Kant’ın Numen-Fenomen Ayrımı ve Metafizik Eleştirisinin John Hick’in Din Felsefesine Etkileri

Bu makale, John Hick’in dinsel çoğulculuk hipotezini şekillendirirken sahip ol-duğu epistemolojinin İmmanuel Kant’ın daha önce oluşturduğu numen-fenomen ayrımına dayalı epistemolojisinden ne ölçüde etkilendiği konusunu tartışmayı amaçlamaktadır. Çünkü John Hick, birbirlerinden farklı Tanrı algısı ve inanç ilkelerine sahip dinlerin doğruluk açısından konumlandırılması söz konusu olduğunda, Kant’ın sahip olduğu numen-fenomen ayrımına dayalı bu epistemolojiyi çoğulcu paradigmasının temeline yerleştirmektedir. Dinsel çoğulculuğun bu temel çıkış noktasını irdelemenin dinsel çeşitliliğin daha doğru anlaşılmasına katkı sağlayacağı muhakkaktır.

Anahtar Kelimeler:

Numen, Fenomen, Kant, John Hick, Epistemoloji, Dini Çoğulculuk.

Influences of Kant’s Noumenon-Phenomenon Separation and Critique of Metaphysics on John Hick’s Philosophy of Religion

This article aims to discuss that as John Hick shapes his religious pluralism hypothesis what extend his epistemology is affected by noumenon-phenomenon separation based on epistemology which Immanuel Kant has constituted previously. Because, Hick establishes his pluralist paradigma on the basis noumenon-phenomenon separation based on epistemology of Kant when the subject comes to positioning of the religions that have different God perceptions and belief principles from the point of being truth. It is obvious that the studying on this point of origin of the religious pluralism, will definitely contribute for the true perception of the religious diversity.

Keywords:

Noumenon, Phenomenon, Kant, John Hick, Epistemology, Religious Pluralism,

PDF

___

Akarsu, Bedia, Felsefe Terimleri Sözlüğü, İnkılâp Kitabevi, İstanbul 1988.
Aslan, Adnan, Dinler ve Hakikat, İSAM Yayınları, İstanbul 2006.
Aslan, Adnan, Religious Pluralism in Christian and Islamic Philosophy: The Thought of John Hick Seyyid Hossein Nasr, Curzon Press, London1998. , “Batı Perspektifinde Dini Çoğulculuk Meselesi”, İslam Araştırmaları Dergisi, Sayı 2, 1998.
Aydın, Mehmet, Tanrı Ahlâk İlişkisi, T.D.V. Yayınları, Ankara 1991.
Gökberk, Macit, Felsefe Tarihi, Remzi Kitabevi, İstanbul 1996.
Hick, John, An Interpertation of Religon: Human Responses to Transcendent, Macmillan Press, London 1989. , Philosophy of Religion, Prentice Hall, Newjersey 1990. , Faith and Knowledge, Williams and Collins Sons, Glasgow 1957.
Kant, Immanuel, Gelecekteki Her Metafiziğe Prolegomena, çev. Ioanna Kuçuradi-Yusuf Örnek, Ankara 1995. , Critique of Pure Reason, A Revised and Expanded Translation based on Meiklejohn, ed. Vasilis Politis, Everyman, Great Britain 1996.
Prabnu, Joseph, “Response Hick” in Concept of Ultimate, Ed. Linda J. Tessier, Macmillan Press, London 1989.
Roth, John K., “Reply: Can John Hick Say What He Said?” in Concept of Ultimate, ed. Linda J. Tessier, Macmillan Pres, London 1989.
Samples,K.R., “Do All Religions Lead to God”, Çevirimiçi: http://www.reason.org/resources/fff/2002issue08/index.shtml.
Verkamp, Bernard J., “Hick‟s Interpretation of Religious Pluralism” International Journal for Philosophy of Religion, 30 (October 1991).
Weber, Alfred, Felsefe Tarihi, Çev. H. Vehbi Eralp, Sosyal Yayınları, İstanbul 1998.
Yaran, Cafer Sadık “John Hick‟in Din Felsefesinde Dinsel Çoğulculuk”, İslam ve Öteki, ed. Cafer Sadık Yaran, Kaknüs Yayınları, İstanbul 2001.