İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Arapça Dersine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi (Ç.Ü. İlahiyat Fakültesi Örneği)

Bu araştırmanın konusu, İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin Arapça dersine yönelik tutumlarının incelenmesidir. Araştırmanın örneklemi, Ç.Ü. İlahiyat Fakültesinde 2015-2016 Eğitim-Öğretim Yılı Bahar Yarıyılında hazırlık ve lisans eğitimi görmekte olan 429 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmanın bağımsız değişkenleri cinsiyet, mezun olunan lise, öğrenim türü (I.-II. öğretim) ve öğrenim görülen sınıftır. Veriler; Aydoslu (2005) tarafından geliştirilen "İngilizce Dersine Yönelik Tutum Ölçeği"nden uyarlanmış olan "Arapça Dersine Yö- nelik Tutum Ölçeği" ve Arapça öğrenme amaçlarına yönelik kanaatleri tespitlerden oluşan sorularla toplanmıştır. Elde edilen bulgular şu şekildedir: Öğ- rencilerin Arapça dersine yönelik tutumlarının davranış ve duyuş boyutlarında cinsiyete göre farklılaşma ortaya çıkmamıştır. Bununla birlikte bilişsel boyutta kız öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Aynı şekilde cinsiyete göre öğrencilerin Arapçayı öğrenme amaçlarında da anlamlı bir farklılık mevcuttur. Ancak Arapça dersine haftalık çalışma süresi kız ve erkek öğrenciler arasında farklılaşmamıştır. Öğrenim türleri arasında Arapça dersine yönelik tutum puanlarında da anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Mezun olunan lise türüne göre yapılan analizlerde duyuş, davranış ve genel tutum düzeyinin farklılaştığı tespit edilmiştir. Bu noktada bilişsel boyutta anlamlı bir farklılık ortaya çıkmadığı görülmüştür. Sınıflara göre yapılan analizlerde ise biliş ve davranış boyutlarında anlamlı bir farklılık mevcut değilken; duyuş boyutu ve genel tutum düzeyinde Arapça hazırlık sınıfı lehine anlamlı bir farklılık izlenmiştir

Examining the Attitudes of the Students of Faculty of Divinity Towards the Arabic Lesson (The Case of The Faculty of Divinity, Çukurova University)

The subject of this research is to examine the attitudes of the students of the Faculty of Theology towards Arabic lesson. The sample of the research consist of 429 students who are in preparatory and undergraduate education in the spring semester of 2015-2016 academic year in Çukurova University Faculty of Divinity. The independent variables of the study are gender, high school they graduated from, type of education (daytime or evening education) and class types in which they are trained. Data were gathered from the "Attitude Scale towards Arabic Lesson" adapted from Aydoslu’s (2005) "Attitude Scale towards English Lesson" and the questions about opinions on objectives of learning Arabic. The findings are as follows: There were no difference in the behavioral and the affective dimensions of the attitudes towards the Arabic lesson by gender. However, a significant difference was found in favor of female students in the cognitive dimension. In the same way, there is a significant difference in the aims of learning Arabic for students by sex. However, the weekly study period for Arabic lessons did not differ between male and female students. There was also no significant difference in the attitude scores towards Arabic lesson among types of learning. As a result of the analysis made according to the graduated high school type, the level of affective, behavioral and general attitude differed. At this point, it is seen that there was no significant difference in cognitive dimension. In analyzes made according to classes, while there was no significant difference in cognitive and behavioral dimensions, a significant difference was observed at the level of affective and general attitude in favor of the Arabic preparation class.

PDF

___

Aksan, D. (2009). Her yönüyle dil (Ana çizgileriyle dilbilim). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Aydoslu, U. (2005). Öğretmen adaylarının yabancı dil olarak İngilizce dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi (B.E.F. örneği). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Berger, P. & Luckmann, T. (2005). La construction sociale de la realite. (Traduit par Pierre Taminiaux). Paris: Armand Colin.
Cebeci, S. (1999). Cumhuriyet döneminde yüksek din öğretimi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 39 (2), 227-235.
Civelek, Y. (1998). Türkiye’de Arapça öğretimine dair bazı teklifler–Riyad Arap Dili Enstitüsü örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, (2), 225-283.
Deliçay, T. (2005). İlahiyat Fakültesi öğrencilerinin Arapça öğrenmedeki motivasyon düzeyleri (Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi örneği). Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 10 (1), 59-74.
Demirel, Ö. (2007). Yabancı dil öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Doğan, C. (2000). Yabancı dil olarak Arapça öğretiminde öğrenim-öğretim konusu ve aracı olan dil orjinli sorunlar ve çözüm yolları. EKEV Akademi Dergisi, 2 (3), 147-168.
Heidegger, M. (2002). Hümanizm üzerine mektup: Hümanizmin özü (A. Aydo- ğan, Çev.). İstanbul: İz Yayıncılık.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). Yeni insan ve insanlar (Sosyal psikolojiye giriş): İstanbul: Evrim Yayınevi.
Korukcu, A. (2012). İlahiyat Fakültesi Arapça hazırlık sınıfı öğrencilerinin yabancı dil yetkinlik beklentisi ve yabancı dil öğrenme kaygısı (Hitit Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi örneği). Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2 (17), 191-211.
Koştaş, M. (1999). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi (Dünü bugünü). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 141-184.
Kömürcü, A. (2015). İlahiyat Fakültesi hazırlık sınıfı öğrencilerinin Arapça dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi (D.Ü.İ.F. örneği). Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (3), 120-140.
Öcal, M. (1986). İlahiyat Fakültelerinin tarihçesi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1 (1), 111-123.
, M. (2008). Tanıkların dilinden Cumhuriyet dönemi din eğitimi ve dini hayat. İstanbul: Ensar Neşriyat.
Özdemir, A. (2004). İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminin gerekliliği, kar- şılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (10), 27-47.
Sâlih, S. (1994). Dirâsât fî fıkhı’l-luğa. Beyrut: Dâru’l-‘İlmi li’l-Melâyîn. Sarıeyüpoğlu, N. (2001). An evaluation of students' attitudes and motivation toward English as a foreign language at Fırat University. Yayımlan- Selçuk, E. (1997). İngilizce dersine karşı tutum ile bu dersteki akademik başarı arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Silah, M. (2005). Sosyal psikoloji davranış bilimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Soysaldı, M. (2010). Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinde Arapça öğretiminde karşılaşılan problemler ve çözüm yolları. EKEV Akademi Dergisi, (45), 247-279.
Soyupek, H. (2004). İkinci Meşrutiyet’ten günümüze kadar Türkiye’de Arapça öğretimi. Yayımlanmış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
, H. (2014). İlahiyat Fakülteleri hazırlık sınıflarında yürütülen Arapça öğretimine ilişkin öğrenci başarılarının tespit edilmesi: Isparta İlahiyat Fakültesi örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1 (32), 71-87.
Watson, J. (2002). The phonology and morphology of Arabic. New York: Oxford University Press.
Zengin, Z. S. (2011). Medreseden Darülfünuna Türkiye’de yüksek din eğitimi. İstanbul: Çamlıca Yayınları. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/08/20160818.pdf (Erişim tarihi: 08.09.2016)
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/10/20131019.pdf (Erişim tarihi: 21.10.2016).