Yabancı dil öğretimi öğrenen ve öğretmen kadar bu öğretim sürecinde kullanılacak olan yöntem sorununu da gündeme getirmektedir. Yabancı dilin etkili, kalıcı ve ihtiyaçlara karşılık veren niteliklerle donatılmış olması son derece önemli bir konudur. Çünkü yabancı dil öğrenen kişi öncelikle o dili hangi amaç ve beklentiye yönelik olarak gerçekleştirmek istediğini saptamak durumundadır. Yabancı dil öğrenme ihtiyacına yönelik olarak seçilen öğretim yönteminde en aranılan nitelik kısa süre zarfında temel dil becerilerini kazanmaktır. Bu kazanım bireysel ya da ulusal ve/veya evrensel boyutta belirebilir. İnsanları yabancı dil bilmeye iten gerekçeler her ne olursa olsun dil öğreniminin başarısı özellikle uygulanacak yöntemle sıkı sıkıya ilişkilidir. Fransızcanın yabancı dil olarak öğretiminde başlangıcından bu yanı farklı yöntem, yaklaşım ve teknik söz konusu olmuştur. Değişen dünya koşulları ve bireylerin beklentileri doğrultusunda farklı öğretim ilke ve yöntemleri kullanılmıştır. Bu eş süremli biçimde gelişebildiği gibi bir metodun yerini bir diğerine bırakması yoluyla da gerçekleşmiştir. Bu çalışmada Fransızcanın yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan kimi yöntem, yöntembilim ve yaklaşımlar tarihsel süreçleri bakımından inceleneceği gibi hangi sebeplerin buna neden olduğunu ortaya koymaya çalışacağız. Böylelikle Fransızcanın yabancı dil olarak öğrenimi/öğretiminde yöntemden kaynaklı sorunların somutlaması ve geliştirilebilecek yeni yaklaşımlara farklı bir bakış açısı kazandırmak hedeflenmiştir