Kenan KAYGUSUZ, Ahmet Cemil İSBİR, Caner MİMAROĞLU, Cevdet DÜGER, İclal KOL ÖZDEMİR, Filiz BULUT, Sinan GÜRSOY

Detection of malnutrition in hospitalized cases scheduled for elective surgery

Malnütrisyonlu olgular malnütrisyonu olmayanlara göre daha uzun süre hastanede kalış, daha fazlailaç kullanımı, daha kötü fonksiyonel kapasite ile daha yüksek mortalite ve morbidite oranınasahiptir. Malnütrisyonu önlemeye yardım etmek için hastaneye yatırılan her olgunun öncelikle riskaltında olduğu fark edilmeli, erken teşhis ve tedavi yapılmalıdır Malnütrisyonun saptanmasındaçeşitli yöntemler kullanılmakla birlikte hangi yöntemin nütrisyonel durumu en iyi yansıttığıüzerinde fikir birliğine varılamamıştır. Çalışmamızda Cumhuriyet Üniversitesi Tıp FakültesiHastanesinde yatan 11 anabilim dalından toplam 242 erkek, 258 kadın 500 erişkin hasta alındı.Her hastanın yatışında anamnezi alındı, laboratuar değerleri(albümin, prealbümin, CRP, kreatinin),Subjektif Global Değerlendirme (SGA) ve BİA (Biyoelektrik empedans analiz) ölçümleri yapıldı.Hastaların nütrisyonel durumları ile kaydedilen parametrelerin karşılaştırması yapıldı ve bunlarınyatış süresine etkisi araştırıldı. Malnütrisyon oranı %7,8 (39 olgu) saptandı. Malnütrisyonluhastaların yaş ortalaması iyi beslenenlere göre daha yüksek bulunmuştur. Malnütrisyonluhastaların, iyi beslenen gruplara göre hastanede kalış süreleri ve postoperatif kalış süreleri dahauzundu. Malnütrisyonu olan hastaların anlamlı olarak albümin ve prealbüminin daha düşükolduğu, CRPnin yüksek olduğu saptandı. Kreatinin değerleri arasında anlamlı farklılıkbulunamamıştır. İyi beslenmiş hastaların malnütrisyonu olan hastalara göre, vücut ağırlığının,vücut yağ miktarının ve BMİ daha fazla, total vücut sıvısının % olarak değerlendirildiğinde dahaaz olduğu görülmüştür.

Elektif cerrahi planlanan hospitalize hastalarda malnütrisyon tespiti

Malnourished patients have longer hospital stays, more drug usage, poorer functional capacity andhigher morbidity and mortality rates compared to well-nourished patients. To prevent malnutritionin hospitalized patients, physicians should be aware of the fact that every hospitalized patient maybe at risk or malnutrition and thus require an early diagnosis and treatment. Many indices andscoring systems have been developed to predict malnutrition, but there is still no consensus onwhich method reflects the malnutrition status the best. 500 adult patients composed of 242 malesand 258 females hospitalized at 11 different departments of Cumhuriyet University, Faculty ofMedicine were included in our study. In each patient, a detailed history was taken, laboratorymeasurement were performed (albumin, pre-albumin, CRP, creatinine) and Subjective GlobalAssessment (SGA) and bioelectrical impedance analysis (BIA) were carried out during admissionto the hospital. Nutritional status and mentioned parameters were compared and the effect ofnutritional status on the length of hospital stay was studied. The rate of malnutrition was found as7.8% (39 cases). The mean age was higher in patients with malnutrition when compared to well- nourished ones. Similarly, the length of hospital stay and postoperative hospital stay were longerin patients with malnutrition. Albumin and pre-albumin levels were significantly lower and CRPwas higher in patients with malnutrition. Creatinine levels did not show any significant difference.Body weight, body fat content and BMI values were higher and total body fluid in percentage ofbody weight were lower in patients with malnutrition.

PDF

___

1. Bozkurt, N. Enteral ve parenteral beslenmenin önemi. Enteral Parenteral Beslenme, Türkiye Diyetisyenler Derneği Yayını 1995; 1-5.
2. Ufuk Ütüklerli. Cerrahi hastalarda preoperatif nutrisyonel durumun değerlendirilmesi. GATA Cerrahi AD. Uzmanlık Tezi Ankara 2007.
3. Ulubay G, Görek A, Ulaşlı SS, Akçay S, Eyüboğlu FÖ. Toraks Dergisi 2007; 8: 26-30.
4. Baumgartner RN, Chumlea WC, Roche AF. Impedance for body composition. Exerc Sport Sci Rev 1990: 18: 193-224.
5. Windsor JA, Hill GL. Weight loss with physiologic impairment. A basic indicator of surgical risk. Ann Surg 1988; 207: 290-6.
6. Baker JP, Detsky AS, Wesson DE, Wolman SL, Stewart S, Whitewell J, Langer B, Jeejeebhoy KN. Nu- tritional assessment: A comparison of clinical judgment and objective measurements. N Engl J Med 1982; 306: 969-72.
7. Hirsch S, de Obaldia N, Petermann M, Rojo P, Barrientos C, Iturriaga H, Bunout D. Subjective global asessment of nutritional status: Further validation. Nutrition 1991; 7: 35-7.
8. Pressoir M, Desne S, Berchery D. Prevelance, risk factors and clinical implications of malnütrition in French Comprehensive Cancer Centers. Br. Cancer 2010; 16;102: 966-71.
9. Dervisoğlu A, Tümer G, Canbaz S, Şenyüre G, Malazgirt Z. Cerrahi hastalarda malnutrisyon riski ve beslenme değerlendirilmesinde kullanılan farklı yöntemlerin karşılaştırılması. Türkiye Klinikleri Dergisi 2006; 18: 206-9.
10. Pekcan G. Hastanın beslenme durumunun saptanması. Anka- ra:Diyet El Kitabı 1999; 61-106.
11. Lavernia CL, Siera RJ, Baerga L. Nutritional parameters and shortterm outcome in artroplasty. Journal of the American College of Nutrition 1999; 18: 274-8.
12. Barendregt K, Soeters PB, Allison SP. Malnutrisyon tanısı ve değerlendirme. Klinik Nutrisyon Temel Kavramlar 2002; 33-41.
13. Halpern-Silviera D, Susin LR, Borges LR. Body weight and fat- free mass changes in a cohort of patients receiving kemoterapy. Support Care Cancer 2010; 18: 617-25.
14. Espinosa MA, Navarette G. Body fluid volume and nütrisyonel status in hemodialysis: vector bioelectric impedance analysis. Clin Nephrol 2010; 73: 300-8.
15. Bhatla B, Moore H, Emerson P, Lean body mass by creatinine kinetics, bioimpedance, and DEXA in patients on continuous ambulatory peritoneal dialysis. ASAIO J 1995; 41: 442-6.
16. Kuyumcu ME. Hastaneye yatan yaşlı hastaların nütrisyonel durumlarının belirlenmesi, malnütrisyon risklerinin saptanması ve yatış süresine etkisi. Hacettepe Üniveristesi İç Hastalıkları AD. Uzmanlık Tezi Ankara 2010.