Erken çocukluk döneminde yapılandırılmamış materyallerle hikaye oluşturmanın önemi

Erken çocukluk dönemi çocukların düşünme becerilerinin, hayal gücünün ve sözcük dağarcığının geliştiği, sosyal etkileşimin arttığı, ifade gücünün zenginleştiği, ana dil yapılarının kazanıldığı bir süreçtir. Bu dönemde hikaye kitaplarına karşı olumlu duygu ve düşünceler beslemeleri için ebeveynler ve eğitimciler tarafından çocukların hikayelerle tanıştırılması, onlara farklı türlerde hikayeler sunulması, kendi hikayelerini oluşturmalarına fırsatlar verilmesi, kendilerini özgün bir şekilde ifade etmelerinin desteklenmesi çocukların dil, bilişsel ve sosyal duygusal gelişim alanlarında önemli bir yere sahiptir. Erken çocukluk döneminde yapılandırılmamış materyallerin kullanılması ve bu materyallerin çocukların doğal yaşamının bir parçası haline dönüşmesi gelişim alanlarındaki becerilerin kazanılması açısından önemlidir. Bu makalede alan yazında yapılan çalışmaların ışığında, yapılandırılmamış materyallerin çocukların gelişimine katkıları ortaya konmaya çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Hikaye Anlatımı, Açık Uçlu Materyal, Yaratıcılık, Hayal Gücü, Özgün Düşünme.

The Importance of Creating Story with Unstructured Materials in Early Childhood

Early childhood is a process in which the children’s thinking skills, imagination and vocabulary develops, social interaction is enhanced, articulation is enriched and native language structures are gained. In this period, to bear positive feelings and thoughts towards story books, offering various stories to children by their parents and educators, giving opportunities to create their own stories and supporting them to express themselves in a distinctive way, provide important contributions in the fields of language, cognitive and social emotional development. The use of unstructured materials and the fact that these materials become part of children’s natural life in early childhood is important in terms of acquisition of these skills. In this article, the contributions of unstructured materials to the development of children are tried to be revealed in the light of the studies done in the literature.

Keywords:

