___

• Abbak Kaçar, B. (2019). Okul öncesi kaynaştırma sınıfında akran ilişkilerinin geliştirilmesine yönelik durum çalışması: Akran aracılı eğitim (Doktora tezi). Çukurova Üniversitesi. Adana.
• Aksoy, F. (2018). Severity levels of autism, social interaction behaviours and school adjustment of pre-school children with autism spectrum disorder. International Journal of Early Childhood Special Education, 10(1), 110.
• Arslan, E. (2010). Kaynaştırma uygulamalarına katılan engelli öğrencilerin sosyal kabul düzeylerinin belirlenmesine yönelik ölçek geliştirme çalışması (Yüksek lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
• Attwood, T. (2000). Strategies for improving the social integration of children with Asperger syndrome. Autism, 4(1), 85-100.
• Balli, (2020). Okul öncesi özel gereksinimli çocuklarda sosyal etkileşim becerileri ile davranış sorunları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Barrafato, A. (1998). Inclusion at the early childhood level: Supports contributing to its success (Doctoral dissertation). Concordia University.
• Bauminger, N. ve Kasari, C. (2000). Loneliness and friendship in high‐functioning children with autism. Child development, 71(2), 447-456.
• Baydık, B. ve Bakkaloğlu, H. (2009). Alt sosyoekonomik düzeydeki özel gereksinimli olan ve olmayan ilköğretim öğrencilerinin sosyometrik statülerini yordayan değişkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(2), 401-447.
• Baysal-Metin, N. (1989). Okul öncesi çağındaki down sendromlu ve normal gelişim gösteren çocukların entegrasyonunda sosyal iletişim davranışlarının incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Beyazkürk, D., Anliak, Ş. ve Dinçer, Ç. (2007). Çocuklukta akran ilişkileri ve arkadaşlık. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 26, 13-26.
• Buhs, E. S. ve Ladd, G. W. (2001). Peer rejection as antecedent of young children's school adjustment: An examination of mediating processes. Developmental Psychology, 37(4), 550.
• Bullock, C. C. (1988). Interpretive lines of action of mentally retarded children in mainstreamed play settings. Studies in Symbolic Interaction: A Research Annual, 9, 145–174.
• Campbell, J. M., Ferguson, J. E., Herzinger, C. V., Jackson, J. N. ve Marino, C. (2005). Peers’ attitudes toward autism differ across sociometric groups: An exploratory investigation. Journal of Developmental and Physical Disabilities, 17(3), 281-298.
• Chamberlain, B., Kasari, C. ve Rotheram-Fuller, E. (2007). Involvement or isolation? The social networks of children with autism in regular classrooms. Journal of Autism and Developmental Disorders, 37(2), 230-242.
• Charman, T., Swettenham, J., Baron-Cohen, S., Cox, A., Baird, G. ve Drew, A. (1997). Infants with autism: An investigation of empathy, pretend play, joint attention, and imitation. Developmental Psychology, 33(5), 781.
• Crick, N. R. (1995). Relational aggression: The role of intent attributions, feelings of distress, and provocation type. Development and Psychopathology, 7(2), 313-322. Çulhaoğlu-İmrak, H. ve Sığırtmaç, A. (2010). Kaynaştırma uygulanan okulöncesi sınıflarında akran ilişkilerinin incelenmesi. International Journal of Early Childhood, 3(1), 38-65.
• Dean, M., Adams, G. F. ve Kasari, C. (2013). How narrative difficulties build peer rejection: A discourse analysis of a girl with autism and her female peers. Discourse Studies, 15(2), 147-166.
• Diamond, K. E. ve Hestenes, L. L. (1996). Preschool children's conceptions of disabilities: The salience of disability in children's ideas about others. Topics in Early Childhood Special Education, 16(4), 458-475.
• Diamond, K. E. ve Hong, S. Y. (2010). Young children’s decisions to include peers with physical disabilities in play. Journal of Early Intervention, 32(3), 163-177. Diamond, K. ve Tu, H. (2009). Relations between classroom context, physical disability and preschool children's inclusion decisions. Journal of Applied Developmental Psychology, 30(2), 75-81.
• Diamond, K., Furgy, W. L. ve Blass, S. (1993). Attitudes of preschool children toward their peers with disabilities: A year-long investigation in integrated classrooms. The Journal of Genetic Psychology, 154(2), 215-221.
• Duman, G. ve Koçak, N. (2013). Anaokulu kaynaştırma sınıfında yer alan özel gereksinimli bir çocuğun sosyal oyun ve sosyal iletişim özellikleri. Cumhuriyet International Journal of Education, 2(3), 99-108.
• Erdoğan, F. K. (2019). Akran etkileşiminin otizm spektrum bozukluğu olan bir bireyin dil ve oyun gelişimine etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Konya.
• Erol, İ. (2012). Engellerin ötesinde: kaynaştırma öğrencilerinin okul ve sosyal yaşamlarının etnografik analizi (Yüksek lisans tezi). Çanakkale.
