Hulusi DOĞAN, Engin ÜNGÜREN, Seden ALGÜR

Öfke Ve Empati ilişkisine Yönelik Otel Zincirinde Bir Araştırma

Bu çalışmanın amacı empati ve öfke arasındaki ilişkiyi Türkiye’de turizm sektöründe faaliyet göstermekte olan büyük bir işletmede otel zincirinde uygulamalı bir araştırmayla ortaya koymaktır Bu çerçevede araştırmada anket yöntemi kullanılmış ve anketlerin geri dönüşüm oranı 22 8 171 anket olarak gerçekleşmiştir Anketlerde çalışanların demografik özelliklerini belirlemeye yönelik 10 adet soru bulunmaktadır Ayrıca anketlerde çalışanların empati eğilimlerini belirlemeye yönelik 20 öfke düzey kontrol ve tarzlarını belirlemeye yönelik olarak da 34 soru yer almaktadır Araştırma değişkenlerine yönelik olarak ankette yer alan 54 sorunu hazırlanmasında 5’li Likert ölçeği 1: kesinlikle katılıyorum çok sık; 5: kesinlikle katılmıyorum hiç kullanılmıştır Araştırmanın istatistiksel analizlerinde ise SPSS 13 0 versiyonu kullanılmıştır Araştırma çalışanların empati eğilimi ile öfkelerini kontrol edebilme düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğunu göstermektedir Ayrıca öfke araştırma değişkeni ile cinsiyet ve yaş demografik değişkenleri arasında da önemli bir ilişki olduğu bulunmuştur Buna göre kadın çalışanların genel öfke düzeylerinin erkek çalışanlara göre daha yüksek olması ilginç bir bulgu olarak öne çıkmaktadır Ayrıca yaşlı çalışanların gençlere oranlara öfkelerini de daha kolay kontrol edebildikleri görülmektedir Yöneticileri kadın olan çalışanların genel öfke düzeylerinin yöneticileri erkek olan çalışanlara göre daha yüksek olması da araştırmada öne çıkan bir başka bulgu olarak dikkat çekmektedir Anahtar Kelimeler: Empati öfke zincir otelleri turizm

Anahtar Kelimeler:

Empati, öfke, zincir otelleri, turizm

Öfke Ve Empati ilişkisine Yönelik Otel Zincirinde Bir Araştırma

The aim of this study is to explore the relationship between empathy and anger with an applied research in a big firm from hospitality sector of Turkey The employees were handed a demographic and a field survey questionnaire designed for this study A total of 171 completed questionnaires were returned representing a response rate of 22 8 Demographic survey part of the questionnaire was composed of 10 variables to control the effect on research variables And 20 variables existed on the second part of the questionnaire to measure the empathic attitudes of employees and 34 variables to measure the anger levels and attitudes of employees The instrument consisted of these 54 items answered on a five point Likert scale anchored by the terms “strongly agree most frequently” 1 and “strongly disagree never” 5 SPSS pc version 13 0 was used for statistical analysis The research results indicated that there was a positive relationship between emphatic attitudes of employees and their anger control There was a relationship between anger and demographic variables including sex and age Interestingly the anger level of women employees was higher than that of men The research findings indicated that the older employees could control their anger more easily than younger ones According to the research findings the anger levels of employees working under the contol of a female superior were higher than those of employees having a male supervisor Key Words: Empathy anger hotel chains tourism

