Bu çalışmanın amacı, Elmalılı M. Hamdi Yazır’da (1878-1942) ahlakın dini temelini araştırmaktır. Bunu yaparken önce, Elmalılı’nın ahlak tanımı ve ahlakın temel unsurları üzerinde durulacak, ardından dinahlak ve insan ilişkisi incelenecektir. Elmalılı, ahlakı “güzel huylar” şeklinde tanımlamaktadır. Ona göre dinin muhatabı, akıl sahibi bir varlık olan insandır. Dinin temel şartı ise akıl ve irade özgürlüğüdür. Akıl, insana iyinin ve kötünün bilgisini verir. İnsan davranışlarının ahlakî değerinin kaynağı ve ölçütü Allah’ın buyruğudur (vahiy). Onun ahlak anlayışında nihai mutluluk, Allah’ın rızasını kazanmaktır.

The purpose of this study is to research the religious basis of ethics in understanding of Elmalili M. Hamdi Yazir (1878- 1942). Firstly, Elmalili’s definition of ethics and the basic elements of morality will be dealt with and then the relation amongst religion, morality and human will be analysed. He defined morality as “good habits”. To him, the addressee of religion is human who has mind. The basic requirement of religion is freedom of mind and will. Mind gives human the knowledge of good and evil. The source and criterion of the moral values of human behaviour is the commandment of God (revelation). According to his morality, the ultimate happiness is to earn the pleasure of God.