Genel İyi Oluş Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçeye Uyarlama Çalışması

Bu araştırmanın amacı, Genel İyi Oluş Ölçeği Kısa Formu’nun (GİOÖKF) Türkçe’ ye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Araştırma 2017-2018 öğretim yılında Trabzon Üniversitesi'nde öğrenim gören 306’si (%65.4) kadın, 162’si ise (%34.6) erkek toplam 468 öğrenciden elde edilen veriler üzerinden yürütülmüştür. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Yaşam Doyumu Ölçeği, GİOÖKF, Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği ve İhtiyaç Doyum Ölçeği veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Elde edilen veriler doğrulayıcı faktör analizi, korelasyon analizi ve bağımsız örneklemler için t testi analizleriyle değerlendirilmiştir. Faktör analizi sonuçları ölçeğin tek faktörlü bir yapıya sahip olduğunu doğrulamıştır. GİOÖKF’nin ölçüt bağımlı geçerliliğinin tespiti kapsamında, üniversite öğrencilerinin genel iyi oluş düzeyleri ile yaşam doyumları, pozitif duygu durumları ve ihtiyaç doyumları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulgulanırken negatif duygu durumları ile negatif yönde anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ölçeğin güvenirlik çalışmaları sonucunda, ölçeğin iç tutarlık katsayısı ve yapısal güvenirliği .84, iki yarı test korelasyonu ise .77 olarak bulgulanmıştır. Sonuç olarak GİOÖKF’nin üniversite öğrencilerinin genel iyi oluşlarını ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Genel iyi oluş, , geçerlik, , güvenirlik

