Çal'da (Denizli) Bağcılığın Coğrafi Analizi

Çal, Ege bölgesinde bağcılığın yoğun olduğu yörelerden biridir. Doğal şartların uygun olması nedeniyle bağcılık yöre halkının uzun yıllardan beri temel geçim kaynağı olmuştur. Üzüm sofralık tüketimi yanında (kuru ve yaş olarak) sanayide kullanılan (şarap, sirke, pekmez yapımında) besin değeri yüksek bir meyvedir. İlçede 2006 yılı itibarıyla ekili-dikili alanların % 49,5’i (21.227 ha) bağlara ayrılmıştı. Aynı yıl Denizli ilindeki bağların (44. 481 ha) % 47,7’si Çal’da bulunuyordu. 1969 yılında kurulan Meyvecilik Üretme İstasyonu ve İlçe Tarım Müdürlüğü’nün gayretleriyle bağlarda ıslah çalışmaları yapılmış, örnek bağlar tesis edilerek entansif (modern) bağcılık teşvik edilmiştir. Çalışmalar sonucunda bağ alanları genişlemiş ve üretimde önemli artışlar olmuştur. Üretimdeki artışlar beraberinde bağcılığa dayalı atölye tipi imalat sektörünü ortaya çıkarmış, böylece bağcılığın ekonomik önemi artarak hakim ekonomik fonksiyon durumuna gelmiştir. Buna rağmen bağcılık tümüyle geleneksel işletme yöntemlerinden kurtulamamıştır. Başta verim düşüklüğü ve pazarlama olmak üzere halen çözüm bekleyen önemli sorunlarla karşı karşıyadır. Yeterli bir ekonomik refah düzeyi sağlayamadığından yöre halkı İzmir, Manisa ve Denizli gibi yakın şehirlere göç etmektedir.

Geographical Analysis of Viniculture in Çal (Denizli)

Çal is one of the places of Aegean region in where viniculture takes place intensely. Because of the appropriate natural conditions, viniculture has been a basic mean of living for public district for a long time. Besides table consuming, (as being dry and wet), grape is a high- food valuable fruit also used in industry (in making wine, vinegar and pectin). In this district, as of the year 2006, 49,5% of cultivated areas has been allocated to vineyards (21.227 ha). In the same year, 47.7 % of vineyards in Denizli province (44.481 ha) was in Çal district. By efforts of Fruit Growing Station and District Agriculture Directorate there has been revision works in vineyards, and vertical (modern) viniculture has been promoted by building sample vineyards. After the works, vineyard areas has been expanded and significant increases has seen in production. The increases in production introduced viniculture-based workshop-type manufacturing sector, and so economic signi-ficance of viniculture increased, becoming dominant economic function. However, viniculture entirely couldn’t leave traditional operating methods and also couldn’t provide a sufficient economic prosperity for the public of district. Viniculture is facing significant problems, still waiting for solutions primarily reduction in output, and then marketing and storage. District people still emigrates to close cities like İzmir, Manisa and Denizli.

PDF

___

AĞAOĞLU,Y.S. - ÇELİK, H., 1985, Conservation of Germplasm of Vitis Vinifera L. In Turkey 4, th Inter Symposium of Grapevine Breeding. Communications, Verona- Italy (40-42)
AKPINAR, E. - YİĞİT, D., 2006, Ekolojik Faktörlerin Karaerik Üzüm Çeşidi Yetiştiri-ciliğine Etkileri, Doğu Coğrafya Derg., Sayı :16, Erzurum 53 BİRİCİK, A.S., 1995, Gediz Havzasının Su Potansiyeli, Türk Coğrafya Dergisi, sayı: 30, İstanbul (S.16)
BOYER, J.D., 1998, Geographic Analysis of Viticulture Potential in Virginia, Masters of Science in Geography, Faculty of the Virginia Polytechnic Institue and State University, Blacksburg-Virginia (48, 96-97)
CEYLAN, M.A., 1998, Baklan-Çivril Havzası ve Yakın Çevresinin Hidrojeomorfolojik Etüdü, Marmara Üniversitesi Sos. Bil. Enst. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul (S.132-135)
CEYLAN, M.A., 2006, Sakızcılar Şelalesi, Uluslararası Denizli ve Çevresi Tarih ve Kültür Sempozyumu, Bildiriler, Pamukkale Üniv. Tarih Bölümü Yay. Cilt No: 2, Denizli (S.638)
ÇETİNER, R., 2007, Baklan, Bekilli ve Çal Yöresinin Orman varlığı, Kamu ve Özel Ağaçlandırma Çalışmaları, 21. Yüzyıla Girerken Geçmişten Günümüze Çal Yöresi, Çal Sempozyumu Bildirileri, Çal Yöresi Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Yayın No: 3, Denizli (S. 47)
DARKOT, B., 1963, Türkiye İktisadi Coğrafyası, İstanbul Üniversitesi Yayınları: No :1001, Genişletilmiş Üçüncü Baskı, İstanbul (S.119)
DİZDAR, M.Y., 2003, Türkiye’nin Toprak Kaynakları, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Teknik Yayınları No: 2, Ankara (S.136)
DOĞANAY, H.,1992, Türkiye Ekonomik Coğrafyası, Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 737, Erzurum (S.269-270)
DURAN, M. - AKYILDIZ, G.K. - ÖZDEMİR, A., 2007, Çal Bölgesi (Denizli) Sulak Alanlarının Faunasına Genel Bir Bakış ve Su Kirlilik Derecenin Değerlendirilmesi 21. Yüzyıla Girerken Geçmişten Günümüze Çal Yöresi, Çal Sempozyumu Bildirileri, Çal Yöresi Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Yayın No: 3, Denizli (S.138)
FLETCHER, S., SHAW, I. AND CURREY, N. 2007, Australian Wine Grape Production Projections to 2008-09, ABARE Research Report 07.10 prepared for the Grape and Wine Research and Development Corporation, Canberra (7)
ÖZAV, L., 1995, Eski Gediz Kasabası Çevresinde Güme Yerleşmeleri, Türk Coğrafya Dergisi Sayı : 30, İstanbul (S. 178)
ÖZÇELİK, S.,2007, XIX Yüzyıl Ortalarında Zeyve’de (Akkent’te) Sosyo-Ekonomik Hayat, 21. Yüzyıla Girerken Geçmişten Günümüze Çal Yöresi, Çal Sempozyumu Bildirileri, Çal Yöresi Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Yayın No: 3, Denizli (S. 308)
TANOĞLU, A., 1968, Ziraat Hayatı, İstanbul Üniv. Yay. No: 177, coğ Enst. Yay. No: 8, İstanbul, (S.207-210)
TARIM ORMAN ve KÖYİŞLERİ BAKANLILIĞ, 2001, Bağcılık, Çiftçi Eğitimi Yayın Serisi, Yayın No: 35, Ankara (S.76)
TARİŞ, 2007, Faaliyet Raporu (2005/2006),
ÜNAL, M.A., 2007, XVI Yüzyılda Çal Yöresine Ait Bilgiler, 21. Yüzyıla Girerken Geçmişten Günümüze Çal Yöresi, Çal Sempozyumu Bildirileri, Çal Yöresi Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Yayın No: 3, Denizli (S.218).