___

• Adler, A. (2005). Bireysel psikolojinin kuramı ve uygulaması (A. Kılıçlıoğlu, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
• Akça, F. (2012). An investigation into the self-handicapping behaviors of undergraduates in terms of academic procrastination, the locus of control and academic success. Journal of Education and Learning, 1(2), 288-297.
• Akın, A. (2012). Kendini sabotaj ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 37(164), 176-187.
• Anlı, G. (2011). Kendini sabotaj ile psikolojik iyi olma arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Sakarya.
• Altuntaş, F. Ç. (2009). Kişiliğin algılanan örgütsel sabotaj davranışları üzerindeki etkisi, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27 (1), 95-111.
• Aydın, A. ve Kahraman, N. (2020). Hemşirelik öğrencilerinde kendini sabotaj: Psikolojik ihtiyaçlar ve Öz duyarlık üzerine etkisi. Çukurova Medical Journal, 45(4), 1625-1633.
• Budak, S. (2009). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Burger, J. M. (2006). Kişilik ( Çev. Sarıoğlu, D.). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Büyükgöze, H. ve Gün, F. (2015). Araştırma görevlilerinin kendini sabotaj eğilimlerinin incelenmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 689-704.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Chorba, K., Was, C. A. ve Isaacson, R. M. (2012). Individual differences in academic ıdentity and self-handicapping in undergraduate college students. Individual Differences Research, 10(2), 60-68.
• Cingöz, B. (2015). Üniversite Öğrencilerinin kendini sabotaj düzeyleri ile spor ve farklı değişkenler arasındaki ilişkinin araştırılması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Sosyal Bilimler Enstütüsü, Ağrı.
• Civan, S. (2016) Eylemlilik ve kendini sabotaj arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstütüsü, Sakarya
• Coşar, S. (2012). Çalışanların tükenmişlik düzeyleri ile kendini sabotaj düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul.
• Cowan, S. E. ve Ferrari, J. R. (2002). “Am i for real?” Predicting impostor tedencies from self-handicapping and affective components. Social Behavior and Personality, 30(2), 119-126.
• Creswell, D.W. (2013) Nitel, Nicel ve Karma yöntem yaklaşımları Araştırma deseni. ( Çev. Bursal, M.). Ankara: Eğiten Kitap.
• Ekşi, H. ve Dilmaç, B. (2010). Üniversite öğrencilerinin genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 433-450.
• Elliot, A. J. ve Church, M. A. (2003). A motivational analysis of defensive pessimism and self-handicapping. Journal of Personality, 1(71), 369-396.
• Elliot, A. J. ve Thrash, T. M. (2004). The intergenerational transmission of fear of failure. Personality and Social Psychology Bulletin, 30(8), 957-971.
• Elmas, P. ve Akfırat, S. (2014). Mazeret bulma eğilimi ile özsaygı arasındaki ilişkinin incelenmesi: Mazeret bulma eğilimi başarısızlık durumunda özsaygıyı korur mu? Başlangıçtaki özsaygı düzeyinin rolü. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 34(2), 17-34.
• Hazal Söyleyen, N. (2018). Üniversite öğrencilerinde sosyal kaygının kendini sabotaj ve erteleme davranışı ile ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Klinik Psikoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
• Higgins, R. L., ve Berglas, S. (1990). The maintenance and treatment of self-handicapping: From risk-taking to face-saving–and back. In R. L. Higgins (Eds.). Self-handicapping: The paradox that isn’t (pp. 187–238). New York, NY: Plenum Press.
• Hirt, E. R., Deppe, R. K. ve Gordon, L. J. (1991). Self-reported versus behavioral self-handicapping: empirical evidence for a theoretical distinction. Journal of Personality and Social Psychology, 61, 981-991.
• Hirt, E. R., McCrea, S. M. ve Boris, H. I. (2003). “I know you self-handicapped last exam”: genderdifferences in reactions to self-handicapping. Journal of Personality and Social Psychology, 84(1),177-193.
• Jones, E. E. ve Berglas, S. (1978). Control of attributions about the self through self-handicapping strategies: The appeal of alcohol and the role of underachievement. Personality and Social Psychology Bulletin, 4(2), 200-206.
• Kimble, C. E. ve Hirt, E. R. (2005). Self-focus, gender and habitual selfhandicapping: Do they make a difference in behavioral self-handicapping? Social Behavior and Personality, 33, 43-56.
• Kimble, C.E., Kimble E. A. ve Croy, N. A. (1998) Development of Self- handicapping tendecies. The Journal of social Psychology, 138 (4), 524-534.
