Elif Efendi ve Farsça Şiirlerinde Aşk, Âşık
Hasırîzâde Mehmed Elif Efendi, XIX. yüzyıl sonu ile XX. yüzyıl başlarında yaşamış, önemli mutasavvıf şair ve müelliflerdendir. Türkçe, Arapça ve Farsça olmak üzere birçok eser kaleme almıştır. Bunlardan biri de Türkçe, Arapça ve Farsça şiirlerden oluşan divanıdır. Divanın sadece Süleymaniye Kütüphanesi, Sütlüce Hasırîzâde Dergâhı Bölümü, Manzum 444 numarada kayıtlı müellif nüshası mevcuttur. Çalışmamız bu nüsha esas alınarak yapılmış olan Mehmed Elif Efendi ve Farsça Şiirleri (Yüksek Lisans Tezi) adlı çalışmadan faydalanılarak yapılmıştır. Elif Efendi'nin hayatı hakkında kısa bir bilgi verildikten sonra şairin Farsça şiirlerinde aşk ve âşık ile ilgili düşünceleri şahit beyitler getirilerek incelenmiştir
Elif Efendi and Love and Lover in Persian Poetry
Hasirizâde Mehmed Elif Efendi is one of the mystic poets and authors lived between late XIX. and early XX. centuries. He wrote many books in Turkish, Arabic and Persian, one of which is his Diwan. It was written by the poet's own handwriting and consists of Turkish, Arabic and Persian poetry. Its original copy is kept only in Süleymaniye library at the department of Sütlüce Hasırîzâde Dergâhı (recorded in verse 444 number). In this work, we used thesis with the tittle of Mehmed Elif Efendi and His Persian Poetry. In the first part, a brief introduction was given about his life. Then, his thoughts about love and lover in Persian literature were examined with examples of couplets
___
- Azamat, N. (1995). Elif Efendi, Hasırîzâde. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (c. XI, ss. 37-38). İstanbul: Diyanet Vakfı Yayınları.
- Çağlayan, P. S. (2014). Mehmed Elif Efendi ve Farsça Şiirleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- İnal, M. K. (1988). Son Asır Türk Şairleri (c. I, s. 440-441). İstanbul: Dergah Yayınları.
- Kurt, H. (2003). Hasırîzâde Mehmed Elif Efendi’nin Hayatı, Eserleri ve Tasavvufi Görüşleri (Doktora Tezi). Yükseköğretim Kurulu tez merkezinden alınmıştır. (126360).
- Muhammedî, M. A. (1383 hş.). Elif Efendi. Hasan-i Enûşe (Ed.), Dânişnâme-i Edeb-i Fârsî (c. IV, ss. 125-126). Tahran: Vezâret-i Ferheng ve İrşâd-i İslâmî.
- Tanman, M. B. (1977). Hasırîzâde Tekkesi, Sanat Tarihi Yıllığı, 7, 115-116.
- Tuman, M. N. (2001). Tuhfe-i Nâilî (c. I, s. 56). (Haz. Cemal Kurnaz-Mustafa Tatçı). Ankara: Bizim Büro Yayınları.
- Uludağ, S. (2001). Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Ünver, N. (2003). Elif Efendi. Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi (c. III, ss. 303). Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
- Vassâf, O. H. (2006). Sefîne-i Evliyâ (c. I, s. 445-452). (Haz. Mehmet Akkuş-Ali Yılmaz). İstanbul: Kitabevi
- Velioğlu, T. (2009). Osmanlı’nın Manevî Sultanları. İstanbul: Hayykitap.
- Yücer, H. M. (2004). Osmanlı Toplumunda Tasavvuf [19.Yüzyıl]. İstanbul: İnsan Yayınları.
- Yayın Aralığı: 2
- Başlangıç: 2015
- Yayıncı: Aizonia Publishing