Aile planlaması eğitimi için önemli bir fırsat: Bir çocuk hastanesine yatan hastaların anneleri, Diyarbakır-2004

Anne ölümlerini azaltmada aile planlaması çok önemli bir araçtır. Fakat ne yazık ki özellikle gelişmekte olan ülkelerde kadınlar bu hizmetlere ulaşma şansı bulamamaktadır. Bu nedenle sağlık personeliyle kadınların her teması bir eğitim fırsatı olarak değerlendirilmelidir. Bu çalışmada Diyarbakır Çocuk Hastanesinde çocuk yatmakta olan annelerin önemli bir aile planlaması eğitimi fırsatı olduğu gösterilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 3 aylık sürede Diyarbakır Çocuk Hastanesinde çocuğu yatan 352 anneyle görüşülmüştür. Annelere ait yaş, eğitim durumu, aile tipi gibi demografik ve parite, düşük sayısı gibi doğurganlık özellikleri kayıt edilmiştir. Annelerin ortalama yaşları 26,8±6,4 (min: 16, mak: 46), okur yazar olmama oranı %57 ve eşinin sürekli gelir getiren bir işte çalışmama oranı %14 bulunmuştur. Kadınların %64’ü en az bir yöntem duyduklarını, %74’ünün aile planlaması tavsiyelerine gereksinim duyduğu anlaşılmıştır. Kadınları %42’si bir yöntem kullanmaya gereksinimi olmasına rağmen yöntem kullanmamakta ve %19’u etkisiz geleneksel yöntemler kullandıkları saptanmıştır. Sonuç: Hastanede çocuğu yatan anneler aile planlaması eğitimine ve diğer aile planlaması hizmetlerine gereksinim duymaktadırlar. Sağlık personeliyle her temas değerlendirilmelidir. Her ne kadar Çocuk Hastaneleri tedavi hizmeti yürütmekte olsalar da koruyucu hekimlik hizmetlerini de hizmetlerinin bir parçası olmalıdır.

An important opportunity for family planning education: Mothers with children hospitalized in children governmental hospital, Diyarbakır-2004

Family planning is an important tool to avoid maternal deaths. But unfortunately women have no chance to reach family planning services particularly in developing countries. All contacts with health professionals of women should be evaluate a opportunity for family planning education. In this study we aimed to show the fact that children hospital is also an important opportunity for family planning education. We interviewed 352 women with a child hospitalized in Children Governmental Hospital during 3 months period. Women’s ages, education levels, family type, parities, abortions were recorded by using computer programme. Frequency tabulates and chi square analyses were prepared. Mean ages of mothers were 26,8±6,4 (min: 16, mak: 46) and illiteracy rate was 57%, and 14% of their husband had no continues job. Sixty four percents of women were mentioned that they knew one of a contraceptive methods, 74% of them need family planning advices. Forty two percents of the women were not using contraceptive methods although they need and 19% of them were using traditional, ineffective methods. Mothers with hospitalized children in Hospital need family planning education or other services. All opportunities for family planning education should be used by health professionals. Although Children Hospitals are mainly giving treatment services but they preventive facilities should also be a part of their services.

___

  • 1. Department of Reproductive Health and Research of WHO. Background. In: Beyond The Numbers. Reviewing Maternal Deaths And Complications To Make Pregnancy Safer. WHO, Geneva, 2004:5.
  • 2. Akın A. Türkiye’de Anne Ölümleri ve nedenleri. 8. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Kitabı, Diyarbakır, Dicle Üniversitesi yayını, 2002: 101-105
  • 3. Koç İ, Özdemir E. Doğurganlık. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2003. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü Ankara, Nüfus Etütleri Enstitüsü yayını, 2003:45-60.
  • 4. Ünalan T, Koç İ, Tezcan S. Aile Planlaması. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2003. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Ankara, Nüfus Etütleri Enstitüsü yayını, 2003: 61-80.
  • 5. WHO Regional Office for Europa. Who Regional Strategy On Sexual And Reproductive Health Reproductive Health/ Pregnancy Programme 2001; Kopenhag, Danimarka. WHO press:1. http://www.euro.who.int/document/e74558.pdf
  • 6. Ünalan T, Kurtuluş E. Doğurganlık tercihleri Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 1998. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü Ankara, Nüfus Etütleri Enstitüsü yayını .1998: 87-96.
  • 7. Fişek N. Kime, Ne için hizmet etmeliyiz? Nusret Fişek ve Hekimlik Kitabından. Ankara, Türk Tabipleri Birliği Yayını,1991:23-28.
  • 8. Saka G. GAP Bölgesinde ana sağlığı ve aile planlaması durumu. 8. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Kitabı, Diyarbakir Dicle Üniversitesi yayını, 2002: 41-44
  • 9. Rasch V, Knudsen LB, Wielandt H. Pregnancy planning and acceptance among Danish pregnant women. Acta Obstet Gynecol Scand, 2001;80:1030-5.
  • 10. Servais L, Jacques D, Leach R, Conod L, Hoyois P, Dan B, et al. Contraception of women with intellectual disability: prevalence and determinants. J Intellect Disabil Res, 2002;46:108-19.
  • 11. Kapil Ahmed M, van Ginneken J, Razzaque A. Factors associated with adolescent abortion in a rural area of Bangladesh.Trop Med Int Health, 2005;10: 198-205.
  • 12. Kroeger A, Hernandez JM. Health services analysis as a tool for evidence-based policy decisions: the case of the Ministry of Health and Social Security in Mexico. Trop Med Int Health, 2003;8:1157-64.
  • 13. Weinstein J. Fertility decline and social service access: reconciling behavioral and medical models. Stud Comp Int Dev, 1978;13:71-99.
  • 14. Ozgur S, Bozkurt AI, Sahinoz S, Ozcirpici B, Sahinoz T, Saka G, et al. Family planning in the Southeast Anatolian Project Region. Eur J Contracept Reprod Health Care, 2004;9:78-88.
  • 15. Thang NM, Huong VT. Changes in contraceptive use in Vietnam. J Biosoc Sci, 2003;35:527-43.