PDF

___

Allemand, M., Hill, P. L., Ghaemmaghami, P. & Martin, M. (2012). Forgivingness and subjective well-being in adulthood: The moderating role of future time perspective. Journal of Research in Personality, 46, 32-39.
Bacanlı, H. ve Cihangir-Çankaya, Z. (2003). İhtiyaç Doyumu Ölçeği uyarlama çalışması, VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresinde sunulan bildiri, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Bajaj, B., Gupta, R. & Pande, N. (2016). Self-esteem mediates the relationship between mindfulness and well-being. Personality and Individual Differences, 94, 96-100. Bayram, N. (2016). Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Brown, T. A. (2015). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
Chan, D. W. (2013). Subjective well-being of Hong Kong Chinese teachers: The contribution of gratitude, forgiveness and the orientations to happiness. Teaching and Teacher Education, 32, 22-30.
Chang, W. H., Chang, J. H. & Chen, L. H. (2018). Mindfulness enhances change in athletes’ well-being: The mediating role of basic psychological needs fulfillment. Mindfulness, 9(3), 815-823.
Cihangir-Çankaya, Z. (2009). Öğretmen adaylarinda temel psikolojik ihtiyaçlarin doyumu ve iyi olma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(3), 691-711.
Coffey, J. K.,Wray-Lake, L.,Mashek, D. & Branand, B. (2016). Amulti-study examination of well-being theory in college and community samples. Journal of Happiness Studies, 17, 187–211.
Compton, W. C. & Hoffman, E. (2013). Positive psychology: The science of happiness and flourishing. Belmont: Wadsworth.
Creswell, J. W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (3rd ed.). Los Angeles: Sage publications.
Deci, E. L. & Ryan, R. (2002). Self determination theory. Web: http:// psych. Rochester. edu/ SDT/ theory. html adresinden 5 Aralık 2019 tarihinde ulaşılmıştır.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessement, 49(1), 71-75.
Diener, E., Lucas, R. E. & Oishi, S. (2018). Advances and open questions in the science of subjective well-being. Collabra Psychology, 4(1), 15. doi.org/10.1525/collabra.115
Diener, E. & Tov, W. (2012). National accounts of well-being. In K. C. Land, A. C. Michalos and M. J. Sirgy (Eds.), Handbook of social indicators and quality of life research (pp. 137-156). New York, NY: Springer.
Diener, E., Wirtz, D., Tov, W., Kim-Prieto, C., Choi, D. W., Oishi, S. & Biswas-Diener, R. (2010). New well-being measures: Short scales to assess ﬂourishing and positive and negative feelings. Social Indicators Research, 97(2), 143–156.
Durak, M., Durak, E. S. & Gencoz, T. (2010). Psychometric properties of The Satisfaction With Life Scale among Turkish university students, correctional officers, and elderly adults. Social Indicators Research, 99(3), 413–429. doi:10.1007/s11205-010-9589-4.
Field, A. (2013). Discovering statistics using IBM SPSS statistics. (4th). London: Sage Publications Ltd.
Fredrickson, B. L. (1998). What good are positive emotions? Review of General Psychology, 2, 300-319.
Fredrickson, B. L., Cohn, M. A., Coffey, K. A., Pek, J. & Finkel, S. M. (2008). Open hearts build lives: Positive emotions, induced through loving-kindness meditation, build consequential personal resources. Journal of Personality and Social Psychology, 95, 1045-1062. Doi:10.1037/a0013262
Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçegi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26.
George, D. & Mallery, P. (2019). IBM SPSS statistics 25 step by step: A simple guide and reference (15th ed.). New York, NY: Routledge.
Greenglass, E. R. & Fiksenbaum, L. (2009). Proactive coping, positive affect, and well-being: Testing for mediation using path analysis. European Psychologist, 14(1), 29-39.
Hu, L. T. & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.
Huppert, F. A. & So, T. T. (2013). Flourishing across Europe: Application of a new conceptual framework for deﬁning well-being. Social Indicators Research, 110(3), 837–861.
İlhan, T. ve Özbay, Y. (2010). Yaşam amaçlarının ve psikolojik ihtiyaç doyumunun öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(34), 109-116.
Johnson, K. J., Waugh, C. E. & Fredrickson, B. L. (2010). Smile to see the forest: Facially expressed positive emotions broaden cognition. Cognition and Emotion, 24, 299-321. doi:10.1080/02699930903384667
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik uygulamaları (4. Baskı). Ankara: Asil Yayınevi.
Keyes, C. L. (2002). The mental health continuum: From languishing to ﬂourishing in life. Journal of Health and Social Behavior, 43(2), 207–222.
Keyes, C. L., Shmotkin, D. & Ryff, C. D. (2002). Optimizing well-being: The empirical encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82(6), 1007–1022.
Kiken, L. G. & Fredrickson, B. L. (2017). Cognitive aspects of positive emotions: A broader view for well-being. In M.D. Robinson, M. Eid (eds.), The happy mind: Cognitive contributions to well-being (pp. 157-175). Cham: Springer. doi:10.1007/978-3-319-58763-9_9
Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling (4rd ed.). New York, NY: Guilford Press.
Leavy, P. (2017). Research design: Quantitative, qualitative, mixed methods, arts-based, and community-based participatory research approaches. New Yok: Guilford Publications.
Linley, P. A., Maltby, J., Wood, A. M., Osborne, G. & Hurling, R. (2009). Measuring happiness: The higher order factor structure of subjective and psychological wellbeing measures. Personality and Individual Differences, 47(8), 878–884.
Linton, M. J., Dieppe, P. & Medina-Lara, A. (2016). Review of 99 self-report measures for assessing well-being in adults: Exploring dimensions of well-being and developments over time. BMJ Open, 6(7), e010641.
Longo, Y., Coyne, I. & Joseph, S. (2017). The scales of general well-being. Personality and Individual Differences, 109, 148–159.
Longo, Y., Coyne, I. & Joseph, S. (2018). Development of the short version of the scales of general well-being: The 14-item SGWB. Personality and Individual Differences, 124, 31-34.
Longo, Y., Coyne, I., Joseph, S. & Gustavsson, P. (2016). Support for a general factor of well-being. Personality and Individual Differences, 100, 68-72.
Lyubomirsky, S., King, L. & Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success? Psychological Bulletin, 131(6), 803–855. doi:10.1037/0033-2909.131.6.803.
Ryan, R. M., Huta, V. & Deci, E. L. (2008). Living well: A self-determination theory perspective on eudaimonia. Journal of Happiness Studies, 9(1), 139–170.
Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A new understanding of happiness and well-being – And how to achieve them. London: Nicholas Brealey.
Sivis-Cetinkaya, R. (2013). Turkish college students’ subjective wellbeing in regard to psychological strengths and demographic variables: Implications for college counseling. International Journal for The Advancement of Counselling, 35(4), 317-330.
Steptoe, A., O'Donnell, K., Marmot, M. & Wardle, J. (2008). Positive affect, psychological well-being, and good sleep. Journal of Psychosomatic Research, 64(4), 409-415.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayınları.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics. (6th). London: Pearson Education Limited.
Toplu-Demirtaş, E., Kemer, G., Pope, A. L. & Moe, J. L. (2018). Self-compassion matters: The relationships between perceived social support, self-compassion and subjective well-being among LGB individuals in Turkey. Journal of Counseling Psychology, 65(3), 372-382. doi:10.1037/cou0000261
Waterman, A. S., Schwartz, S. J., Zamboanga, B. L., Ravert, R. D., Williams, M. K. & … Donnellan, M. B. (2010). The questionnaire for eudaimonic well-being: Psychometric properties, demographic comparisons, and evidence of validity. The Journal of Positive Psychology, 5(1), 41–61.
Watson, D., Clark, L. A. & Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scale. Journal of Personality and Social Psychology, 54, 1063-1070.