Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi acil tıp anabilim dalına başvuran iş kazası olgularının analizi
AMAÇ: Bu çalışmada, acil servise başvuran iş kazası olgularının demografik ve sosyal özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı. GEREÇ ve YÖNTEM: Acil servise 01 Ocak - 31 Aralık 2003 tarihleri arasında iş kazası nedeniyle başvuran olgular dosya kayıtlarından saptanıp retrospektif olarak değerlendirildi. BULGULAR: Çalışma süresince toplam 289 iş kazası olgusuna ulaşılabildi. Hastaların 30'u kadın (%10) ve 259'u erkek idi. Kadın hastalatın yaş ortalaması 30.7+12.1 ve erkek hastaların yaş ortalaması ise 33.2+12.1 idi. Hastaların %54'ü Adana ilinden iş kazası sebebi ile acil servise başvururken %19 'u Adana'ya bağlı ilçe ve köylerden, %6 'u diğer il merkezlerinden, %21'i diğer illere bağlı ilçe ve köylerden acil servise ileri tetkik ve tedavi amacı ile sevk edilmişlerdi. Hastaların en yoğun olarak Temmuz ayında (36 hasta, %33)başvuru yaptıkları saptandı. Kazazedelerin %32'sinin herhangi bir sağlık güvencesi yoktu. Olguların acil servise başvuru saatleri değerlendirildiğinde %58 oranında 12:00-20:00 saatleri arasında olduğu görüldü. Makine-otomotiv sektöründe çalışan işçilerin %22 oranıyla daha sık iş kazasına maruz kaldıkları belirlendi. Ensık görülen yaralanma parmak amputasyonu İdi (82 hasta, %28). Yüzkırksekiz (%41) hastanın acil serviste tanı ve tedavileri yapıldı ve hastalar daha sonra ilgili poliklinikler tarafından takip edilmek üzere önerilerle gönderildi. Ortopedi ve travmatoloji kliniği acilden yatış yapılan kliniklerde ilk sırada idi (97 hasta; %68); Hastaların acil servise başvuru anından itibaren yatışlarına veya taburcu edilmelerine kadar geçen süre ortalama 2.1 ±2.0 saat idi. Olgularda acil serviste ölüm tespit edilmedi. SONUÇ: İş kazaları çoğunlukla makine-otomotiv sanayisinde çalışan erkeklerde görülmekte olup, çoğunlukla ekstremite travmalarını içermektedir, iş kazası sebebi ile ensık başvuru Temmuz ayında olmaktadır. Sağlık güvencesi olmayan işçi oranı oldukça yüksektir.
Analyse of occupational injuries admitted to Cukurova University School of Medicine department of emergency
PURPOSE: Our aim was to evaluate the demographic and social specialties of the patients admitted to the emergency department with occupational accidents. MATERIAL and METHODS: A search of adult emergency department's charts of patients admitted with a history of occupational injury between January 1-December 31 2003 retrospectively analysed. RESULTS: Two hundred eighty nine patients were included in the study. Of the 30 (%10) patients were female and 259 were (%90) male. The mean age was 30.7±12.1 in females and 33.2±12.1 in males. Fifty four percentage of the patients were admitted to emergency department from Adana city center, %19 of them "were from the town and the villages of Adana, %6 was from the other city centers and %21 was from other cities' towns and villages. Patients were admitted excessively in July (36 patients, %33). Of the % 32 victims had no social security and health insurance. Patients were mostly admitted at the time period between 12am -20pm (%58). Workers in machine and automotive industry were most commonly (%22) injured. The most common injury type was finger amputation (82 patient, %28). Of the 148, (%41) were diagnosed and managed in the emergency room and discharged- for follow up from the out patient clinics. Orthopedics and traumatology department was the first for hospitalization (97 patients, %68). The duration for hospitalization or discharging of the patients was 2.1+2.0 hours. There was no mortality in emergency room. CONCLUSION: Occupational accidents were most commonly seen in males working in machine and automative industry. Patients with occupational injury were admitted excessively in July The ratio of victims with no health insurance was relatively high.
___
- 1. Barker M, Power C, Roberts I. Injuries and the risk of disability in teenagers and young adults. Arch Dis Chil 1996; 75(2): 156-158
- 2. Dirican R, Bilgel N. Kazalar ve Önemi, Halk Sağlığı II. Baskı, Uludağ Üniversitesi Yayını 1993, p 481-491.
- 3. Eren N, Öztek Z., Sağlık Ocağı Yönetimi.Palme Yayınları Ankara 1996, p 135-151
- 4. Güney S. 1980-1990 döneminde Türkiye’de meydana gelen iş kazalarının genel bir değerlendirilmesi. Verimlilik Dergisi 1993; 2: 7-31.
- 5. http://www.insankaynaklari.com/cn/ContentBody.asp?BodyID=227 (Site ziyaret tarihi: Mart,2003)
- 6. http://www.iso.org.tr/html/meska.doc (Site ziyaret tarihi: Mart,2003)
- 7. http://www.mmo.org.tr/mmo/basin_aciklama/2002 _04_22_iskazalari.htm (Site ziyaret tarihi: Mart,2003)
- 8. http://www.ttb.org.tr/isak/iyh/iyh_2.html (Site ziyaret tarihi: Mart,2003)
- 9. Internatıonal Labour Office, Year Book Of Labour Statistics, ILO Genava 1993.
- 10. İşçi sağlığı ve iş güvenliği İle ilgili genel bilgiler, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı Yayınları, Ankara 1993, p 23.
- 11. Ofluoğlu G. İş Kazalarının Ekonomik Boyutları , Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, 1996
- 12. S.S.K. İstatistik Yıllıkları, Ankara 1996, 1997,1998.
- 13. Saxena AN. Industrial safety. National Productivity Council, Training Manual:4,NPC New Delhi 1990, p 4
- 14. Turan Kamil. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği, Sempozyumu, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı Yayınları, Ankara 1990, p 16.
- 15. Ünver M. İş Kazaları. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş müfettişleri Eğitim Semineri Notları, Ankara 1994, s 1