“Allah her şeyi görür; bu görüş de daima seni korkutsun diye kendisine “Basîr” (Gören) dedi. Kötü sözlerden dudağını yumasın diye de kendisini “Semî” (Duyan) diye anlattı. Korkasın da bir fesat düşünmeyesin diye “Alîm” (Bilen) adını takındı.” (Mevlânâ) Özet : Bu makalede Kur’an’da bir insan yetiştirme düzeni olarak murâkabeyi ele aldık. Çalışmamız üç kısımdan oluşmaktadır. Birinci kısımda, Kur’an’da murakâbeyi ifade eden Allah’ın isimleri/sıfatları doğrultusunda yukarıdan aşağıya Allah’ın kullarını murâkabe etmesini ortaya koyduk. İkinci kısımda, bazı kavramlar çerçevesinde aşağıdan yukarıya kulların Allah’ı murâkabesini işledik. Son kısımda da, murâkabenin bir insan yetiştirme düzeni olarak fonksiyonunu inceledik.

In this work, we dealt with the vigilance as a human upbringing system in the Qur’an. Our work consists of three parts. In the first part, we produced God’s vigilance over the servants from the sky to ground through His names/attributes that mean vigilance. In the second part, we treated servant’s vigilance over God from the ground to the sky as part of some consepts. In the last part, vigilance’s function as a human upbringing system was searched