• Erten, H. (2012). Okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocuklarının sosyal beceri, akran ilişkileri ve okula uyum düzeyleri arasındaki ilişkilerin izlenmesi (Doktora tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Ferreira, M., Aguiar, C., Correia, N., Fialho, M. ve Pimentel, J. S. (2019). Friendships and social acceptance of Portuguese children with disabilities: The role of classroom quality, individual skills, and dosage. Topics in Early Childhood Special Education, 39(3), 183-195.
• Ganz, J. B. ve Flores, M. M. (2008). Effects of the use of visual strategies in play groups for children with autism spectrum disorders and their peers. Journal of Autism and Developmental Disorders, 38(5), 926-940.
• Gimenez, M. E. (2001). Marxism, and class, gender, and race: Rethinking the trilogy. Race, Gender & Class, 23-33.
• Girli, A. ve Atasoy, S. (2010). Otizm tanılı kaynaştırma öğrencilerine uygulanan bilişsel süreç yaklaşımına dayalı sosyal beceri programının etkililiğinin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(3), 990-1006.
• Girli, A. ve Atasoy, S. (2012). Kaynaştırmaya yerleştirilen zihin yetersizliği veya otistik özellikleri olan öğrencilerin okul yaşantıları ve akranlarıyla ilişkilerine ilişkin görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (32), 16-30.
• Goldstein, H. ve Cisar, C. L. (1992). Promoting interaction during sociodramatic play: Teaching scripts to typical preschoolers and classmates with disabilities. Journal of Applied Behavior Analysis, 25(2), 265-280.
• Goldstein, H., English, K., Shafer, K. ve Kaczmarek, L. (1997). Interaction among preschoolers with and without disabilities: Effects of across-the-day peer intervention. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 40(1), 33-48.
• Guralnick, M. J. (1990). Social competence and early intervention. Journal of Early Intervention, 14(1), 3-14.
• Gülay, H. (2010). Okul öncesi dönemde akran ilişkileri. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
• Güven, D. ve Diken, I. H. (2014). Otizm spektrum bozukluğu olan okul öncesi çocuklara yönelik sosyal beceri öğretim müdahaleleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(1), 19-38.
• Güzel-Özmen, R. (2003). Kaynaştırma ortamlarında öğretimsel düzenlemeler. Özel eğitime giriş (51-83). Ankara: Gündüz Education and Publishing.
• Harper, L. V. ve McCluskey, K. S. (2002). Caregiver and peer responses to children with language and motor disabilities in inclusive preschool programs. Early Childhood Research Quarterly, 17(2), 148-166.
• Hartup, W. W. (1970). Peer interaction and social organization. Carmichael's Manual of Child Psychology, 2, 361-456.
• İmrak, H. (2009). Okulöncesi dönemde kaynaştırma eğitimine ilişkin öğretmen ve ebeveyn tutumları ile kaynaştırma eğitimi uygulanan sınıflarda akran ilişkilerinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). ÇÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Jamero, J. L. F. (2019). Social constructivism and play of children with autism for inclusive early childhood. International Journal of Early Childhood Special Education, 11(2), 154-167.
• Kabasakal, Z., Girli, A., Okun, B., Çelik, N. ve Vardarlı, G. (2008). Kaynaştırma öğrencileri, akran ilişkileri ve akran istismarı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (23).
• Karadağ, F., Yıldız Demirtaş, V. ve Girli, A. (2014). Okul öncesi dönemde akranların sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciyi tercih etme durumları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(31), 191-215.
• Kaya, A.(2005), “Farklı sosyometrik statülerdeki ilköğretim ıı. kademe öğrencilerinin benlik kavramı ve yalnızlık düzeyleri”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 23(3).
• Koagel, L. K. , Koagel R. L. , Frea W.D. ve Freeden, R.M. (2001) Identifying early intervention targets for children with autism in inclusive school settings. Behavior Modification 25(5), 745-761.
• Küçüker, S., Erdoğan, N. I. ve Çürük, Ç. (2014). Peer acceptance of children with disabilities in inclusive kindergarten classrooms. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 163-177.
• Laushey, K. M. ve Heflin, L. J. (2000). Enhancing social skills of kindergarten children with autism through the training of multiple peers as tutors. Journal of Autism and Developmental Disorders, 30(3), 183-193.
• Mason, Jennifer (1996). Qualitative Researching. London: Sage.
• Maxwell, J. A. (2008). Designing a qualitative study. The SAGE Handbook of Applied Social Research Methods, 2, 214-253.
• Menteş, H. S. ve Arnas, Y. A. (2019).Okul öncesi kurumuna kaynaştırılan otizm spektrum bozukluğuna sahip bir çocuğun akran ilişkilerinin incelenmesi, Proceeding book, 146.
• Metin, N., Şenol, B. ve Yumuş, M. (2015). Okul öncesi eğitim sınıflarına kaynaştırılan otistik çocukların sosyometrik statülerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi,1.
