BÜYÜK İSKENDER BAĞLAMINDA SAHTE ARİSTOTELESÇİLİĞİN ÂMİRÎ'NİN "ES-SA'ÂDE VE'L- İS'ÂD"INDAKİ YANSIMALARI

Âmirî, İslâm felsefesinin karakteristik yaklaşımı olarak nakil-akıl yani İslâm ile felsefe arasında bir uzlaşma olduğu görüşünü benimsemiştir. Bu uzlaşının gerçekleştirilmesi için önce, insanlığın birikimi olan farklı görüşlerin kendi içinde bir bütünlüğe kavuşturmak ve ardından bu yapının İslâm ile uyuştuğunu göstermek gerekmektedir. Nitekim Âmirî'nin metafizikte el-Füsûl ve ahlâksiyasette ise es-Sa'âde ve'l-is'âd başlıklı eserleriyle İslâm ile felsefe arasında uzlaşı kurmaya çalıştığı görünmektedir. es-Sa'âde ve'l-is'âd; ahlâk ve siyaset meseleleri bağlamında İslâm'ın temel kaynaklarından, İslâm tarihinden ve filozoflarından olduğu kadar İran ve Yunan felsefesinden yapılan alıntılardan oluşmaktadır. Yaşadığı çağda ve coğrafyada etkin olan dinler arasında karşılaştırma yaparak İslâm'ın en mükemmel olduğunu ileri süren Âmirî'nin, ahlâk ve siyaset disiplinlerinde İslâm ile felsefe arasında uzlaşı kurabilmesi için, Platoncu idealist ile Fars-Hint kültürünün gerçekçi siyaset anlayışları arasında bir bağdaştırma yapması gerekmektedir. Kanımızca filozof, -sahte olduğunu bilmeksizin- sahteAristotelesçi Mektuplar'dan alıntı yapmak suretiyle bu uyumu aramış; bunun ardından felsefî birikimin ahlâk ve siyaseti ile İslâm arasında bir uzlaşı kurmanın önünü açmıştır

IMPACTS OF PSEUDO-ARISTOTELIAN ON AMIRI'S "ES-SA'ÂDE VE'L-IS'AD" IN THE CONTEXT OF ALEXANDER THE GREAT

Âmirî adopted the view that there is a compatibility between naql and aql, in other words between Islam and philosophy as the characteristics of Islamic philosophy. To bring out this compatibility, firstly all the different views derived from human existence need to be unified and then it has to be shown its structure was in harmony with Islam. It seems that Âmirî tries to arrange a compatibility between Islam and philosophy in his works al-Füsûl in metaphysics and al-Sa'âde wa'l-is'âd in ethics and politics. al-Sa'âde wa'l-is'âd consists of quotations derived from fundamental Islamic sources, Islamic history and Islamic philosophers and also Persian and Greek philosophy in terms of ethical and political issues. Âmirî, who points out that Islam is the only perfect religion by comparing all religions existed in his time and geography, needs to arrange a compatibility between political understandings of Platonist idealism and realist political views of Persian-Hindu cultures in order to arrange the compatibility between Islam and philosophy in ethics and politics. For us, the philosopher sought the compatibility by quoting from pseudo Aristotelianist treatises and then he paved the way for setting a compatibility between philosophical background's ethics and politics and Islamic understandings

___

Alper, Ömer Mahir, Akıl-Vahiy Felsefe-Din İlişkisi, Ayışığı Kitapları, İstanbul 2000.

Âmirî, İ'lâm bi-menâkıbi'l-İslâm, tah. Ahmed Abdülhamîd Gurâb, Dâru'l- Asâle, Riyad 1988.

Âmirî, Kitâbü'l-Emed 'ale'l-ebed, çev. Yakup Kara, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, İstanbul 2013, s. 4, 6.

Âmirî, Risâletü'l-Kavl fi'l-ibsâr ve'l-mubsar (Resâilü Ebi'l-Hasan el-Âmirî ve şezerâtühü'l-felsefiyye içinde), tah. Sehbân Halîfât, Menşûrâtü'l- Câmi'ati'l-Ürdüniyye, Amman 1988.