Storytelling, Open-Ended Materials, Creativity, Imagination, Original Thinking.,

PDF

___

Akmeşe, P. P. (2015). Çocuklarda öykülemenin gelişimi ve dilin değerlendirilmesinde kullanımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 16(03), 293-305.
Alışkan, E. E., ve Güneyli, A. (2016). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Türkçe Dil Etkinliklerine İlişkin Görüşleri: Lefkoşa Örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(3), 348-371.
Aral, N. ve Gürsoy, F. (2000). Kitabın Çocuğun Gelişiminde Yeri ve Önemi. 1. Ulusal Çocuk Kitapları Sempozyumu Kitabı. 321-332.
Blewitt, P., Rump, K. M., Shealy, S. E., & Cook, S. A. (2009). Shared book reading: When and how questions affect young children’s word learning. Journal of Educational Psychology, 101(2), 294.
Creativing With Open Ended Materials. http://www.stancoe.org/cfs/handouts/curriculum/pdf/ creatingopenended.pdf adresinden 20 Aralık 2016 tarihinde indirilmiştir.
Çakır, T. (2004). Çocukta Dil Gelişimi ve Kuramsal Yaklaşımlar. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Nisan, (3), 139-162.
Çakmak, T., & Yılmaz, B. (2009). Okul öncesi dönem çocuklarının okuma alışkanlığına hazırlık durumları üzerine bir araştırma: Hacettepe Üniversitesi Beytepe Anaokulu örneği. Türk Kütüphaneciliği, 23(3), 489-509.
Drew, W. F., & Rankin, B. (2004). Promoting creativity for life using open-ended materials. Young Children, (4), 38-45.
Fekonja, U. ve Marjanovic, L. ve Kranjc, S. (2010). Children Storytelling: The Effect of Preschool and Family Environment. European Early Childhood Education Research Journal: 18(1), 55-73.
Erdoğan, N. I., & Akay, B. (2015). Okul Öncesi Eğitimde Hikaye Okuma ve Öğretmen Sorularının İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(36), 34-46.
Erdoğan, N. I., Atan, A., Asar, H., Mumcular, F., Yüce, A., Kıraç, M., & Kilimlioğlu, Ç. (2016). Ebeveyn ve Öğretmenlerin Birlikte Hikâye Okuma Etkinliklerinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 15(1).
Fekonja‐Peklaj, U., Marjanovič‐Umek, L., & Kranjc, S. (2010). Children’s storytelling: The effect of preschool and family environment. European Early Childhood Education Research Journal, 18(1), 55-73.
Garzotto, F., Paolini, P., & Sabiescu, A. (2010, June). Interactive storytelling for children. In Proceedings of the 9th International Conference on Interaction Design and Children (pp. 356- 359). ACM.
Gönen, M., Ünüvar, P., Bıçakçı, M., Koçyiğit, S., Yazıcı, Z. (2010). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Dil Etkinliklerini Uygulama Biçimlerinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (19), 23-40.
Isbell, R., Sobol, J., Lindauer, L., & Lowrance, A. (2004). The effects of storytelling and story reading on the oral language complexity and story comprehension of young children. Early childhood education journal, 32(3), 157-163.
Işıtan, S., & Turan, F. (2014). Çocuklarda Dil Gelişiminin Değerlendirilmesinde Bir Anlatı Analizi Yaklaşımı Olarak Öykü Anlatımı. Journal of Educational Sciences & Practices, 13(25).
Karatay, H. (2007). Dil Edinimi ve Değer Öğretimi Sürecinde Masalin Önemi ve İşlevi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 463-477.
Marjanovič, L. Ve Urska, F. ve Podlesek, A. (2012), Parental Influence on The Development of Children’s Storytelling. European Early Childhood Education Research Journal: 20(3), 351-370
Marjanovic-Umek, L., Kranjc, S., & Fekonja, U. (2002). Developmental Levels of the Child’s Storytelling.
Massey, S. L., Pence, K. L., Justice, L. M., & Bowles, R. P. (2008). Educators’ use of cognitively challenging questions in economically disadvantaged preschool classroom contexts. Early Education and Development, 19(2), 340-360.
Mirzeoglu, A. D. (2015). The Experiences and Achievements of Classroom Teacher Candidates during a Play-Based Reflective Workshop in which Open-Ended Materials Were Used. Egitim ve Bilim, 40(180).
Neill, P. (2013). Open-ended Materials Belong Outside Too. Erişim tarihi: http://www.highscope. org/file/NewsandInformation/Extensions/ExtVol27No2_lowrez.pdf adresinden 7 Nisan 2016 tarihinde indirilmiştir.
Oncu, E.Ç. (2015). Preschoolers’ Usage Of Unstructured Materials As Play Materials Divergently, 4(2), 9-14. doi: 10.11648/j.edu.20150401.13
Saracho, O. N. (2002). Young Children’s creativity and Pretend Play. Early Child Development and Care, 172,431-438.
Riddall-Leech, S. (2012). Heuristic Play. Andrews UK Limited.
Savaş, B. (2006). Okuma Eğitimi ve Çocuklarda Dil Gelişimi. İstanbul: Alfa
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi- Dil Gelişimi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
Turan, F. ve Işıtan, S. (2014). Çocuklarda Dil Gelişiminin Değerlendirilmesinde Bir Anlatı Analizi Yaklaşımı Olarak Öykü Anlatımı. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13 (25), 105-124.
Unluer, E., Oncu, E.C. (2010). Preschool Children’s Using Play Materials Creatively, Procedia Social and Behavioral Sciences. (Dergi) 2(2010), 4457-4461.
Using Open Ended Materials.
http://www.ncca.ie/en/Practice-Guide/Creating-And-Using-The-Learning-Environment/ Resources-for-Sharing/Open-ended-materials.pdf adresinden 20 Aralık 2016 tarihinde indirilmiştir.
Walsh, B. A., ve Blewitt, P. (2006). The effect of questioning style during storybook reading on novel vocabulary acquisition of preschoolers. Early childhood education journal, 33(4), 273-278.
Zembat, R. ve Yurtsever, M. (2002). “Beş-altı Yaş Çocuklarının Kelime Dağarcığı Gelişimine Ana Dil Programının Etkisi”. Erken Çocukluk Gelişimi Eğitimi Sempozyum Bildiriler. KÖK Yayıncılık, Ankara.s.22-131.