Zâhirî Mezhebi’nin sembol isimlerinden olan İbn Hazm (ö.456/1064), aynı zamanda kendini ashâb-ı hadisten sayan bir bilgindir. Birçok ilim dalında eser kaleme almış olmasına rağmen daha çok fıkıhçılığıyla ve hadis hafızı olmasıyla tanınmaktadır. Bu özellikleri nedeniyle hadise bakışı ve hadis kullanma metodu, diğer Ehl-i Sünnet bilginlerinde olmayan kendine has bazı farklılık ve incelikler ihtiva etmektedir. Dolayısıyla onun fıkıh ve kelâm başta olmak üzere dinî ve sosyal konulardaki görüşlerini incelerken, onun hadis ilmine bakışını genel hatlarıyla da olsa bilmek mutlaka gereklidir

Ibn Hazm, one of the symbol names of the Zahirite School, was a scholar who regarded himself as an ahl al hadith. He was recognizedas a faqih and a hafiz of hadith although he wrote books on several branches of Islamic sciences. On account of these characteristics, his point of view about hadith and method of using hadiths had some unique differences and nuances from other Ahl al Sunnah scholars’s. Thus, while analysing his religious and social opinions, especially fiqh and theology, his view about science of hadith at least its outlines must be known.This study has written on this purpose. At the same time, reflections of his approach to hadiths on his judicial opinions have been traced