Edebiyatta imgesel yapısalcı mitos çözümlemesinin ana hatları ve Arjantin edebiyatından bir örnekleme

Çalışmamız, İmgesel Yapısalcılık akımının mitos incelemeleri yöntemlerinin genel panoramasını yorum ve değerlendirmelerle birlikte sunmayı amaçlamaktadır. Bir temel oluşturmak amacıyla klasik ve çağdaş mitoslara dair başlıca bakış açıları irdelenmiş ve bağlamımızla uyumlu mitos anlayışları vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, hem güncel hem de eski biçimlerinin yaygın olarak benimsenmesinin başlıca nedenlerinden olan örtmece kavramı da ele alınmıştır. İmgesel Yapısalcılığın, edebi eserlerin mitik yapılarının ortaya çıkarılmasına yönelik Mitos Eleştirisi yöntemi kapsamlı biçimde incelenmiştir. Aynı sürece çok sayıda eserin dâhil edildiği ve belirlenen mitik yapıların toplumsal düzeydeki varlığının değerlendirildiği Mitos Çözümlemesi yöntemi hakkında açıklama ve yorumlara da yer verilmiştir. Bu bağlamda, örnek olarak Julio Cortázar’ın “Gizli Silahlar” adlı öyküsü mitik yapıları ekseninde incelenmiş ve ayrıca Mitos Çözümlemesi bağlamında kapsamlı bir çalışmanın olası odakları ile ilgili belirlemelerde bulunulmuştur. Öte yandan, anlatıların mitik yapısının hem eşzamanlı hem de artzamanlı sıralamalar ile ortaya konduğu Yapısal Antropoloji kökenli yöntem de açıklanmış ve sözü geçen edebi eserin incelenmesinde kullanımı örneklenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İmgesel Yapısalcılık, Mitos Eleştirisi, Mitos Çözümlemesi, Julio Cortázar.

Outlines of Figurative Structuralist Myth Analysis in Literature and an Example from Argentinian Literature

This work aims at presenting the general panorama of the methods of myth studies of Figurative Structuralism through interpretations and evaluations. To provide a basis, the major perspectives about classical and contemporary myths are examined and the myth conceptions that are compatible with our context are emphasized. In addition to this, the concept of euphemism, which is one of the main causes of the wide acceptance of the current myths and the old ones, is discussed. The Myths Criticism method of Figurative Structuralism, which points to uncovering the mythical structures of literary works is extensively studied. Likewise, explanations and comments about the Myth Analysis method are included. In this method a large number of works are involved in the same process and the presence of the determined mythical structures is evaluated on a social level. In this context, Julio Cortázar’s short story, “Secret Weapons”, was studied as an example within the framework of mythical structures, and also the possible focal points of a comprehensive study of Myth Analysis are established. On the other hand, the method derived from Structural Anthropology, which consists of presenting synchronically and diachronically the mythical structure of a narrative, is explained and its use is exemplified in the study of the mentioned literary work.

Keywords:

Figurative Structuralism, Myths Criticism, Myth Analysis, Julio Cortázar.,

PDF

___

Barthes, R. (1957). Mythologies. New York: The Noonday Press, 1991.
Brunel, P. (1992). Preface. In P. Brunel (Ed.), Literary Criticism Companion to Literary Myths, Heroes and Archetypes (pp. ix-xvi). London: Routledge.
Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözüğü. İstanbul: Paradigma.
Castro Merrifield, F. (2012). Gilbert Durand y el método arquetipológico. Acta Sociológica, 57, 51-64.
Cortázar, J. (2007). Cinayeti Gördüm. (N. Yeğinobalı, Çev.) İstanbul: Can Yayınları.
Dalmau, M (2015). Julio Cortázar: Un cronopio fugitivo. Edhasa.
Dumézil, G. (1968). Mito y epopeya, I. La ideología de las tres funciones en las epopeyas de los pueblos indoeuropeos. Ciudad de México: Fondo de Cultura Económica, 2016.
Durand, G. (1960). Las estructuras antropológicas de lo imaginario. Introducción a la arquetipología general. Madrid: Taurus.
Durand, G. (1964). La imaginación simbólica. Buenos Aires: Amorrortu editores, 1968.
Durand, G. (1979). De la mitocrítica al mitoanálisis: figuras míticas y aspectos de la obra. Barcelona: Anthropos, 2013.
Durand, G. (1996). Mitos y sociedades. Introducción a la mitodología. Buenos Aires: Editorial Biblos, 2003.
Durand, G. (2012). La mitocrítica paso a paso. Acta Sociológica, 57, 105-118.
Eliade, M. (1963). Mito y realidad. Madrid: Guadarrama, 1973.
Eliade, M. (1991). Mitos, sueños y misterios. Madrid: Grupo Libro.
Frye, N. (1982). El gran código: Una lectura mitológica y literaria de la Biblia . Barcelona: Editorial Gedisa, 1988.
de Francisco, A., & Stefanello, G. (2006). Metodología de identificación de mitos y representaciones en Medios de Comunicación. UNIrevista, 1, 3, 1-15.
Frye, N. (1996). Poderosas palabras. Barcelona: Muchnik.
Gadamer, H.-G. (1997). Mito y razón. Barcelona: Paidós.
Garagalza, L. (22 Aralık 2012). Gilbert Durand, filósofo del simbolismo. El País. https://elpais. com/ adresinden erişildi.
Hançerlioğlu, O. (1976). Hal Duygusu. Felsefe Ansiklopedisi: Kavramlar ve Akımlar (Cilt 2 s. 278). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Gutiérrez, F. (2012). Mitocrítica: Naturaleza, función, teoría y práctica. Lleida: Milenio.
Hermerén, G. (1975). Influence in Art and Literature. Princeton: Princeton University Press.
Hoşgör, K. (2016). Algı Problemi Üzerine. Kilikya Felsefe Dergisi, 1, 11-29.
İlgürel, M. (2016). Julio Cortazar’ın Öykülerinin Sembolik İmgelemi. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
Lévi-Strauss, C. (1958). Yapısal Antropoloji. Ankara: İmge Kitabevi, 2012.
Lévi-Strauss, C. (1968). Overture to Le Cru et le Cuit. In R. A. Georges (Ed.), Studies on Mythology (pp. 199-221). Chicago: The Dorsey Press.
Ortiz Osés, A. (2015). Mitologías culturales y el Dios de la modernidad:una revisión. Renovación, 22, 8-22.
Vardar, B., Güz, N., & Huber, E. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.