Yazar sekülerleşme konusundaki anlayışımızın, cinsiyet farklılıklarını ciddiye alarak büyük ölçüde geliştirilebileceğini savunmaktadır. Mevcut sekülerleşme teorileri, sanayileşmenin başlangıcından sonra erkeklerin Hıristiyanlık’tan uzaklaşma sebebini daha iyi açıklarken, kadınların oldukça farklı olan modernleşme deneyimlerini göz ardı etmektedir. Erkekler ev dışında ücretli çalışmakla yükümlü iken kadınlar ücretsiz ev işleri ve çocuk bakımı işleri ile meşgul olmaktadır. 1960'lardan bu yana kadınların ücretli işgücüne atılmaları, onları geleneksel görevleri olan bakım işlerinden muaf tutmamıştır. Çağdaş kadınların dine yakınlık veya uzaklığını, çalışma hayatlarına yani ev içinde çalışma ya da çalışmamalarına veya ev içi ile ev dışı çalışmaları arasında denge kurup kurmamalarına bakarak daha iyi anlayabileceğimiz ileri sürülür.