Sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme-değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algıları

İlköğretimde 2004 yılında hazırlanan ve 2005-2006 öğretim yılında uygulamaya konulan yeni ilköğretim programları geliştirilmiş, yeni programlar birçok açıdan incelendiğinde amaç, içerik, öğretme-öğrenme süreçleri ve ölçme-değerlendirme unsurları üzerinde köklü değişiklikler meydana gelmiştir. Yapılan bu değişikliklere paralel olarak programların uygulayıcısı olan öğretmenlerin yetiştirilmesi de büyük önem kazanmıştır. Bu nedenle öğretmen yetiştiren kurumlar, programlarını gereksinimlere uygun hale getirmek zorundadırlar. Eğitim Fakültelerinin Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dallarında öğrenimlerini sürdüren öğretmen adayları, ilköğretim kurumlarında öğretmenlik görevine atandıklarında programların birer uygulayıcısı olacaklardır. Bu nedenle öğretmen adaylarının ölçme ve değerlendirme konusunda birtakım yeterliklere sahip olması gerekmektedir. Araştırmanın temel amacı, Sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme-değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algılarını belirlemektir. Araştırma betimsel nitelikte olup tarama modeli kullanılmıştır. Sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme-değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algıları hakkındaki verileri toplamak amacıyla ölçek uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi oluşturmaktadır. Örneklemeni ise İlköğretim Bölümü Sınıf Öğretmenliği Ana Bilim dalında öğrenim gören 3. ve 4. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Bulgulara dayalı olarak, sınıf öğretmeni adaylarının yeni ilköğretim programındaki ölçme-değerlendirme konusundaki yeterlilik düzeylerine ilişkin algılarına ait sorulara verdikleri cevapların büyük bir çoğunluğunun “yeterli” ile “kısmen yeterli” arasında olduğu görülmüştür. Ölçekte yer alan maddelere verdikleri yanıtlar cinsiyet, öğretim şekli, mezun olunan bölüm, mezun olunan lise gibi değişkenler açısından analiz edildiğinde, adayların görüşleri arasında farklılık bulunmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Ölçekte yer alan maddelere verdikleri yanıtlar sınıf düzeyi açısından analiz edildiğinde ise 4. sınıf öğrencilerinin lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur.

The perceptions of pre-service classroom teachers towards the proficieny levels to measurement and evaluation at new primary education curriculum

In 2004 the re arranged and In 2005-2006 the reconstructed Primary Education Curriculum (1-5 grades) was implemented. In the New Primary Education Curriculum, radical changes was made about goals, content, teaching processes, measurement and evaluation. With changes the Teacher Training Programs should re arrange. The pre-service classroom teachers will be users of New Primary Education Curriculum. The pre-service classroom teachers should have proficiency levels about measurement and evaluation. The aim of this study, to determine the perceptions of pre-service classroom teacher towards the proficiency levels related to measurement and evaluation at New Primary Education Curriculum. The survey method was used about the perceptions of pre-service classroom teacher towards the proficiency levels related to measurement and evaluation at New Primary Education Curriculum. The data were collected through an instrument developed by researchers. 302 preservice classroom teachers of class level 3 and 4 from Çanakkale Onsekiz Mart University Faculty of Education Department Of Elementary Education Primary School Education graduate program took place in research. The data which were obtained with data collection method have been analysed using frequency (f), percent (%), arithmetic average ( Χ ), standart to resort (SS), t- test and F test suitable for the purposes. Findings which are obtained revealed that the perceptions of pre-service classroom teacher towards the proficiency levels related to measurement and evaluation at New Primary Education Curriculum are “qualified” and “less qualified”. The pre-service classroom teacher’ evaluation of their perceptions do not show any differences based on gender, GPA, graduated from department and high school. A significant difference was found in class level.

PDF

___

Aydın, A. (2001). “Eğitim Fakültesi Mezunu Olan ve Olmayan Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerinin Karşılaştırılmasına Yönelik bir Çalışma”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aydın, B., Peker, M. (2003). Öğretmen Adaylarının İlköğretim Sertifika Programında Okutulan Matematik Öğretimi Dersine Yönelik Tutumları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11 (1), 21-30.
Bulut, İ. (2006). “Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Coffey, J. E., Sato, M., Thıebault, M. (2005). Classroom Assessment Up Close – and personal. Teacher Development, 9(2), 169-184.
Çakan, M. (2004). Öğretmenlerin Ölçme-Değerlendirme Uygulamaları ve Yeterlik Düzeyleri: İlk ve Ortaöğretim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37/2, 99-114.
Çınar, O., Teyfur, E., Teyfur, M. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmen Ve Yöneticilerinin Yapılandırmacı Eğitim Yaklaşımı Ve Programı Hakkındaki Görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47–64.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metodlarına Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gay. L.R. (1991). Educational Evaluation And Measurement : Competencies For Analysis And Application (Second Edition). New York: Macmillan Publishing Company.
Güneş, A. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin Kendi Algılarına Göre Ölçme ve Değerlendirme Yeterlikleri”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. (2002). Meaningful Assessment : A Manageable And Cooperative Process. Boston : Allyn and Bacon.
Karaca, E. (2003). “Öğretmen Adaylarının Ölçme ve Değerlendirme Yeterliklerine İlişkin Algıları”, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
Korkmaz, İ. (2006). Yeni İlköğretim Birinci Sınıf Programının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 419-431.
Lien, A. J. (1971). Measurement And Evaluation Of Learning (Second Edition). – Dubuque, Iowa : W.C. Brown Company Publishers.
MEB. (2005). İlköğretim 1-5. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
Oosterhof, A. (1994). Classroom Applications Of Educational Measurement (Second Edition). New York : Merrill Publishing Company.
Öztürk, S. (2003). “Ortaöğretim Fizik Öğretiminde Ölçme ve Değerlendirme Hizmetlerinin Etkinliği ve Etkililiği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Pilten, P. (2001). “İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Ölçme ve Değerlendirme Alanındaki Anlayış ve Uygulamaların Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Topal, T. (1999). “İlköğretim Birinci Kademe Öğrenme-Öğretme Sürecinde Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Tekniklerini Etkin Kullanabilme Düzeylerinin Belirlenmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Turgut, M. F. ( 1997 ). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Yargıcı Matbaası.
Wiggins, G. (1998). Educative Assessment : Designing Assessments To İnform And İmprove Student Performance (First Edition). San Francisco, California. : Jossey-Bass.
Yıldırım, A. (2006). “İlköğretim Okulları İkinci Kademede Ölçme ve Değerlendirmeye İlişkin Görüşler (Diyarbakır ve Elazığ İli Örneği)”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.