Ortaokul 5., 6. ve 7. Sınıf Seviyelerinde Matematik Genel Başarı Testleri Geliştirme Çalışması

Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin matematik dersi kapsamında performanslarının ölçülmesi ve değerlendirilmesi için geçerli ve güvenilir genel başarı testlerini sınıf seviyesi bazında geliştirmektir. Matematikte geliştirilen ölçekler incelendiğinde konu temelli ölçeklerin bulunduğu ancak yeterli olmamasının yanı sıra, genel müfredatı içeren ölçeklerin geliştirilmediği dikkati çekmektedir. Bunun için, MEB 2018-2019 eğitim öğretim yılı müfredatı göz önünde bulundurularak konu temelli sorular belirlenmiştir. Belirlenen sorular önce açık uçlu olarak ortaokul öğrencilerine Nisan ve Mayıs ayları içerisinde uygulanmış, içerik analizi sonrası çoktan seçmeli hale getirilmiş ve pilot uygulaması Ekim ayının ikinci haftası yapılarak maddeler analiz edilmiştir. Madde analizi sonucu çıkarılan maddeler sonrası Matematik Genel Başarı Testinin (MGBT) son hali 503 altıncı sınıf, 404 yedinci sınıf ve 428 sekizinci sınıf öğrencisine Kasım ayının ilk haftası içerisinde uygulanmıştır. TAP ile yapılan madde analizleri sonunda testlerin orta zorlukta ve ortalama ayırt edicilik indekslerinin 0,40’ın üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, MGBT’lerin KR20 alfa değerleri sırasıyla, 0,688; 0,713; ve 0,717 olarak hesaplanmıştır. Böylelikle, ortaokul 5, 6 ve 7.sınıf seviyesindeki matematik konularının genel olarak değerlendirilmesine imkan veren birbiri ile bağlantılı geçerli ve güvenilir üç başarı testi sunulmuştur. Bu bağlamda, çalışma kapsamında geliştirilen başarı testlerinde sınıf seviyesine göre konular katlanarak ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Matematik eğitimi, Ortaokul öğrencileri, Başarı testi, Çoktan seçmeli test