Âmirî, es-Sa'âde ve'l-is'âd, tah. Ahmed Abdülhalîm Atıyye, Dârü's-Sekâfe, Kahire 1991.

Aristoteles, Nikomakhos'a Etik, çev. Saffet Babür, Ayraç Yayınevi, Ankara 1997.

Aristoteles (?), Kitâbü's-Siyâse fî tedbîri'r-riyâse (el-Usûlü'l-Yûnâniyye li'n- nazariyyâti's-siyâse fi'l-İslâm içinde), çev. Yûhannâ b. el-Bıtrîk, tah. Abdurrahmân Bedevî, Mektebetü'n-Nahdati'l-Mısriyye, Kahire 1954.

Aristoteles (?), "Vasıyyetü Aristûtâlîs li'l-İskender" (el-Hikmetü'l-hâlide içinde), tah. Abdurrahmân Bedevî, Dârü'l-Endelüs, Beyrut trsz.

Atıyye, Ahmed Abdülhalîm, "Dipnotlar" (es-Sa'âde ve'l-is'âd içinde), Dârü's-Sekâfe, Kahire 1991.

Atıyye, Ahmed Abdülhalîm, "Mukaddime" (es-Sa'âde ve'l-is'âd içinde), Dârü's-Sekâfe, Kahire 1991 (s. 5-104).

Aydınlı, Yaşar, "el-Îzâh fi'l-hayr el-mahz (Liber de Causis) ve Onun Tesirini Yansıtan Bir Grup Risâle", Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. 5, S. 5, Bursa 1993 (s. 189-217).

Bedevî, Abdurrahmân, "Mukaddime" (el-Hikmetü'l-hâlide içinde), Dârü'l- Endelüs, Beyrut trsz. (s. 7-64).

Daiber, Hans, "Siyaset Felsefesi" (İslâm Felsefesi Tarihi içinde), çev. Şamil Öçal - Hasan Tuncay Başoğlu, Açılım Kitap, 2. Basım, C. III, İstanbul 2011 (s. 73-122).

Duhem, Pierre, Mesâdiru'l-felsefeti'l-'Arabiyye, çev. Ebû Ya'rab el-Merzûkî, Dâru'l-Fikr, Şam 2005.

el-Endelüsî, Sâid, Tabakâtü'l-ümem, çev. Ramazan Şeşen, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, İstanbul 2014, s. 76, 88.

Fahrî, Mâcid, "Dipnotlar" (Kitâbü'n-Necât içinde), Dârü'l-Âfâkı'l-Cedîde, Beyrut 1985.

Fahri, Macit, İslâm Felsefesi Tarihi, çev. Kasım Turhan, İklim Yayınları, 2. Basım, İstanbul 1992.

Fârâbî, Aristo Felsefesi (Fârâbî'nin Üç Eseri içinde), çev. Hüseyin Atay, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi yayınları, Ankara 1974.

Fârâbî, İlimlerin Sayımı, çev. Ahmet Arslan, Vadi Yayınları, Ankara 1999.

Fârâbî, Kitâbü'l-Cem' beyne re'yeyi'l-hakîmeyn Eflâtûn ve Aristûtâlîs (Eflâtun ile Aristoteles'in Görüşlerinin Uzlaştırılması, Felsefe Metinleri içinde), çev. Mahmut Kaya, Klasik Yayınları, İstanbul 2003.

Gazzâlî, el-Münkız mine'd-dalâl (Mecmû'â resâ'ili'l-İmâmi'l-Gazzâlî içinde), Dârü'l-Kütübi'l-'Ilmiyye, C. VII, Beyrut 1994, s. 44-45.

