Farklı Oranlarda Silolanan Yembezelyesi (Pisum sativum L.) ve Arpa (Hordeum vulgare L.) Karışımlarının Silaj Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Bu araştırma; farklı oranlarda Arpa (Hordeum vulgare L) ve Yem bezelyesi (Pisum sativum L.) bitki karışımlarının silolanma kabiliyetlerinin belirlenmesi amacıyla Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma Laboratuvarında yürütülmüştür. Çalışmada, yem bezelyesinde GAP pembesi çeşidi ile arpada kendal ve samyeli çeşitleri materyal olarak kullanılmıştır. Silolar 9 farklı oranlarda saf ve karışım olarak oluşturulmuştur (%100 Yem bezelyesi, %100 Arpa (kendal), %100 Arpa (samyeli), %75 Yem bezelyesi + %25 Arpa (kendal), %50 Yem bezelyesi + %50 Arpa (kendal), %25 Yem bezelyesi + %75 Arpa (kendal), %75 Yem bezelyesi + %25 Arpa (samyeli), %50 Yem bezelyesi + %50 Arpa (samyeli), %25 Yem bezelyesi + %75 Arpa (samyeli). Farklı oranlarda oluşturulan silolar 60 gün sonra açıldıktan sonra hem fiziksel (renk, koku, strüktür) hem de bazı kimyasal analizlere (KM, HK, HP, ADF, NDF ve pH) tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular incelendiğinde, tüm uygulamalar arasında KM (Kuru Madde), HK (Ham Kül), HP (Ham Protein), ADF, NDF ve pH değerleri arasındaki farklılık önemli, fiziksel bulgular arasındaki farklılıklar ise istatiski olarak önemsiz bulunmuştur. Bu ve benzeri karışım silajlarında, daha kaliteli silaj yemi elde edilebilmek için karışıma en az % 50 oranında buğdaygil eklenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Yem bezeleyesi, Arpa, Silaj, Kalite

Determination of Silage Quality Features of Field Pea (Pisum sativum L.) and Barley (Hordeum vulgare L.) Mixtures Ensiling at Different Rates

This research; was conducted at the Research Laboratory of the Faculty of Agriculture of Dicle University in order to determine the silting abilities of Barley (Hordeum vulgare L.) and Field Pea (Pisum sativum L.) plant mixtures at different ratios. In the study, the GAP pink variety on the feed bee and the kendal and samyeli varieties on the barley were used as the material. Silos are formed in pure and mixed forms at 9 different ratios (Field pea %100, Barley (kendal) %100, Barley (samyeli) %100, Field pea %75 + Barley (kendal) %25, Field pea %50 + Barley (kendal) %50, Field pea %25 + Barley (kendal) %75, Field pea %75 + Barley (samyeli) %25, Field pea %50 + Barley (samyeli) %50, Field pea %25 + Barley (samyeli) %75). After 60 days, some physical (color, odor, structure) and chemical analyzes (KM, HK, HP, ADF, NDF and pH) were made in the silos opened. When the findings of the research are examined, the difference between CM (dry matter), HK (crude ash), HP (crude protein), ADF, NDF and pH values was found to be significant among all applications, but differences between physical findings were not significant as statistically. At this and similar mixture silages, it was concluded that better quality silage feed could be obtained by additing at least 50% cereal into the mixture.

Keywords:

