İlköğretim 7. Ve 8. sınıf öğrencilerinin akılcı olmayan inançları ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Bu araştırmanın amacı, ilk ergenlik döneminde bulunan öğrencilerin akılcı olmayaninançları ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemek ve akılcı olmayaninançların öğrencilerin saldırganlık puanlarını ne ölçüde yordayabildiğini ortayakoymaktır. Bu çerçevede, öğrencilerin saldırganlık puanları cinsiyet, anne-baba eğitimdüzeyi, ailelerinin gelir düzeyi ve kardeş sayılarına göre farklılaşıp farklılaşmadığı daincelenmiştir. Araştırma grubu, 955 ilköğretim yedinci ve sekizinci sınıf öğrencisindenoluşmaktadır. Veriler “Ergenler İçin Mantıkdışı İnançlar Ölçeği” (EMİÖ), “SaldırganlıkEnvanteri” ve “Kişisel Bilgi Formu” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde Pearsonkorelasyon katsayısı, t testi, varyans analizi ve standart çoklu regresyon analiziteknikleri kullanılmıştır. Araştırmada, tüm grupta saldırganlık puanları ile EMİÖ toplampuan ve üç alt ölçek (Başarı Talebi, Rahatlık Talebi ve Saygı Talebi) puanları arasındapozitif yönde anlamlı ilişkiler elde edilmiştir. Erkeklerin saldırganlık düzeylerininkızlara göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öğrencilerinsaldırganlık puanlarının anne-baba eğitim düzeyi, ailelerinin gelir düzeyi ve kardeşsayılarına göre faklılaşmadığı görülmüştür. Regresyon analizi sonuçlarına göre ise,rahatlık ve başarı talebi alt ölçeklerinden elde edilen puanların öğrencilerin saldırganlıkdüzeylerini, saygı talebi alt ölçek puanlarına oranla daha anlamlı bir şekilde yordadığıortaya çıkmıştır.

The relationships between irrational beliefs and aggressiveness in adolescent

The purpose of this study was to examine relationships between irrational beliefs andaggression of students in early adolescence and, to determine if how irrational beliefspredict aggression level. In this pespective, it was explored that whether there aredifferences on students' aggressiveness scores according to their gender, parents'education level, families' income level and the number of siblings. Subjects of this studywere 955 students in 7th and 8th grades from junior high school in Elazığ. To collectdata, The Irrational Beliefs Scale for Adolescents (IBSA), Aggression Inventory (AI)and PersonalInformation Form were administered. Data were analyzed by using Pearson’s ProductMoment Correlation coefficients, t test, varyans analysis and multiple regressionanalysis. In this study, significant positive correlations were found between aggression and IBSA total scores and the subscales (demand for success,demand* for comfort, and demand for respect) for total sample. It was found a significantdifference between the aggression scores of boys and girls meaning that boys’ scoreswere higher than those of girls. There was not any difference on students’aggressiveness scores according to the parent’s education level, families’ income leveland the number of sibling. The result of regression analysis showed that the scores ofdemand for comfort and success subscale were much more significant predictor forstudents’ aggression scores than demand for respect subscale points.

PDF

___

Aral, N., Bütün Ayhan, A., Türkmenler, B. ve Akbıyık, A.(2004). İlköğretim okullarının sekizinci sınıfına devam eden çocukların saldırganlık eğilimlerinin incelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 29 (315), 17-25.
Beck, A., T. (1975). Cognitive therapy and the emotional disorders. Boston.: International University Press.
Bernard, M. E. (1984). Childhood emotion and cognitive behavior therapy: a rational- emotive perspective. In P. C. Kendall (Ed.), Advances in cognitive-behavioral research and therapy (pp. 213-253). London: Academic Press Inc.
Bilge, F. (1996). Danışandan hız alan ve bilişsel yaklaşımlarla yapılan grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin kızgınlık düzeyleri üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Corey, G. (1996). Theory and practice of counseling and psychotherapies. (5th ed.). America: Brooks/Cole Publishig Company.
Corsını, R.J. ve Weddıng, D. (1989). Current psychotherapies. Illinois: F.E. Peacock Publishers.
Çivitçi, A. ( 2003 ). Akılcı duygusal eğitimin ilköğretim öğrencilerinin mantıkdışı inanç, sürekli kaygı ve mantıklı karar verme düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Dryden, W. Ve Ellis, A. (1988). Rational-emotive therapy. In K. S. Dobson (Ed.), The therapies (pp.214-236), London: Hutchinson.
Ellis, A. (1963). reason and emotion in psychotherapy. New York: Lyle Stuart.
Ellis, A. (1973). Humanistic psychotherapy. the rational-emotive approach. New York: The Julian Press.
Ford, D. (1991). Anger and irrational beliefs in violent inmates. Personality and Individual Differences, 12, 211-215.
Fromm, E. (1993). İnsandaki yıkıcılığın kökenleri (Ş. Alpagut, Çev.). İstanbul: Payel Yayınevi. (Orijinal baskı, 1973).
Fromm, E. (1985). İnsandaki yıkıcılığın kökenleri (Ş. Alpagut, Çev.). İstanbul: Payel Yayınevi. (Orijinal baskı, 1973).
Hamamcı, Z. ve Duy, B. (2007). Sosyal beceriler, fonksiyonel olmayan tutumlar, akılcı olmayan inançlar ve ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaların yalnızlıkla ilişkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 26, 121-130.
James, R. ve Gıllıland, E. (2003). Theories and strategies in counseling and psychotheraphy. (5th ed.). Usa: Pearson Education, Inc.
Karabıyık, Ç. (2003). Üniversite öğrencilerinde saldırganlığı yordayan bazı değişkenler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Limited.
Lorenz, K. ( 1996 ). Saldırganlığın spontanlığı (M. Şahinoğlu, Çev. ). Cogito-Üç Aylık Düşünce Dergisi, 165-168.
Maier, S. F. L. R. Watkins ve M. Fleshner (2000). Psikonöroimmünoloji: davranış, beyin ve bağışıklık sistemi arasındaki bağlantı (Belgin Ayvaşık, Çev.). Türk Psikoloji Bülteni, 89-98.
Nelson-J. R. (1982). Danışma Psikolojisi Kuramları (Akkoyun ve Ark., Çev.). Cassell Edu. Ltd.
Nelson, R. E. (1977). Irrational beliefs ın depression. Journal of Consulting and Clinical Psychology. 45(6), 1190-1191.
Özer, A. K. (1995). Duygusal gerilimle başedebilme: ben değeri tiryakiliği (4. Basım). İstanbul: Varlık Yayınları.
Scharf, S. C. (2000). Gender differences in adolescent aggression: an analysis of instrumentality vs. expressivenes. Michigan: Michigan University Department Of Clinical Psychology.
Tuzgöl, M. (2000). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 39-48.
Tekinsav Sütçü, G. (2006). Ergenlerde öfke ve saldırganlığı azaltmaya yönelik bilişsel davranışçı bir müdahale programının etkililiğinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Vernon, A. (1999). Counseling children and adolescents. (2nd ed.). Denver: Love Publishing Company.
Yurtal, F. (1999). Üniversite öğrencilerinin akılcı olmayan inançlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.