XVII. yüzyıl, Osmanlı toplumunda önemli dinl-sosyal hareketliliğin yaşandığı bir dönemdir. Bu dönemde Kadızade Mehmet Efendi. çevresiyle Halveti tarikatı çevresi arasında careyan eden ve Kadızadeliler Hareketi olarak bilinen mücadele özellikle önemlidir. Bu hareket önceleri fikri'-dini düzeyde başlamış, sonraları siyasi' içerik de kazanmıştır. Bu mücadele ortamında çeşitli dini'- konular gündeme gelmiştir. Gündemi oluşturan konulardan birisi de Hz. Peygqmber'in anne-babasının dini' konumudur. Bu noktada Kadızadelilerin aksine, Halveti' şeyhi Abdülahad Nuri', Ebeveyn-i Resul'ün ehl-i necat olduğu kanaatindedir. Bu makale, Abdülahad Nuri'nin konuyla alakalı "Te'dibü'/- mütemerridin" adlı eserinden hareketle onun, Ebeveyn-i Resul'ün ehl-i necat olduğuna dair görüşlerini içermektedir. 

Ottoman. society had seen very important changes and new·directions concerning the social and religious affairs in XVII. Century. The competition which occurred between the Qadi Zadah Mehmed Efendi and th~ people of Khalwati circles which was known the mavement of the Qadizadilite is quite  significant. This mavement began primarely on the bıisis of religious thingking ·and then it paid attention to the political aspects too. In this struggle various religious issues came to core. One of the most important issues y.ıas the religious status of the Prophet Muhammed's (Peace be upon him) parents. In centrast to Qadizadilites, the mentar of Khalwatiyya, Abu ai-Ahad Nuri, held that the Prophet's mather and father attain the salvation. This article deals with Abd ai-Ahad's view about the Prophet's parents' salvation. The prim""'e focus will be on his epistle which is called Ta'dib ai-Mutamarridin.