• Morgan, David L. (1988), Focus Groups as Qualitative Research, Beverly Hills, CA: Sage.
• Newcomb, A. F., Bukowski, W. M. ve Pattee, L. (1993). Children's peer relations: A meta-analytic review of popular, rejected, neglected, controversial, and average sociometric status. Psychological Bulletin, 113(1), 99.
• Odom, L S., Deciyan, M. ve Lenkins. R.J. (1984). Integrating handicapped and nonhandicap-ped preschoolers: Developmental impact on nonhan-dicapped children. Exceptional Children, 51(1), 41 -48.
• Ogelman, H. G. ve Erten, H. (2013). 5-6 yaş çocuklarinin akran ilişkileri ve sosyal konumlarinin okula uyum düzeyleri üzerindeki yordayici etkisi (boylamsal çalışma). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (30), 453-163.
• Özmen, D. (2013). 5-6 yaş grubu çocukların akran ilişkilerinin sosyal problem çözme becerisi açısından incelenmesi (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Payne, A. A. (2010). Successful reintegration into a special school. Good Autism Pratice, 11(1) 16–22.
• Pivik, J., McComas, J. ve Laflamme, M. (2002). Barriers and facilitators to inclusive education. Exceptional Children, 69(1), 97-107.
• Pridmore, P. ve Bendelow, G. (1995). Health images: exploring children's beliefs using the draw and write technique. Health Education Journal, 54(4), 473-488. Punch, K. F. ve Oancea, A. (2014). Introduction to research methods in education. Sage.
• Reichow, B. ve Volkmar, F. R. (2010). Social skills interventions for individuals with autism: Evaluation for evidence-based practices within a best evidence synthesis framework. Journal of Autism and Developmental Disorders, 40(2), 149-166.
• Sali, G. (2014). Okul öncesi dönem çocuklarında akran ilişkilerinin ve akran şiddetine maruz kalmanın çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Çukurova University Faculty of Education Journal, 43(2), 195.
• Sasso, G. ve Rude, H. A. (1988). The social effects of integration on nonhandicapped children. Education and Training in mental Retardation, 18-23.
• Seidman, I. E. (1991). Interview as qualitative research. a guide for researchers in education and the social studies. New York, NY: Teachers College.
• Sewell, K. (2011). Researching sensitive issues: a critical appraisal of ‘draw-and-write’as a data collection technique in eliciting children's perceptions. International Journal of Research & Method in Education, 34(2), 175-191.
• Sherratt, D. (2002). Developing pretend play in children with autism: A case study. Autism, 6(2), 169-179.
• Sigman, M., Ruskin, E., Arbelle, S., Corona, R., Dissanayake, C., Espinosa, M., ... ve Robinson, B. F. (1999). Continuity and change in the social competence of children with autism, Down syndrome, and developmental delays. Monographs of the Society for Research in Child Development, 139.
• Son, E. (2011). Peer victimization of children with disabilities: Examining prevalence and early risk and protective factors among a national sample of children receiving special education services. Rutgers The State University of New Jersey-New Brunswick.
• Sucuoğlu, B. ve Özokçu, O. (2005). Kaynaştırma öğrencilerinin sosyal becerilerinin değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 6(01), 41-65.
• Swadener, E. B. (1989). Race, gender, and exceptionality: Peer interactions in two child care centers. Educational Policy, 3(4), 371-387.
• Şen, B. ve Özbey, Ş. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının duygusal zekâ düzeyleri ile akran ilişkileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Education Sciences, 12(1), 40-57. Tıkıroğlu, Ç. (2019). Tipik gelişen çocukların oyun etkinlikleri sırasında akran aracılı uygulamaları kullanmalarının tipik gelişen ve otizm spektrum bozukluğuna sahip çocukların sosyal etkileşim davranışları üzerindeki etkileri (Doktora tezi). Eskişehir.
• Warger, C. L. ve Rutherford, R. (1996). Social skills instruction: A collaborative approach. Washington: Foundation for Exceptional Innovations. White, S. W., Koenig, K. ve Scahill, L. (2010). Group social skills instruction for adolescents with high-functioning autism spectrum disorders. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 25(4), 209–219.
• Wing, L. (1996). Otizm El Rehberi, Çev. Kunt, S., Tohum Türkiye Otizm Erken Tanı ve Eğitim Vakfı.
• Wolfberg, P. J., Zercher, C., Lieber, J., Capell, K., Matias, S., Hanson, M. ve Odom, S. L. (1999). “Can I play with you?” Peer culture in inclusive preschool programs. Journal of the Association for Persons with Severe Handicaps, 24(2), 69-84.
• Wood, J. J., Cowan, P. A. ve Baker, B. L. (2002). Behavior problems and peer rejection in preschool boys and girls. The Journal of Genetic Psychology, 163(1), 72-88.
• Yoleri, S. (2015). Preschool children's school adjustment: indicators of behaviour problems, gender, and peer victimisation. Education, 43(6), 630 - 640.