• Leary, M. R. ve Shepperd, J. A. (1986). Behavioral Self-Handicaps Versus Self Reported Selfhandicaps: A Conceptual Note. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1265-1268.
• Leondari, A. ve Gonida, E. (2007). Predicting academic self-handicapping in different age groups: The role of personal achievement goals and social goals. British Journal of Educational Psychology, 77(3), 595-611.
• Mamaril, N. A., Usher, E. L. ve Coyle, B. A. (2013). Academic self-handicapping and self-efficacy as predictors of mathematics achievement of African American middle school students. P20 Motivation and Learning Lab, University of Kentucky, College of Education, Kentucky, USA.
• Meyer, C. L. (2000). Academic procrastination and self-handicapping: Gender differences in response to noncontingent feedback. Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 87-102.
• Midgley, C., Arunkumar, R. ve Urdan, T.C (1996) “If I don’t do well tomaorrow, there’s a reason” predictors of adolescent’ use of academic self-handicapping strategies. Journal Of Educational Psychology, 88(3), 423.
• Norman, H. U. (2004). Effects of self-construals on university students’ causal attributions, self-efficacy beliefs, and self-handicapping behavior (Unpublished doctoral dissertation). Oklahoma University.
• Özlü, G. ve Topkaya, N. (2020). Üniversite öğrencilerinde kendini sabotajın Yordayıcısı olarak cinsiyet, yaş ve farklı Mükemmeliyetçilik Tarzları, Kastamolu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 1220-1232.
• Pulford, B. D., Johnson, A. ve Awaida, M. (2005). A Cross-cultural study of predictors of self-handicapping in university students. Personality and Individual Differences, 39(4), 727-737.
• Sahranç, Ü. (2011). An ınvestigation of the relationships between self-handicapping and depression, anxiety, and stress. International Online Journal of Educational Sciences, 3(2), 526-540.
• Sarıçalı, M. (2014). Psikolojik danışman adaylarının kendini engelleme algılarının özgünlük düzeyleri ve aldıkları süpervizyon açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Shields, C. D. (2007). The relationship between goal orientation, parenting style and self-handicapping in adolescents (Unpublished doctoral dissertation) The University of Alabama, U.S.A.
• Smith, T. W. Snyder, C. R. ve Perkins, S.C. (1983). The self-serving function of hypochondriacal complaints: Physical symptoms as self-handicapping strategies. Journal of Personality and Social Psychology, 40(4), 787–797.
• Tannenbaum, R. E. (2007). Goal orientation, work avoidance goals, and self-handicapping in community college students (Unpublished doctoral dissertation). Capella Üniversitesi, Minneapolis.
• Taş, R. (2017). Üniversite öğrencilerinin romantik ilişkilerinde kişilerarası yetkinlik düzeylerinin kendini sabotaj eğilimine olan etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Tice, D. M. (1991). Esteem protection or enhancement? Self-handicapping motives and attributions differ by trait self-esteem. Journal of Personality and Social Psychology, 60(5), 711-725.
• Tice, D. M. ve Baumeister, R. F. (1990). Self-Esteem, self-handicapping, and self-presentation: The strategy of inadequate practice. Journal of Personality, 58(2), 443-464.
• Topal, S., Çaka, S. Y. ve Çınar, N. (2018). Hemşirelik öğrencilerinin kendini sabotaj stratejileri ve tükenmişlikleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47(1), 337-356.
• Urdan, T. ve Midgley, C. (2001). Academic self-handicapping: What whe know, what more there is to learn. Educational Psychology Review, 13(2), 115-138.
• Üzbe, N. (2013). Başarı hedef yönelimi, benlik saygısı ve akademik başarının kendini engellemeyi yordamadaki rolü (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Üzbe, N. ve Bacanlı, H. (2015). Başarı hedef yönelimi, benlik saygısı ve akademik başarının kendini engellemeyi yordamadaki rolü. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 13(1), 33-50.
• Yalnız, A. (2014). Algılanan anne baba tutumları, kendini sabotaj ve öz-yeterlik arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Yavuzer, Y. (2015). Investigating the relationship between self-handicapping tendencies, self-esteem and cognitive distortions. Educational Sciences: Theory and Practice, 15(4), 879-890.
• Zafer, M. (2016). İtfaiye çalışanlarında psikolojik dayanıklılık ve kendini sabotaj düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Nişantaşı Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Zuckerman, M. ve Tsai, F. F. (2005). Costs of self-handicapping. Journal of Personality, 73(2), 411-442.
• Zuckerman, M., Kieffer, S. C. ve Knee, C. R. (1998). Consequences of self-handicapping: Effects on coping, academic performance and adjustment. Journal of Personality andSocial Psychology, 74(6), 1619-1628.