DİL EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ DİLBİLİM TERMİNOLOJİSİ İLE İLGİLİ YETERLİLİKLERİ

Bu çalışmanın amacı, dil eğitimi öğretmen adaylarının (Türkçe öğretmeni adayları, sınıf öğretmeni adayları ve İngilizce öğretmeni adayları) dilbilim terminolojisi ile ilgili yeterliliklerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda çalışma, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması ile desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi 2017-2018 eğitim öğretim yılında Eğitim Fakültesi 4. sınıfta okuyan dil eğitimi öğretmen adayları arasından rastgele seçilen; 50 4. sınıf sınıf öğretmeni adayı, 50 4. sınıf Türkçe öğretmeni adayı, 50 4. sınıf İngilizce öğretmeni adayı oluşturmaktadır.  Araştırmanın verileri için araştırmacı tarafından geliştirilen Dilbilim Terminolojisi Yeterliliği Ölçme Aracı ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, ölçme aracından alınan puanların öğretmenlik alanlarına göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA), farklılığın kaynağını anlamak amacıyla ise homojen olmayan gruplar için Games Howell testi yapılmıştır. Araştırma sonucunda dil eğitimi öğretmen adaylarından Türkçe öğretmeni adaylarının dilbilim terminolojisi yeterliliği ölçme aracı ortalaması 124,72 puan; Sınıf öğretmeni adaylarının 67,42 puan ve İngilizce öğretmeni adaylarının 57,44 puandır. Bu sonuçtan hareketle Türkçe öğretmeni adaylarının en yüksek ortalamaya ile dilbilim terminolojisi yeterliliklerinin, sınıf öğretmeni (67,42 puan) ve İngilizce öğretmeni (57,44) adaylarına göre daha yüksek seviyede olduğu belirlenmiştir. Dilbilimin alt dallarına yönelik olarak bölümler arası karşılaştırmalara göre, Sesbilim, Anlambilim, Biçimbilim ve Metindilbilim alanlarında Türkçe öğretmeni adayları lehine anlamlı bir farklılık olduğu, Edimbilim alanında Türkçe öğretmeni adayları ve İngilizce öğretmeni adayları arasında Türkçe öğretmeni adayları lehine anlamlı farklılık olduğu belirlenmiş; Sözdizim alanında ise üç program arasında anlamlı bir fark çıkmadığı tespit edilmiştir.

___

  • Aksan, D. (1999). Anlambilim-Anlambilim Konuları ve Türkçe’nin Anlambilimi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Aksan, D. (2015). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK Yayınları
  • Aksan, D. (2016). Anlambilim. Ankara: Bilgi Yayınevi
  • Alagözlü, N. (2016). Eğitimsel dilbilim kapsamında küçük ölçekli dilbilim ve dil öğretimi: kavramları ve katkıları. Türkbilig, 2016/32, 181-208. Ankara.
  • Ashby, P. (2012) Phonetics in pronunciation teaching for modern foreign languages. 27.03.2019 tarihinde http://www.llas.ac.uk/resources/gpg/408 den ulaşıldı.
  • Enginarlar, H. (2006). “Dilbilim ve Dil Öğretimi” Dilbilim Temel Kavramlar Sorunlar Tartışmalar (Yayına Hazırlayan Ahmet Kocaman). Ankara: Dil Derneği Yayınları.
  • Ersoy, S. (1997). Türkçe Öğrenen Yabancıların Yazılı Anlatım Yanlışlarının Dil Bilgisi Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. 24.05.2019 tarihinde http://www.turkcede.org sitesinden ulaşıldı.
  • Kıran, Z. ve Eziler Kıran, A. (2013). Dilbilime Giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Korkut, Ece & Onursal Ayırır, İrem (2016) Dil Bilimleri ve Dil Öğretimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel Araştırma: Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Öğretmen Yetiştirme Lisans Programı (2006),YÖK.
  • Öğretmen Yetiştirme Lisans Programı (2018), YÖK.
  • Perrot, J. (2006). Dilbilim. (Çev. Işık Ergüden) Ankara: Dost Yayınevi.
  • Sami, Ş. (1887). Lisân. İstanbul: Mihran Matbaası. (1303).
  • Sezer, A. (1994) “Anadili Öğretiminde Dilbilgisinin Yeri” Uygulamalı Dilbilim Açısından Türkçenin Görünümü. Dil Derneği Yayınları. 3. Dilbilim Kurultayı. Ankara. 113-128Toklu, O. (2003). Dilbilime Giriş. Ankara: Akçağ Yayınevi. Saussure De F. (1998). Genel Dilbilim Dersleri. (Çev: Berke Vardar). Ankara: Multilingual Yayınları. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.