Evde Bakım Hizmeti Alan Diyabetli Hastaların Diyabet Tutum ve Davranışlarının Belirlenmesi

Giriş: Diyabetes mellitus, morbidite ve erken mortalite riski ile maliyeti yüksek, yaygın bir halk sağlığı sorunudur. Amaç: Araştırma evde bakım alan diyabetli hastaların tutum ve davranışlarını belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Çalışma Şubat-Temmuz 2013 tarihleri arasında Şanlıurfa Balıklıgöl Devlet Hastanesi ve Şanlıurfa Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi evde bakım birimlerine bağlı bölgelerde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini 120 tip 2 diyabetli hasta oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan anket formu ve Diyabet Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 11.5 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplarda t testi, Mann Whitney U, Kruskal Wallis analizi yapılmıştır. Araştırmanın uygulanabilmesi için Harran Üniversitesi etik kurulundan ve katılımcılardan izin alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılanların %67.5’inin diyabet konusunda herhangi bir eğitim almadığı, %75’i daha fazla diyabet eğitimi almak istediği saptanmıştır. Diyabet tutum ölçeği genel olarak değerlendirildiğinde ölçek toplam puanının 3.52 ± 0.28 olduğu ve bu sonucun güçlü pozitif tutumu gösterdiği belirlenmiştir. Sonuç: Çalışmada hastaların diyabeti çok ciddi bir hastalık olarak belirttikleri saptanmıştır. Bu nedenle evde bakım hizmeti alan diyabetli bireylerin, bu bireylere evde bakım veren kişilerin ve sağlık personelinin diyabet konusunda eğitilmesi ve bu eğitimlerin sürekliliğinin sağlanması önerilebilir.Anahtar Kelimeler: Evde Bakım, Tip 2 Diyabet, Diyabet Tutumu ve Davranışı, Hemşirelik.

Determining the Attitude and Behavior of the Diabetic Patients that Receive Home Care

Background: Diabetes mellitus is high cost a widespread public health problem with early mortality and morbiditiy. Objectives: The research is conducted as descriptive in order to determine the attitude and behavior of the diabetes patients who receive home care. Methods: The study was conducted in the regions connected to Şanlıurfa Balıklıgöl State Hospital and Şanlıurfa Mehmet Akif İnan Training and Research Hospital home care units in February-July 2013. The study sample consisted 120 patients with diabetics. Survey form, which was created by the researcher, and Diabetes Attitude scale was used as data collecting tools in the study. In evaluating the data, SPSS 11.5 package program was used. In the analysis of the data, descriptive statistics, t test for independent groups, Mann Whitney U, Kruskal Wallis test were performed. To apply the research, permission was taken from Harran University ethics committee and participants. Results: It is determined that 67.5% of the people that participated to the study did not receive any education about diabetes, and 75% want to receive more diabetes education. When the diabetes attitude scale is generally considered, it is determined that the total point of the scale is 3.52 ± 0.28 and this result shows a strong positive attitude. Conclusion: Diabetes patients in the study were found to indicate a very serious disease. Therefore it can be suggested to train diabetic patients that receive home care, the people who provide care to these individuals and health personnel and to provide the sustainability of these trainings

___

  • Educator, 20 (4), 297-302. Gedik, S. (2002). Tip 2 diyabetli hastaların bakıma ve tedaviye yönelik tutumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi. Yüksek lisans Tezi
  • İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye. Gerstel, E., Pataky, Z., Busnel, C., Rutschmann, O., Guessous, I., Zumwald, C., et al. (2013). Impact of lifestyle intervention on body weight
  • and the metabolic syndrome in home-care providers. Diabetes & Metabolism, 39, 78–84. Glasgow, R.E., McCaul, K.D., Schafer, L.C. (1987). Self-care behaviors and glycemic control in type I diabetes. Journal of Chronic
  • Diseases, 40 (5), 399-412. Gul, N. (2010). Knowledge, attitudes and practices of type 2 diabetic patients. Journal of Ayub Medical College Abbottabad, 22 (3), 128- 131. Hashim, U., Zafar, H., Baghdad, W., Zubair, K., Umsan, K., & Shazia, K. (2009). Glycemic control, diabetic complications and their
  • awareness. Journal of Medical Sciences, 17, 45-9. Javanshir, M. (2006). Tip 1 ve tip 2 diyabetli hastaların diyabet tutumlarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi
  • Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye. Javed, A., Mehmood, A., Victor, S., & Haque, Z. (2014). Attitudes and behaviour of adult Pakistani diabetic population towards their
  • disease. Journal of the Dow University of Health Sciences Karachi, 8 (3), 89-93. Joshi, S.R., Das, A.K., Vijay, V., & Mohan, V. (2008). Challenges in Diabetes care in India: sheer numbers, lack of awareness and
  • inadequate control. Journal of Association Physicians India, 56, 443-50 Kartal, A., Çağırgan, M., Tığlı, H., Güngör, Y., Karakuş, N., & Gelen, M. (2008). Tip 2 Diyabetli hastaların bakım ve tedaviye yönelik
  • tutumları ve tutumu etkileyen Faktörler. TAF Prevention Medical Bulletin, 7 (3), 223-230. Orhan, B. (2012). Tip 2 Diyabetlilerde diyabete ilişkin bilişsel ve sosyal faktörlerin metabolik kontrole etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara
  • Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye. Özcan, Ş. (2003). Diyabet hemşiresinin rol ve sorumlulukları. Yılmaz T., Bahçeci, M., Büyükbeşe, M.A. (Ed). Diabetes mellitusun modern
  • tedavisi. (sy. 189-195). İstanbul: Bilmedya Grup. Özcan, Ş. (1999). Diyabetli hastalarda hastalığa uyumu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık
  • Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye. Satman, İ. (2010). TURDEP-II Çalışması ilk sonuçlar. 32. TEMH Kongresi (Kongre Kitabı). Antalya. 13-17 Ekim, 10. Shah, V. N., Kamdar, P. K., & Shah, N. (2009). Assessing the knowledge, attitudes and practice of type 2 diabetes among patients of
  • Saurashtra region, Gujarat. International Journal of Diabetes Developing Counttries, 29 (3), 118–122. Sivrikaya, K. S. (2006). Tip 2 diyabetes mellitus hastalarına verilen planlı eğitimin hastaların tutumlarına, iyilik hallerine ve metabolik
  • kontrol değişkenlerine etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum, Türkiye. Şahin, Ş.A. (2015). Tip 2 Diyabetli hastaların, hastalığa karşı tutumu ve problem alanları arasındaki ilişki. ODÜ Tıp Dergisi, 2, 134-138. Taşkın, M. (2006). Diyabet hastalarının tedaviye uyumunu etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.