ERDOĞAN TAŞTAN

Âyînezâde Muhammed Şemseddîn-i Sirozî’nin “Şerh-i Manzûme-i Rüsûhî” Adlı Eseri

17. yüzyıl müelliflerinden biri olan Âyînezâde Muhammed Şemseddin-i Sirozî hakkında biyografik kaynaklarda yer alan bilgiler oldukça sınırlıdır. Osmanlı ulemâsından Halvetî tarikatına mensup bir zât olan müellifin çoğu şerh ve hâşiye türünde yazılmış beş mensur eseri vardır. Bu eserlerden biri Şerh-i Manzûme-i Rüsûhî'dir. Âyînezâde bu eserde Sofyalı Süleymân Rüsûhî (ö.?)'nin 13 beyitten meydana gelen "-? nedir" redifli şiirini şerh etmiştir. Bazı tasavvufî sualleri ihtiva eden şiir için yazılan bu şerh, oldukça mufassal bir şerh görünümündedir. Eserin çeşitli kütüphanelerde kayıtlı beş nüshası tespit edilmiştir. Müellif beyitleri şerh ederken çeşitli tasavvufî, kelâmî, fıkhî konuların yanında tefsir ve hadis ilmiyle ilgili meselelere de değinmiş, eserini geniş bir ilmî zemine dayandırmıştır. Eserde "zâhir, bâtın, vahdet, kesret, âşık, ma'şûk, gönül, tevhid, tahkîkî îmân, taklîdî îmân , şirk, beden, ruh, nefis, kader, cüz'î ve küllî irâde, insanın diğer varlıklardan üstün oluşu ve emaneti yüklenmesi" gibi çeşitli konuların ele alındığı görülmektedir. Âyet ve hadis iktibaslarıyla da zenginleştirilen şerh, orta nesir türünde yazılmış bir eser olarak değerlendirilebilir. Söz konusu özellikleriyle eser, şerh geleneği içinde dikkate değer bir konuma sahiptir

Âyînezâde Muhammed Şemseddîn-i Sirozî’s Work Named “Şerh-i Manzûme-i Rüsûhî

The information in the biographical sources about Muhammad Shamseddin-i Sirozî who is one of the 17th century authors, is very limited. The author, who is one of the Ottoman savants and a member of the Halveti sect has five prose work written in the form of commentaries and apostil. One of these works is Şerh-i Manzûme-i Rüsûhî. In this work Âyînezâde commented the poem of Süleymân Rüsûhî which consists of 13 couplets and has the word “nedir” as rhyme. This commentary written for poem which has some mystical questions is very detailed. Five copies of the work have been identified in different libraries. The author referred to various topics related to mysticism, wisdom, fiqh, hadith, tafsir and based his work on a wide scientific basis. Various topics are discussed in the work like “external, internal, uniqueness, superabundance, lover, beloved, heart, monotheism, belief, syntheism, body, spirit, soul, fate and will, superiority of man to other beings and assuming the trust’s responsibility.” The commentary enriched by the quotations of verses and hadiths can be regarded as a work written in the middle prose type. The work has a remarkable position within the tradition of commentary

PDF

___

ALTIKULAÇ, Tayyar (1999), “İbnü’l-Cezerî”, DİA, XX, 551-557.
Bursalı Mehmed Tâhir (1333), Osmanlı Müellifleri, (III cilt), İstanbul: Matbaa-i Âmire.
CEYLAN, Ömür (2000), Tasavvufî Şiir Şerhleri, İstanbul: Kitabevi Yay.
ELMALI, Sezgin (2016), Molla Hayâlî’nin Kelâmî Görüşleri (Şerhu’l-Kasîdeti’nNûniyye Bağlamında), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KILIÇ, Filiz (Haz.) (2010), Âşık Çelebi Meşâ‘irü’ş-Şu‘arâ, (III Cilt), İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.
KUTLUK, İbrahim (Haz.) (1989), Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu‘arâ, (II Cilt), Ankara: TTK Basımevi.
Münîrî, Şerh-i Gazel-i Rüsûhî, 06 Mil Yz A 2927/10.
ÖZTEKİN, Nezahat (2002), Fazlî, Gül ü Bülbül, İzmir: Akademi Kitabevi.
Pervâne Beg Nazîre Mecmû‘ası, Topkapı Sarayı Kütüphanesi Bağdat 406.
RİEU, Charles (1978), Catalogue of The Turkish Manuscripts in The British Museum, Osnabrück: Otto Zeller Verlag.
ŞAHİN, Oğuzhan (2016), “Rusûhî’nin Kuş Diliyle Bir Gazeli ve Yûsuf Sinânüddîn ile Münîrî’nin Şaire Reddiyesi”, Osmanlı Araştırmaları (The Journal of Ottoman Studies, S. XLVII, .209-248.
TAŞTAN, Erdoğan (2016), “Mesnevî Şârihi İsmâîl Rüsûhî-i Ankaravî’nin Şiirleri”, Türk Kültürü İncelemeleri Dergisi, S. 34, 215-278.
YAZAR, Sadık (2011), Anadolu Sahası Klâsik Türk Edebiyatında Tercüme ve Şerh Geleneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YILMAZ, Ozan (2007), “Klâsik Şerh Edebiyatı Literatürü”, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, S. 9, 271-304.
YÜKSEL, Ali Osman (1993), Ulûmul Kur’an Kaynaklarından Cezeri ve Teyyibesi, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yay