İbn Dakīkul‘îd, hadis usûlüne dair kaleme aldığı el-İḳtirâḥ adlı eserinde farklı bir yöntem takip etmiş; kitabının ilk yarısında hadis ıstılahlarını açıklamış, ikinci yarısında ise hayatın tümünü kuşatan 279 sahîh hadise yer vermiştir. Bir hadis usûlü eserinde bu şekilde çok sayıda hadis rivâyetine yer verilmesi ondan önce ve sonra başka muhaddislerde pek görülmemektedir. Makâlede İbn Dakīkul‘îd’in bu özel eseri incelenmiş, ilgili eserin hadis öğretimi noktasında –her yönden olmasa da bazı yönlerden– güzel bir örnek teşkil ettiği üzerinde durulmuş, bu eserden hareketle lise ve üniversitelerdeki hadis öğretiminin muhtevasının nasıl olması gerektiğine dair bazı önerilerde bulunulmuştur. Bu bağlamda, imam hatip liselerinde ve ilahiyat fakültelerindeki hadis öğretiminin ilk aşamasında hadis ıstılahlarının gereksiz yere uzatılmadan yeterli bir şekilde açıklanıp çok sayıda hadis metni okutulmasının öğrencinin hadis dersine motive olması açısından önemli olduğuna dikkat çekilmiştir. Ayrıca ilahiyat fakültelerindeki hadis öğretimi kapsamında ikinci aşamada ülkemizin ihtiyaçlarına göre, geniş kapsamlı, düzenli ve üniversite tahsili esnasında tamamlanabilecek boyutta hazırlanmış olan bir hadis metninin okutulmasının faydalı olacağı savunulmuştur.