ve daha önce Hakas ile Tuva (bundan sonra Hak. ve Tuv.) bölgelerinde keşfedilen harflerin, Dış Moğolistan’daki büyük anıtlarda bulunanlardan daha düzensiz ve biçimsiz olduğu tespit edilmiş ve konu layıkıyla incelenmeden, daha eski ve neticede orijinal alfabeye daha yakın olduğu sonucuna varılmıştır. Bunlar için 5. ve 6. yüzyıllara kadar uzanan eski tarihler önerilmektedir ve bu tarihler bazı saygı duyulan modern yazarlar tarafından hâlâ iktibas edilmektedir. Fakat 1960’ta Sovetskaya Arkheologiya’da basılan Novaya Datirovka Pamyatnikov Yeniseykoy Pis’mennosti adlı yayının üçüncü kısmında L. R. Kyzlasov bu Hak. ve Tuv. dilindeki kitabelerin düşünüldüğü kadar eski olmadığını, daha yeni olduğunu ve bazı şartlar altında büyük anıtlardan bile çok daha yeni olduğunun kesinliğini arkeolojik metodlarla kanıtlamıştır. Sonuç olarak alfabenin en eski örneği, dâhili ve harici kanıtların birleşimiyle 8. yüzyılın ikinci on yılında yazıldığı bilinen Toŋukuk’ta (Bundan sonra Ton.) görülen alfabedir. Kül Tėgin (K. T.) ve Bilge Xağan (B. K.) anıtları birkaç yıl sonra, bu yüzyılın dördüncü