Hatice KUMCAĞIZ, MÜGE YILMAZ, Seher Balcı ÇELİK, İlknur Aydın AVCI

Hemşirelerin iletişim becerileri: Samsun ili örneği

Amaç: Bu çalışma, hemşirelerin iletişim becerilerini çeşitli değişkenlere göre belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak planlanmıştır. Gereç ve yöntemler: Çalışmanın örneklemini Samsun İlindeki kamu hastanelerinde görev yapan 741 hemşire oluşturdu. Çalışmanın verileri “Kişisel Bilgi Formu”, ve “İletişim Becerileri Envanteri” ile elde edildi. İstatistiksel analizlerde yüzdelik dağılım, t –testi, tek yönlü varyans analizi ve Kruskal Wallis testi kullanıldı. Bulgular: Lisans ve üzeri eğitimin, hemşirelerin iletişim becerilerinin davranışsal boyutunun olumlu yönde etkilediği saptanmıştır. Hemşirelerin çalışma yıllarına göre, 20 yıl ve üzeri çalışanların iletişim becerilerinin diğerlerine göre daha yüksek olduğu bulunmuştur (p

PDF

___

1. Cüceloğlu D. İletişim ve Algılama, Yeniden İnsan İnsana, 34. Basım, Remzi Kitabevi, İstanbul, 2005, s.27-32.
2. Üstün B. Çünkü iletişim Çok Şeyi Değiştirir. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2005; 2: 88-94.
3. Keçeci A, Taşocak G. Öğretim elemanlarının iletişim becerileri: Bir sağlık yüksekokulu örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi 2009; 2: 131-136.
4. Bilen M. İletişim. Sağlıklı İnsan İlişkileri, 5. Baskı, Armoni LTD. Tİ, 2004 Ankara, s: 38-40.
5. Doğanay Ü, Keskin F. İletişim çalışmalarında kişilerarası iletişimin yeri: Türkiye’deki kişilerarası iletişim eğitimi üzerine bir değerlendirme. Kültür ve İletişim 2008; 11(1): 9-32.
6. Ersanlı K, Balcı S. İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 1998; 2: 7-12.
7. Korkut F. Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2005; 28: 143-149.
8. Uyer G. Hemşire - Hasta İletişimi ve İletişimin Hasta Yönünden Önemi. Türkiye Klinikleri Tıp Etiği 2000; 8: 88-94.
9. Yılmaz S, Hacıhasanoğlu R, Çiçek Z. Hemşirelerin genel ruhsal durumlarının incelenmesi. Sted 2006; 15:92-97.
10.Velioğlu P, Pektekin Ç, Şanlı T. İletişim becerileri. Hemşirelikte Kişilerarası İlişkiler (Editör. Ramazan Geylan). Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir, 1991, s: 33-37.
11. Tjia J, Kathleen M, Mazor KM, Field T, Meterko V, Spenard A, Gurwitz J. Nurse-physician communication in the long-term care setting: Perceived barriers and impact on patient safety. J Patient Safety 2009; 5: 145-152.
12. Quisling KE. Resident orientation: nurses create a program to improve care coordination. Am J Nurs. 2009;109:26-28.
13. Boscart MV. A communication intervention for nursing staff in chronic care. J Advanced Nurs 2009;9: 1823-1832
14. Yarış F, Dikici M F. Hastaların tedaviye uyumu ve iletişim. Aile Hekimliği Derg 2008; 2: 40-43.
15. Collins S. Good communication helps to build a therapeutic relationship. Nurs Times. 2009; 24: 23-29.
16. Tutuk A, Doğan S. Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 2002; 6: 36-41.
17. Moran A, Scott A, Darbyshire P. Communicating with nurses: patients’ views on effective support while on haemodialysis. Nurs Times 2009;25: 22-25.
18. Thompson PA. Creating leaders for the future. Am J Nurs 2009;109: 50-52.
19. Radcliffe M. Nursing degrees must be built on communication. Nurs Times 2009; 21:28-32.
20. Wink D. Communication tools. Nurse Educator 2009; 5: 189-191.
21. Babadağlı B, Ekiz Erim S, Erdoğan S. Hekimlerin ve hemşirelerin hastayla iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006; 1: 58-68.
22. Özcan A. Etkisiz iletişim biçimleri. Hemşire- Hasta İlişkisi ve İletişim, 1. Baskı, Saray Medikal yayıncılık, İzmir, 1996.
23. Wilkinson S, Bailey K, Aldridge J, Roberts A. A longitudinal evaluation of a communication skills programme. Palliative Med 1999;13: 341-348.
24. Bowles N, Mackintosh C, Torn A. Nurses’ communication skills: an evaluation of the impact of solution – focused communication training. J Adv Nurs 2001; 36: 347-354.
25. Aytar G, Yeşildal N. Yatan hasta memnuniyeti. Düzce Tıp Fakültesi Derg 2004; 3:10-14.
26. Şahin TK, Bakıcı H, Bilban S, Dinçer Ş, Yurtçu M, Günel E. Meram Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahisi Servisinde yatan hasta yakınlarının memnuniyetinin araştırılması. Genel Tıp Dergisi 2005; 15: 137-142.
27. Nadzam DM. Nurses’ Role in communication and patient safety. J Nurs Care Quality. 2009; 24: 184–188.
28. McNeill C, Shattell M, Rossen E, Bartlett R. Relationship skills building with older adults. J Nurs Educ 2008; 6: 269-271.
29. Karaöz S. Hemşirelerin politik gücü. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 2004; 8:30-36.
30. Yılmaz M. Sağlık bakım kalitesinin bir ölçütü: Hasta memnuniyeti. Cumhuriyet Ü Hemşirelik YO Derg 2001; 5: 69-74.
31. Kocaman N. Genel hastane uygulamasında psikososyal bakım ve konsültasyon liyezon psikiyatrisi hemşireliği. Cumhuriyet Ü Hemşirelik YO Derg 2005;9: 49-54.
32. Suikkala A. Nursing student-patient relationship: A review of the literature from 1984 to 1998 . J Adv Nurs 2001; 33:42-46.
33. Avşar G, Kaşıkçı M. Hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinde duygusal zeka düzeyi. Anadolu Hemşirelik Sağlık Bilim Derg 2010; 13:1-6.
34. Dunsford J. Structured communication. improving patient safety with SBAR. Nurs Womens Health 2009; 5: 386-390.
35. Işıl Ö, Karaca S. Ölüm yaklaşırken yaşananlar ve söylenebilecekler: Bir gözden geçirme. Maltepe Ü Hemşirelik Bilim Sanat Derg 2009; 2 : 82-87.