, V. J. Fabry, J. Hansen, B. Walker, D. Liverman, K. Richardson, P. Crutzen, and J. Foley. (2009). Planetary boundaries:exploring the safe operating space for humanity. Ecology and Society 14(2): 32. (A. D. 15/10/2014) http://www.ecologyandsociety.org/vol14/iss2/art32/.
Ron, A. J. (1998). Sustainable production:The ultimate result of a continuous improvement. Int. J. Production Economics (56-57), 99-110.
Rosenberg, A., Mogarty, F. J., Sissenwine, M., Beddington, J. R., Shepher, J. (1993). Achieving sustainable use of renewable resources, Science, New Series, 262, 828 – 829.
SERI, Global 2000, Friends of the Earth Europe. (2009). Overcomsuption? Our use of the world´s natural resources, Janetschek.
Somalı, B; Ilıcalı, E. (2009). LEED ve BREEAM uluslararası yeşil bina değerlendirme sistemlerinin değerlendirilmesi, IX. Ulusal Tesisat Mühendisliği Kongresi, 06 – 09 Mayıs 2009, İstanbul.
Steffen, W., Crutzen, P. J., & McNeill, J. R. (2007). The Anthropocene: Are humans now overwhelming the great forces of nature? Ambio, 36(8), 614-621.
Sukhdev, P. (2013). Şirketi sürdürülebilirlik merkezine çevirmek, Worldwatch Enstitüsü Dünyanın Durumu 2013, Sürdürülebilirlik Hala Mümkün mü? (Çev. Ekiz, U. C; Ekiz, Ç.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. 205 - 228.
Şahin, Ü. (2012). Yeşil düşünceden yeşil ekonomiye, Yeşil yeni düzen, Aşıcı A. A. and Şahin Ü. (Ed.) Yeşil Ekonomi, 22 – 35. İstanbul: Yeni İnsan.
UNEP (2011). Towards a green economy: Pathways to sustainable development and poverty eradication, UNEP /GRİD-Arendal, Naorabi.
Üzen, N., Çetin, Ö. (2012). Geçmişten günümüze su ve sulama yönetimi, Batman University International participated Science and Culture Symposium, 18-20 April 2012 Batman, Batman University Journal of Life Sciences, Volume 1, Number 2, Batman.
Veleva, V., Ellenbecker, M. (2001). Indicators of sustainable production: framework and methodology. Journal of Cleaner Production(9), 519-549.
Veleva, V., Hart, M., Greiner, T., & Crumbley, C. (2001). Indicators of sustainable production. Journal of Cleaner Production(9), 447–452.
Vyas, S., Ahmed, S., Parashar, A. (2014). BEE (Bureau of energy efficiency) and green buildings, International Journal of Research, 1, 23 -32.
WWAP (2014). The United Nations World Water Development Report 2014: Water and Energy. Paris, UNESCO.
WBGC (2013). The Business Case for Green Building: A Rewiev of the Costs and Benefits for Developers, Investors and Occupants. (A. D. 10. 02. 2014).
http://www.worldgbc.org/files/1513/6608/0674/Business_Case_For_Green_ Building_Report_WEB_2013-04-11.pdf
WGBC (2014). World Green Building Council Annual Report 2012/2013. (A. D. 18.03.2014,http://www.worldgbc.org/files/7013/8186/5425/WorldGBC_Annual_ Report_2013_ Final.pdf
WWF (2014). Living Planet Report 2014, Species and Spaces, People and Places, (A. D. 15. 12. 2014) http://wwf.panda.org/about_our_earth/all_publica tions/living_planet_ report
Yaman, C. (2011). Yeşil binalarda maliyet ve fayda. (A.D. 15. 03. 2014) http://www.yesilbinadergisi . com/?pid=23691
Yavuz, A. V. (2010). Sürdürülebilirlik kavramı ve işletmeler açısından sürdürüle-bilir üretim stratejileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti-tüsü Dergisi, 7(14), 63-86.