Field Pea, Barley, Silage, Quality,

PDF

___

1. Sarıçiçek ZB, Ayan İ, Garipoğlu AV. (2002). Mısır ve bazı baklagillerin tek ve karışık ekilmelerinin silaj kalitesine etkisi. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(3): 1-5.
2. Lättemäe P, Tamm U. (2002). The improvement of lucerne silage quality by using additives and lucerne-grass mixtures. J of Agri Sci. 6: 337-341.
3. Başbağ M, Gül İ, Saruhan V. (1999). Diyarbakır Koşullarında Bazı Tek Yıllık Baklagil ve Buğdaygil Karışımlarında Farklı Karışım Oranlarının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisi. Türkiye III. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-20 Kasım 1999, Adana-Türkiye.
4. Dumlu Z, Tan M. (2009). Erzurum şartlarında yetişen bazı baklagil yem bitkileri ve karışımlarının silaj değerlerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Der., 40(2): 15- 21.
5. Fayetörbay D, Dumlu GZ, Tan M. (2011). Yem bezelyesi buğday ve yem bezelyesi-çayır otu karışımlarının silaj değerlerinin belirlenmesi. Türkiye IX. Tarla Bitkileri Kongresi, 12-15 Eylül 2011, Bursa-Türkiye.
6. Lithourgidis AS, Vlachostergios DN, Dordas CA, Damalas CA.(2011). Dry matter yield, nitrogen content and competition in pea-cereal intercropping systems. Eur. Journal Agron. 34: 287–294.
7. Saruhan V, Demirel R. (2018). Quality improvements of alfalfa (Medicago sativa L.) silage using ensiled pear (Pyrus communis L.) as carbohydrate source. Fresenius Environmental Bulletin, 27 (4): 2562-2566.
8. Saruhan V, Demirel R, Baran MS, Şentürk DD. (2010). Sarı Çiçekli Gazal Boynuzu (Lotus corniculatus) ve Arpanm(Hordeum vulgare) Farklı Düzeylerdeki Kanşıınlarınm Silolanına Özelliklerinin Belirlenmesi. Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Anadolu Tarım Bilimler Dergisi, 26(1): 40-45.
9. Yıldırım S, Özaslan-Parlak A. (2016). Tritikale ile bezelye, bakla ve fiğ karışım oranlarının belirlenerek yem verimi ve kalitesine etkileri. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi. 4 (1): 77–83.
10. D.L.G. (1987). B wertung von Grünfutter, Silage und Heu, Merkblatt, No:224,DLG Verlag, Deutschland.
11. Comberg G. (1974). Garfutter: betriebswirtschaft, Erzeugung, Verfütterung. Verlag Eugun Ulmer: Stuttgart, Germany, 260 s.
12. İptaş S, Avcıoğlu R. (1996). Silajlarda Fermantasyon Ürünleri İle Nitelik Belirleme Yöntemleri Arasındaki İlişkiler. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yem bitkileri Kongresi, 17-19 Haziran 1996. Erzurum-Türkiye.
13. Liu QH, Shao T, Zhang JG. (2013). Determination of aerobic deterioration of corn stalk silage caused by aerobic bacteria. Animal Feed Science and Technology, 183(3): 124-131.
14. Danner H, Holzer M, Mayrhuber E, Braun, R. (2003). Acetic acid increases stability of silage under aerobic conditions. Applied and Environmental Microbiology, 69(1): 562-567.
15. Balabanlı C, Albayrak S, Türk M, Yüksel O. (2010). A research on determination of hay yields and silage qualities of some vetch-cereal mixtuures. Turkish J. Field Crops, 15(2): 204-209.
16. Kılıç A. (1986). Silo yemi, Bilgehan Basımevi, İzmir.
17. Carr PM, Horsley RD, Poland WW. (2004). Barley, Oat, and Cereal-Pea Mixtures as Dryland Forages in the Northern Great Plains. Agronomy Journal. 96: 677-684.
18. Strydhorst SM, King JR, Lopetinsky KJ, Harker KN. (2008). Forage Potential of Intercropping Barley with Faba Bean, Lupin , or Field Pea. Agronoıny Journal. 96: 182- 190.
19. Durul G. (2016). Farklı Biçim Zamanlarının Tatlı Sorgum (Sorghııııı Bicolor L. Moench var. Saccharatuııı) Ve Fasulye (Phaseolııs Vulgaris) Silaj Karışımlarında Bazı Kalite Özelliklerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, s.54, İzmir.
20. Kökten K, Boydak E, Kaplan M, Seydoşoğlu S, Kavurmacı Z. (2013). Bazı soya fasulyesi (Glycine max L.) çeşitlerinde yapılan silajların besin değerlerinin belirlenmesi, Türk Doğa ve Fen Dergisi, 2 (2): 7-10.
21. Koçer A. (2011). Yem bezelyesi (Pisum sativum spp. arvense L.)’nin yulaf ve arpa ile karışımlarında ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. s.47, Isparta.
22. Tekce E, GÜL M.(2014). Ruminant Beslemede NDF ve ADF'nin Önemi, Atatürk Üniversitesi Vet. Bil. Derg. 2014; 9(1): 63-73.
23. Yıldırım S. (2017). Tritikale İle Yem Bezelyesi, Bakla ve Macar Fiği Karışım Oranlarmm Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, s.45, Çanakkale.
24. Kutlu HR. (2008). Yem Değerlendirme ve Analiz Yöntemleri. Çukurova Üni. Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, Adana.