Yazma becerisi yabancı dil becerileri arasında en önemlilerinden biri olduğu kabul edilmesine rağmen, geliştirilmesi oldukça fazla çaba gerektirir. Yazma derslerinde oluşan sorunların üstesinden gelmek için son zamanlarda öğretmenler, dijital teknolojiyi önceki kuramlarla birleştirerek bundan faydalanma yollarını aramaktadır. Özellikle öğrencilerin öz takip ve öz değerlendirme becerilerini geliştirilmesi, üst bilişsel farkındalığı arttıracağında, dil öğrenme sürecine anlamlı katkılarının olması beklenmektedir. Bu doğrultuda, dil sınıflarında öğrencilerin yazma performansını geliştirmek ve dili öğrenmeyi kolaylaştırmak adına hem kendilerine hem de akranlarına verdiklerine dönüt dijital ortamda uygulanabilir. Bu bağlamda, bu yarı deneysel çalışma, yabancı dil olarak İngilizce öğrenen Türk lise öğrencilerinin dijital ortamda yazma ödevleriyle ilgili kendilerine ve akranlarına verdikleri dönütün etkisini araştırmaktadır. Veri toplamak için açık uçlu sorularla birlikte, analitik değerlendirme ölçeği de kullanılmış böylelikle çalışmanın hem nicel hem de nitel boyutlarının bulunması hedeflenmiştir. Bu amaçla, iki sınıfta toplam 46 öğrenci dört adet yazma ödevine dijital bir platform olan Edmodo üzerinden hem kendilerine hem de akranlarına anonim dönüt sağlamıştır. Katılımcılar her sınıfta iyi, orta ve zayıf şeklinde gruplandırılmıştır ve her bir öğrenci dört adet yazma ödevine çapraz şekilde dönüt vererek hem kendilerine hem de akranlarına anonim dönüt sağlamıştır. Çalışmanın sonuçları öğrencilerin hem kendilerine hem de akranlarına verdiklerine geri dönütlerin, ödevlerin daha iyi bir şekilde yeniden yazılmasına olanak sağladığını ortaya çıkarmıştır. Öğrencilerin aldıkları yazma puanları organizasyon, içerik, dilbilgisi, kelime ve biçim olmak üzere değerlendirme ölçeğindeki beş ana bileşende de gelişme göstermiştir. Ayrıca katılımcılar, ağırlıklı olarak içerik, dilbilgisi ve format ile ilgili gelişme göstermiştir ve dijital ortamda hem kendilerine hem de akranlarına verdikleri geri dönütle ilgili olarak da olumlu tutum sergilemişlerdir. Dijital ortamda her iki dönüt şekli de faydalı bulunduğundan İngilizce öğretmenleri bunlardan yazma derslerinde yararlanmaları önerilmektedir.

Although writing is considered as one of the most essential foreign language skills, its development is quite challenging. To overcome their problems, recently teachers consider the ways of benefiting from digital technology. In this line, self-monitoring and self-evaluation as sub-skills of metacognition, in addition to scaffolding might be beneficial in accordance with Zone of Proximal Development. Hence, both peer feedback and self-monitoring could be integrated with the digital platforms in language classrooms. Within this perspective, the present quasi-experimental research study aimed to investigate the impact of exchanging self and anonymous peer feedback on writing assignments in a digital environment among Turkish EFL high school learners. The data were collected both quantitatively and qualitatively by means of open-ended questions and writing task scores through an analytic scoring rubric. Forty-six students in two intact classes exchanged both self and anonymous peer feedback through four writing assignments submitted via Edmodo as a digital environment. The participants were categorized as good, moderate and weak in each group and each student exchanged self and peer feedback in four written assignments in reverse order. The findings of the study revealed that both self and peer feedback contribute to student authors to revise their papers as they scored significantly better in revised versions. Their writing scores indicated improvement at five major components namely, organization, content, grammar, vocabulary, and format. The participants also reported improvement mainly related to content, grammar and format and indicated positive attitudes towards digital self and peer feedback. As both digital self and peer feedback were found to be beneficial, EFL teachers should be encouraged to implement them in their writing classes.