Gurâb, Ahmed Abdülhamîd, "Mukaddime" (İ'lâm bi-menâkıbi'l-İslâm içinde), Dâru'l-Asâle, Riyad 1988 (s. 7-64).

el-Ğânimî, Sa'îd, "Mukaddime" (Erbau resâ'il felsefiyye içinde), et-Tenvîr li't-Tabâ'a, Beyrut 2015 (s. 5-40).

Halîfât, Sehbân, Resâilü Ebi'l-Hasan el-Âmirî ve şezerâtühü'l-felsefiyye, Menşûrâtü'l-Câmi'ati'l-Ürdüniyye, Amman 1988.

Işık, Hidayet, Âmirî'ye Göre İslâm ve Öteki Dinler, İz Yayıncılık, İstanbul 2006.

İbn Rüşd, Telhîsu's-siyâse li-Eflâtûn (Siyasete Dair Temel Bilgiler), çev. Muharrem Hilmi Özev, Bordo Siyah Klasik Yayınları, İstanbul 2006.

İbn Rüşd, Telhîsu's-siyâse li-Eflâtûn, İngilizceden Arapçaya çev. Hasan Mecîd el-Ubeydî ve Fâtıma Kâzım ez-Zehebî, Dârü't-Talî'a, Beyrut 1998.

İbn Sînâ, Kitâbü'n-Necât, tah. Mâcid Fahrî, Dârü'l-Âfâkı'l-Cedîde, Beyrut 1985.

Kara, Yakup, "Giriş" (Kitâbü'l-Emed 'ale'l-ebed içinde), Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, İstanbul 2013 (IX-XL).

Karlığa, H. Bekir, "İbn Rüşd", DİA, C. XX, İstanbul 1999 (s. 257-288).

Kaya, M. Cüneyt, "Âmirî Çalışmaları İçin Yeni Bir Kaynak el-Mecâlisü's- seb' beyne'ş-Şeyh ve'l-Âmirî", Nazariyat, C. I, S. 2, İstanbul 2015 (s. 1-33).

Kaya, Mahmut, "Âmirî", DİA, C. III, İstanbul 1991 (s. 68-72).

Kaya, Mahmut, "Aristo", DİA, C. III, İstanbul 1991 (s. 375-378).

Kaya, Mahmut, "Dipnotlar" (Kindî Felsefî Risâleler içinde), Klasik Yayınları, İstanbul 2002.

Kaya, Mahmut, Aristoteles ve Felsefesi, Ekin Yayınları, İstanbul 1983.

Kindî, Risâle fî kemmiyyeti kütübi Aristûtâlîs (Aristoteles'in Kitaplarının Sayısı Üzerine, Kindî Felsefî Risâleler içinde), çev. Mahmut Kaya, Klasik Yayınları, İstanbul 2002.

Küyel, Mübahat Türker, "Giriş" (Fârâbî'ye Atfedilen Küçük Bir Eser içinde), Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara 1990 (s. 1-24).

Mehdî, Muhsin, "Fihrisü esmâ'i kütübi Aristûtâlîs", (Felsefetü Aristûtâlîs içinde), Dâr Mecelle Şi'ir, Beyrut 1961 (s. 187-188).

Mînovî, Müctebâ, "Mukaddime" (es-Sa'âde ve'l-is'âd içinde), University of Tehran Publications, Weisbaden 1957-8 (s. 1-5).

Rowson, Everett K., "Âmirî" (İslâm Felsefesi Tarihi içinde), çev. Şamil Öçal - Hasan Tuncay Başoğlu, Açılım Kitap, 2. Basım, C. I, İstanbul 2011 (s. 259-265).

Şehristânî, el-Milel ve'n-Nihal, çev. Mustafa Öz, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, İstanbul 2015.

Tevhîdî, el-Mukâbesât, tah. Hasan es-Sendûbî, Dâr Su'âd es-Sabâh, 2. Baskı, Kuveyt 1992.

Toktaş, Fatih, "Fârâbî ve Risâle fi's-siyâse", Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. XXIX, İzmir 2009 (s. 175-216).

Turhan, Kasım, Âmirî ve Felsefesi, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, İstanbul 1992.