Adana ovasının güney batısında, Toros dağlarının güneyinde, Kdynos (Cdynos, Berdân) nehri üzerinde kurulmuş bulunan Tarsus’un, Eskiçağlardan beri bir yerleşim yeri olduğu tahmin edilmektedir. Kdynos nehrinin Akdeniz’e ulaştığı noktada oluşturduğu Rhegma gölü sayesinde tahminen onuncu asra kadar önemli bir liman kentiydi. Verimli bir tarım arazisine sahip olan Tarsus, güneyden Anadolu içlerine geçişte kilit bir noktada bulunması sebebiyle de stratejik bir öneme sahiptir. Bu stratejik konumu sebebiyle tarih içerisinde sürekli el değiştiren Tarsus, İslâmiyetin ortaya çıktığı dönemde Bizans Devleti’nin hâkimiyeti altında bulunmaktaydı. Ürdün, Filistin ve Suriye topraklarını ele geçirmelerinin ardından Anadolu’ya yönelen Müslümanlar, Tarsus’a ilk seferlerini Hz. Ömer zamanında düzenlemişlerdir. Ancak şehrin fethi, ardından imar ve iskânı çok daha ileri tarihlerde gerçekleşebilmiştir. “Tarsus’un Müslümanlar Tarafından Fethi”ni ele alan bu çalışma iki kısımdan meydana gelmektedir. Birinci kısımda şehrin fethine kadar Müslümanlar tarafından gerçekleştirilen seferler incelenmiştir. İkinci kısımda ise fetihle alakalı farklı rivayetler tartışılmış, ardından şehirde gerçekleştirilen ilk imar ve iskân faaliyetleri ele alınmıştır.