PDF

___

AKOĞLAN K. GÜÇLÜ, N (2008). “Turizm İşletmelerinde Duygusal Çaba Faktörlerinin İşe Alma Sürecinde Kullanılması Üzerine Bir Araştırma” Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,8( 2) : 39–56.
AKKILIÇ, M.E., (2003) Turizm Pazarlamasında Faydalar ve Bir Turist Tatmin Modeli Önerisi, F.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (2): 211-232.
ALTMAN, L.A. VE BROTHERS, L.R.(1995), “Career Longevity of Hospitality Graduates, FIU Hospitality Review, 13(2):77-83.
AVERİLL, J.R. (1983), “Studies on anger and aggression: Implications for theories of emotion”, Am. Psychol., 38: 1145-1160.
BALTAŞ, A., BALTAŞ Z. (2004), Stres ve Başa Çıkma Yolları, Remzi Kitabevi, İstanbul.
CASODO, M.A. (1992), “Student Expectations of Hospitality Jops”, Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 33 (4): 80-82.
CEVAHİR, R., ÇINAR , N., SÖZERİ, C., ŞAHİN, S., KUĞUOĞLU, S. (2008). “Ebelik Öğrencilerinin Devam Ettikleri Sınıflara Göre Empatik Becerilerinin Değerlendirilmesi”, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3(7): 3-15.
COLEMAN, J.S. (1988). “Social Capital in the Creation of Human Capital.” American Journal of Sociology, 94:95-120.
DOĞAN, S., GÜLER, H., KELLECİ, M. (2001), “Hastaların Öfkeli Davranışları Karşısında Hemşirelerin Yaklaşımları”, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 5(1):26-32.
DÖKMEN, Ü. (1987), “Empati Kurma Becerisi ile Sosyometrik Statü Arasındaki İlişki”, Anadolu Ph.D.Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 20(1- 2): 183-207
ERDEM, M., ÇELİK, C., YETKİN, S., ÖZGEN, F. (2008). “Yaygın Anksiyete Bozukluğunda Öfke Düzeyi Ve Öfke İfade Tarzı”, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9:203-207.
KISAÇ, İ. (1997), Üniversite Öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Sürekli Öfke ve Öfke İfade Düzeyleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, SBE, Ankara.
KİNG, B., MCKERCHER, B., WARYSZAK, R., (2003), “A comparative study of hospitality and tourism graduates in Australia and Honh Kong”, The International Journal of Tourism Research, 5-6 Nov/Dec : 409-420.
KLEMZ, B.R. VE BOSHOFF, C. (2001). “Environmental and Emotional Influences on Willingness-to-Buy in Small and Large Retailers” European Journal of Marketing, 35(1/2), 70-91.
KOÇAK, E. (2008), Ergenlerde Yalnızlığın Yordayıcısı Olarak Benlik Saygısı ve Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzlarının İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, SBE, Adana.
KOKO, J., GUERRİER, Y. (1994), “Overedication, Underemployment And Jop Satisfaction: A Study Of Finnish Hotel Receptionist”, International Journey of Hospitality Management, 13 (4): 375- 386.
KUSLUVAN, S., KUŞLUVAN, Z., (2000). “Perceptions and attitudes of undergraduate tourism students towards working in the tourism industry in Turkey”, Tourism Management, 21: 251-269.
MODİ, D. AND THİNGUJAM, N. S. (2007), “Role of Anger and Irrational Thinking on Minor Physical Health Problems among Marries Couples”, Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 13 (1): 119-128.
ÖZ, F. (1998), “Son Sınıf Hemşirelik Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri, Empatik Becerileri ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişki”, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2): 32-38.
ÖZER AK, (1994) Sürekli Öfke (SL-Öfke) ve Öfke İfadesi Tarzı (Öfke-Tarz) Ölçekleri ön çalışması, Türk Psikoloji Dergisi, 9 (31):26-35.
ÖZMEN, A. (2006), “Öfkeyle Başa Çıkma Eğitiminin ve Etkilerinin Uygulamasının İçe Yönelik Öfke Üzerindeki Etkisi”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, C. 30, No. 2: 175-185.
REHBER, E. (2007), “İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeylerine Göre Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana
SHARKİN, B. S. (1993), “Anger and gender: theory, research and implicatins”, J. Counts Dev., 71: 386-389.
SİEGEL, J. M. (1986), “The multidimensional anger inventory”, J. Pers. Soc. Psychol., 5: 191-200.
SOYKAN Ç (2003) “Öfke ve Öfke Yönetimi” Kriz Dergisi, 11(2): 19-27.
STONER, S. B. AND SPENCER, W. B. (1987), “Age and gender differences with the Anger Expression Scale”, Educ Psychol Meas, 47: 487-492.
TUTAREL K,. ÇABUKÇA, Ş. F. (2002). “Empati ve Demografik Değişkenlerin Evlilik Uyumu ile İlişkisi”, Aile ve Toplum Dergisi, 2002, Sayı:5, Cilt:2, Yıl:5, Nisan-Haziran http://www.aile.gov.tr/raporlar/Aile%20ve%20toplum5.pdf (Erişim 16.03.2009).
YÜKSEL, A., (2004). “Empati Eğitim Programının İlköğretim Öğrencilerinin EmpatikBecerilerine Etkisi” Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2): 341- 554.