Beyza URAZEL, ADNAN ÇELİKEL, Kenan KARBEYAZ, Harun AKKAYA

Gıda zehirlenmesine bağlı rapor düzenlenen adli olguların değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada gıda zehirlenmesine bağlı adli olarak değerlendirilen olguların irdelenmesi, gıda zehirlenmesinin kişilerde oluşturduğu klinik tablonun adli tıbbi olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: İlimizdeki adli tıp şube müdürlüğüne 01.01.2007 ile 31.12.2011 tarihleri arasında başvuran 215 gıda zehirlenmesi olgusu çalışma kapsamına alınmıştır. Olguların adli raporları ve adli soruşturma dosyaları retrospektif olarak incelenmiştir. Olgular cinsiyet, yaş, gıdanın türü, uygulanan tedavi ve adli rapor sonucu açı- sından değerlendirilmiştir. Bulgular: Olguların 83ünün (%38,6) tavuk ürünleri ile zehirlendiği, 178 olgunun (%82,8) öğrenci olduğu belirlendi. 3 olguda (%1,4) zehirlenmenin yaşamsal tehlikeye neden olduğu saptandı. Acil servislerde 75 olguya (%34,9) adli rapor düzenlenmediği, adli rapor düzenlenen 140 olgunun yalnızca 3ünde adli raporun doğru düzenlenmiş olduğu görüldü. Sonuç: Olguların demografik verilerinin, çalışmanın yapıldığı ilimize uyum gösterdiği belirlendi. Acil servislerde gıda zehirlenmesi olgularının adli değerlendirilmesinin genellikle hatalı yapıldığı belirlendi.

The evaluation of forensic cases reported due to food poisoning

Objective: In this study it is aimed to examine forensic food poisoning cases and to evaluate the clinical presentation of food poisoning in people within the context of forensic medicine. Methods: In the study, 215 food poisoning cases are evaluated, which applied to the forensic medicine branch office in our city between 01.01.2007 and 31.12.2011. The forensic reports and forensic investigations of these cases are analyzed retrospectively. The cases are examined in terms of gender, age, the type of food consumed, the treatment applied and the result of the forensic report. Results: It is determined that in 83 cases (38.6%) food poisoning was caused by chicken products, and in 178 cases (82.8%) the poisoned people were students. In 3 cases (1.4%) the poisoning was life threatening. For 75 cases (34.9%) no forensic report was prepared in emergency service and among the 140 cases for which a forensic report was prepared, only 3 of the reports were prepared in a correct manner. Conclusion: It is determined that the demographic data of the cases complies with the city where the study was conducted. It is found out that in emergency services the food poisoning cases are usually misevaluated.

PDF

___

1. Yeşil O, Akoğlu H, Onur Ö, Güneysel Ö. Acil servise başvuran zehirlenme olgularının geriye dönük analizi. Marmara Medical Journal 2008;21:26-32.
2. Özköse Z, Ayoğlu F. Etiological and demographical characteristics of acute adult poisoning in Ankara,Turkey. Hum Exp Toxicol 1999;18:614-618.
3. Kavalcı C, Durukan P, Çevik Y, ve ark. Zehirlenme olguları- nın analizi:Yeni bir hastanenin bir yıllık deneyimi. Türkiye Acil Tıp Dergisi 2006;6:163-166.
4. Yılmaz A, Kukul Güven F, Korkmaz İ, Karabulut S. Acil serviste akut zehirlenmelerin retrospektif analizi. C.Ü.Tıp Dergisi 2006;28:21-26.
5. Ok G, Erbüyün K, Mirzai T, ve ark. Acil servise başvuran zehirlenme olgularının retrospektif olarak incelenmesi. Toksikoloji Dergisi 2006;4:5-9.
6. Akçay A, Gürses D, Özdemir A, et al. Denizli ilindeki çocukluk çağı zehirlenmeleri. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2005;6:15-19
7. Sanaei-Zadeh H. Can bacillus cereus food poisoning cause sudden death? J Clin Microbiol 2012;50:3816.
8. Tauxe RV, Swerdlow DL, Hughes JM. Foodborne disease. In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and practice of ınfectious disease. 5th edt. Philadelphia: Churchill Livingstone 2000, p.1150-1160.
9. Balcı Y, Güzel S, Çetin G. Yeni Türk Ceza Kanununda tanımlanan yaralama suçlarının adli tıp açısından değerlendirilmesi. Içinde; Herkes için adli tıp cep kitabı. Balcı Y. Edt. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yayınları, Eskişehir 2008:203235.
10. Deniz T, Kandiş H, Saygun M, ve ark. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine başvuran zehirlenme olgularının analizi. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi 2009;11:15-20.
11. Akköse Ş, Fedakar R, Bulut M, Çebiçci H. Zehirlenme olgularının beş yıllık analizi. Acil Tıp Dergisi 2003;3:8-10.
12. Ouedraogo M, Ouedraogo M, Yere S, et al. Acute intoxications in two university hospitals in Burkina Faso. Afr Health Sci 2012;12:483-486.
13. Bütün C, Beyaztaş FY, Engin A, ve ark. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına başvuran gıda zehirlenmesi olgularının değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi 2009;16:19-23.
14. Yücel F, Günay Y. Ölümcül olmayan zehirlenme olguları- nın adli tıp yönünden değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2000;5:251-253.
15. Hall AK. Changing epidemiology and management of deliberate self poisoning in Christcurch. NZ Med J 1994;107:396-399.
16. Weir P. The epidemiology of delibarate self poisoning presenting to Christchurch Hospital Emergency Department. NZ Med J 1998;111:127-129.
17. Besli GE, Ergüven M. Çocuklarda Besin ve Mantar Zehirlenmeleri. J Pediatr Inf 2009;3:126-131.
18. Angelillo IF, Foresta MR, Scozzafava C, Pavia M. Consumers and foodborne diseases: knowledge, attitudes and reported behavior in one region of Italy. Int J Food Microbiol 2001;64:161-166.
19. Abee T, Krockel L, Hill C. Bacteriocins: modes of action and potentials in food preservation and control of food poisoning. Int J Food Microbiol 1995;28:169-185.
20. Oscar TP. Initial contamination of chicken parts with Salmonella at retail and cross-contamination of cooked chicken with Salmonella from raw chicken during meal preparation. J Food Prot 2013;76:33-39.
21. Doyle ME, Hartmann FA, Lee Wong AC. Methicillin-resistant staphylococci: implications for our food supply? Anim Health Res Rev 2012;13:157-180.
22. Gürpınar T, Aşırdizer M. Zehirlenmelerde hekim sorumluluğu. Türkiye Klinikleri J Surg Med Sci 2006;2:56-62.
23. Karbeyaz K, Gündüz T, Akkaya H, ve ark. Adli raporlara dikkat; Eskişehir deneyimi. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2012;21:292-296.
24. Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, ve ark. Acil servis hizmetine katılan hekimlerin, acil olgularda hekim sorumluluğu ve adli tıp sorunları konusundaki bilgi ve düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi 2003;4:175-179.
25. Tüzün B, Elmas İ, Akkay E. Adli rapor düzenleme zorunluluğuna hekimlerin yaklaşımı. Adli Tıp Bülteni 1998;3:27- 31
26. Bengidal MS, Keskinkılıç B, Kuvan L, ve ark. Acil servislerde hekimin adli sorumluluğu. Step 2001;10:301-305.