ENERJİ COĞRAFYASI KAPSAMINDA TÜRKİYE’DE LİNYİT

Sanayileşmenin en önemli unsurlarından biri olan enerji büyük oranda kömür, petrol, doğalgaz gibi yakıtlarla çalışan termik santrallerden sağlanmaktadır. Ülkemiz ise bu kaynaklar açısından fakir bir ülkedir. Bunlar içinde sadece linyit yatakları biraz daha iyi durumdadır. Mevcut linyitlerimizin çok büyük bir kısmının ise nem ve kül oranı yüksek, kalori değeri de oldukça düşüktür. Bu olumsuzluklara rağmen yataklar Türkiye’nin dört bir tarafına dağılmış durumdadır. Her geçen gün giderek artan elektrik tüketimi ve bununla ilgili olarak doğalgaz için ödediğimiz döviz düşünülürse linyitlerden daha fazla faydalanmamız gerekmekte, bunun için de termik santrallerde yakıt olarak linyit kullanılması çözüm olarak görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Enerji kaynağı, Linyit, Enerji coğrafyası, Türkiye

-

Energy, which is one of the most important elements of industrialization, is largely produced by thermal reactors that run with coal, oil, and natural gas. Unfortunately, there is a limited pool for each of these resources. In comparison with the other energy resources listed above, only lignite deposits are richer than the others. The vast majority of the existing lignite mines has high percentage of moisture and ash but low calorie value. Despite of these disadvantages, lignite beds are scattered through the four regions of Türkiye. When we consider the daily increase in the consumption of the electricity and amount of foreign exchange that is paid for gas, we need to find new ways to increase the usage of the lignite thermal reactors as a solution

Keywords:

-,

PDF

___

Acun, N., (1952). “Yeraltı Ormanları ve Linyitlerimizin Yakılması”, Yeni Matbaa Basım, s. 240, Ankara.
Alemdaroğlu, N., (2007). “Enerji Sektörünün Geleceği Alternatif Enerji Kaynakları ve Türkiye’nin Önündeki Fırsatlar”, İstanbul Ticaret Odası Yayın No:2007-29, s. 118, İstanbul.
Anonim, (1973). “50. Yılda Yurdumuzun Enerji ve Doğal Kaynakları: Toplu Bir Bakış”, T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı Yayınlarından, s. 165, Ankara.
Anonim, (2011). “Linyit Sektör Raporu”, Türkiye Kömür İşletmeleri Kurumu, Stratejik Planlama Koordinasyon Birimi, s. 25, Ankara.
Anonim, (2011). “Enerji Hammadde Etüt ve Arama Dairesi Başkanlığı 2011 Yılı Faaliyet Raporu”, s. 61, Ankara.
Anonim, (2012). “Kömür Sektör Raporu (Linyit)”, Türkiye Kömür İşletmeleri Kurumu, Stratejik Planlama Koordinasyon Birimi, s. 34, Ankara.
Anonim, (2013). “World Energy Resources, 2013 Survey, World Energy Council Copyright, Registered in England and Wales, No. 4184478, pp. 466, London.
Barutoğlu, Ö.H., (1944), “Türkiye Liğnit Yatakları”, Türkiye Maden Yatakları: I., s. 162, Ankara.
DPT, (1988). “Kömür Özel İhtisas Komisyonu Raporu” T.C. Başbakanlık, Ankara.
DPT, (2001). “8. Beş Yıllık Kalkınma Planı – Madencilik Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Enerji Hammaddeler Alt Komisyonu Kömür Çalışma Grubu”, s. 130, Ankara.
DPT, (2003). VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı, “Kömür Alt İhtisas Komisyonu Raporu”, Ankara.
Doğanay, H., (2011), “Türkiye Ekonomik Coğrafyası”, Güncellenmiş ve Geliştirilmiş 5. Baskı, s. 835, Pegem Akademi, Ankara.
ETKB / EİGM (Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı / Enerji İşleri Genel Müdürlüğü) Kömür Rezervlerinin Güncelleştirilmesi Çalışması – Rapor 2 Eylül 2011.
Firuz, B., (1973). “Enerji Sanayiinin Özel Sorunları: Kömür”, Türkiye’nin Enerji Sorunu ve Enerji İhtiyacı Semineri, 26 – 30 Haziran 1972, s. 230 – 264, İstanbul.
Güneş, C., (2012). “Linyit Kömürü Sahalarının Ekonomiye Kazandırılması”, Deloitte Türkiye, s. 44.
Hızal, T., (1991). “Türkiye’de ve Dünya’da Kömür Kullanımı”, Kömür Teknolojisi ve Kullanımı Semineri, 16 – 18 Ekim 1991, T.K.İ. Genel Müdürlüğü Yay., s. 21 – 30, Didim.
Karabulut, Y., (2000). “Türkiye Enerji Kaynakları”, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
Karadağ, A., (2005), Coğrafi Değerlendirmelerle Soma’da Değişen Çevre Kent ve Kimlik. Ege Üniversitesi Yayınları Edebiyat Fakültesi Yayını No:131, s. 159, İzmir.
Kemal, M., Semerkant, D., (1984). “Türkiye Linyit Kömürü Potansiyeli ve Kullanım Olanağı”, Türkiye 4. Kömür Kongresi, 7 – 11 Mayıs 1984, TMMOB Maden Mühendisleri Odası Yayını, s. 17 – 32, Zonguldak.
Kural, O., (1991). “Linyit ve Kullanım Alanları”, Kömür Kitabı, 12. Bölüm (Ed. Orhan Kural), s. 294 – 332.
MTA, (2010). “Türkiye Linyit Envanteri”, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Envanter Serisi, 2010, Ankara.
Özdoğan, S., Ünver, Ö., (1998). “Türkiye’nin Taş Kömürü ve Linyit Envanteri ile İlgili Ekonomik Değerlendirme, Kömür Özellikleri, Teknolojisi ve Çevre İlişkileri”, (Ed. Prof. Dr. Orhan KURAL), Özgün Ofset, s. 7 – 16, İstanbul.
Şengüler, İ., (2008). “Türkiye’nin Linyit SWOT Analizi” MTA Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni, Yıl: 2008, Sayı: 6, s. 11 – 13, Ankara.
Taşlıgil, N., (2012). “Ortadoğu’nun Enerji Coğrafyası”, Marmara Üniversitesi Ortadoğu Araştırmaları Enstitüsü, Ders Notları, s. 37, İstanbul.
Yorulmaz, Ş., (1998). “Türkiye’de Kömürün Keşfi ve Kömür İşletme İmtiyazları (1829 – 1937)”, Türkiye 11. Kömür Kongresi, 10 – 12 Haziran 1998, s. 283 – 298, Bartın – Amasra.