PDF

___

Akkuş, R., Akkaş, E.N., ve Yıldırım, B. (2018). Alan konusunu öğretirken öğrenme fırsatları oluşturmada öğretmenin rolü. İlköğretim Online, 17(2): s.1135-1149. http://ilkogretim-online.org.tr doi 10.17051/ilkonline.2018.426534
Akkuş; R. ve Darendeli, D. (2020). Türkiye’de matematikte öğrenme amaçlı yazma üzerine araştırma eğilimleri: 2005 ile 2020 yılları arası. International Journal of Educational Studies in Mathematics (IJESIM), 7 (1), 1-13.
Aleamoni, L. M. ve Spencer, R. E. (1969). A comparison of biserial discrimination, point biserial discrimination, and difficulty indices in item analysis data. Educational and Psychological Measurement, 29(2), 353–358. https://doi.org/10.1177/001316446902900210
Altındağ, M. (2015). Yedinci sınıf öğrencilerinin matematik ve fen bilimleri derslerinde sentezleyen zihin özelliklerinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Attali, Y. ve Fraenkel, T. (2000). The Point-Biserial as a discrimination index for distractors in multiple-choice items: Deficiencies in usage and an alternative. Journal of Educational Measurement,37(1), 77-86. Retrievedfromwww.jstor.org/stable/1435063.
Balcı, O. (2019). İlkokul 3. ve 4. sınıf öğrencilerine yönelik matematik başarı testi geliştirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ordu Üniversitesi.
Başer, N. (1996). Ders geçme ve kredi sisteminde lise öğrencileri için bir matematik başarı testi tasarımı ve uygulanabilirliğinin araştırılması. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
Brooks, G. P. ve Johanson, G. A. (2003). Test analysis program. Applied Psychological Measurement, 27, 305-306.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Çakan, M. (2003). Geniş ölçekli başarı testlerinin eğitimdeki yeri ve önemi. Eğitim ve Bilim, 28 (128), 19-26.
Fidan, E. (2013). İlkokul öğrencileri için matematik dersi sayılar öğrenme alanında başarı testi geliştirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi.
Gronlund, N. E. (1981). Stating objectives for classroom instruction. CollierMacmillan. London.
Hare, M. (1999). Revealing what urban earlychildhood teachers think about mathematics and how they teach it:Implications for practice. University of North Texas, December, s.11.
McGahee, T.W. ve Ball, J. (2009). How toread and really use an item analysis. Nurse Educator, 34, 166-171.
Mehrens, W, ve Lehmann, I.J. (1978). Measurementand evaluation in education and psychology. Holt. Rinehartand Winston Inc. United States of America.
Miller, L. D. (1991). Writing to learn mathematics. MathematicsTeacher, 516.
Mehjabeen, W., Alam, S., Hassan, U., Zafar, T., Butt, R., Ansari, S., ve Rizvi, M. (2017). Difficultyindex, discrimination index and distractor efficiency in multiple choice questions. Annals of PIMS 4, 310-315. ISSN:1815-2287.
Narlı, S. ve Başer, N. (2008). Küme, bağıntı, fonksiyon konularında bir başarı testi geliştirme ve bu test ile üniversite matematik bölümü 1. sınıf öğrencilerinin bu konulardaki hazırbulunuşluklarını betimleme üzerine nicel bir araştırma.Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi, (24), 147- 158.
NCTM (2000). Principles and standards for school mathematics.Reston, Va. NCTM.
Özüdoğru, M. ve Bümen, N. (2016). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin matematik başarılarının çeşitli değişkenler açısından yordanması. Ege Eğitim Dergisi (17) 2, 351- 376
Suurtamm, C., Thompson, D. R., Kim, R. Y., Moreno, L. D., Sayac, N.,Schukajlow, N., Silver, E., Ufer, S., ve Vos, P.(2016) Assessment in mathematics education: Large-scale assessment and classroom assessment. GabrieleKaiser (ed.)Assessment in Mathematics Education. ICME-13 Topical Surveys. Springer, Cham.
Stafslien, C. (2001). Gender differences in achievement in mathematics. November 16.http://www.math.wisc.edu/~weinberg/MathEd/Gender_Term_Paper.doc (2003, Ocak 23).
Şahin, Z. ve Keşan, C. (2017). Bir başarı testi geliştirme çalışması: Beşinci sınıf öğrencilerinin geometri kazanımlarını ölçmeye yönelik bir başarı testi geçerlik ve güvenirliğinin araştırılması. IJTASE, 6, 3, S: 2146- 9466.
Taber, K. S. (2018). Theuse of Cronbach’s Alp when developing and reporting research instruments in science education. Research in ScienceEducation 48, 1273–1296. DOI 10.1007/s11165-016-9602-2.
Tağ, Ş. (2000). Reciprical relationship between attitudes towards mathematics and achievement in mathematics. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
Toluk Uçar, Z., Pişkin, M., Akkaş, E. N., ve Taşçı, D. (2010). İlköğretim öğrencilerinin matematik, matematik öğretmenleri ve matematikçiler hakkındaki inançları. Eğitim ve Bilim, 35(155), 131–144.
Turgut, M. F. (1992). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (9. Baskı). Ankara: Saydam Matbaacılık.
Ulutaş, F. ve Ubuz, B. (2008). Matematik eğitiminde araştırmalar ve eğilimler: 2000 ile 2006 yılları arası. İlköğretim Online, 7(3), 614-626.
Umay (1996). Matematik eğitimi ve ölçülmesi,Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 12, 145-149.
Yalçın, M. O. (2012). Lise öğrencilerinin matematik derslerine ilişkin mecazları, tutumları ve başarı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
Yıldız, İ. ve Uyanık, N. (2004). “Matematikte ölçme ve değerlendirme”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 12, 97-104.